A ja szukam danych o Topolnickim, bodajże Juliuszu - który jako lotnik zginął w Anglii, a także o Stanisławie Grudzewskim - ale chyba musimy poczekać aż p. "Remigadacz" ponownie się zainstaluje na forum.


Wprawdzie 'wanka" napisał już coś o Juliuszu Topolnickim, ale wymaga to kilku uzupełnień i sprostowań.
Mam nadzieję, że się przydadzą podczas dalszych poszukiwań w archiwach.

Stanisław Grudzewski - nie mam żadnych zapisów dotyczących tego lotnika. Czy można coś bliżej o jego specjalności "


TOPOLNICKI JULIUSZ
(07.03.1910 – 21.09.1940)
(RAF P-76722)

07.03.1910 Urodził się w m. Kiwerce, pow. łucki.

SP Kawalerii Absolwent Szkoły Podchorążych Kawalerii.
.1935 CWOL Dęblin Kurs pilotażu w składzie CWOL Dęblin.
.1935 CWOL Absolwent kursu pilotażu. Przydział do 3 PL Poznań.
.1935 3 PL Poznań Pilot w składzie 3 PL.
.1936 3 Skierowanie na kurs wyższego pilotażu do WSP Grudziądz.
.1936 WSP Grudziądz Kurs wyższego pilotażu
.1936 WSP Absolwent kursu. Przydział do 133 Eskadry Myśliwskiej
.1936 133 EM Pilot w składzie 133 Eskadry Myśliwskiej 3 PL Poznań.
.10.1937 133 Rozformowanie eskadry. Przeniesienie do 161 Eskadry Myśliwskiej.
.10.1937 161 EM Pilot w składzie 161 Eskadry Myśliwskiej 6 PL Lwów.
19.03.1938 161 Awans na stopień porucznika.
.11.1938 161 Przeniesienie do CWL Dęblin.

.1939 WSP Ułęż Szkoła Pilotażu Myśliwskiego w Ułężu - instruktor pilotażu.
01.09.1939 WSP Pilot w Grupie Dęblińskiej
.09.1939 WSP Ewakuacja na Węgry.

.1939/.1940 Węgry, Jugosławia, Grecja, Francja, Wielka Brytania.
.01.1940 Przybył do Wielkiej Brytanii.

18.08.1940 601 Sqdn RAF Pilot w składzie dywizjonu 601 RAF (por.)
06.09.1940 601 Zgłosił zestrzelenie wspólne z innym pilotem 1/2 samolotu Bf-109E4. i prawdopodobne
zestrzelenie drugiego. (por.) ( ½ - 1 – 0 )
06.09.1940 601 Zestrzelony podczas walki powietrznej nad Kent ratował się skokiem ze spadochronem.

.09.1940 Szpital, po kilku dniach opuścił szpital i na własne życzenie wrócił do dywizjonu.

11.09.1940 601 Pilot w składzie dywizjonu 601 RAF (por.)
21.09.1940 601 Zginął podczas startu do lotu treningowego podczas zderzenia z innym samolotem.

Pochowany na cmentarzu katolickim w Exeter, grób bez numeru
( ½ - 1 – 0 ) samolotów zestrzelonych.
Krzyż Walecznych (pośmiertnie rozkaz I PSP Nr 14/40)
.1941 Polowa Odznaka Pilota (Rozkaz Nr 3/41)
Andrzej Kosiński

podpulkownik Andrzej Kosiński PS. Rawicz (ur. 11 lutego 1890, zm. 8 czerwca 1946) – polski lekarz, żołnierz Wojska Polskiego i AK. Represjonowany przez NKWD.

Przyszedł na świat w rodzinie ziemiańskiej o silnych tradycjach patriotycznych w Turanówce, powiat Głuchowski, guberni czernihowskiej (Ukraina) jako syn Andrzeja (powstańca styczniowego) i Leokadii Mierzwińskiej. Gimnazjum ukończył w Kursku w 1910r. W 1916 r. ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Kijowskim. W czasie studiów był prezesem Rady Starostw Wydziału Lekarskiego. Kierował strajkami młodzieży akademickiej. Parokrotnie aresztowany. Ranny w walkach rewolucyjnych w Rosji. W czasie I wojny światowej początkowo pracował w Czerwonym Krzyżu, a następnie w wojsku rosyjskim. Za męstwo otrzymał odznaczenia: Krzyż św. Jerzego 4. stopnia, św. Włodzimierza 4. stopnia bojowy i św. Stanisława 3. stopnia bojowy.

W latach 1918-1919 był dowódcą oddziału walczącego w powiecie taraszczańskim przeciw bolszewikom. W 1920 r. wstąpił do Wojska Polskiego i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Za waleczność w bitwie pod Nawozem został przedstawiony do Krzyża Walecznych.

Do 1924 r. pracował jako lekarz wojskowy w stopniu kapitana, a następnie jako lekarz cywilny.Po zwolnieniu z wojska był dyrektorem szpitala sejmikowego w Zelwie (powiat Wołkowysk). Organizator i prezes kola rolniczego w Zelwie oraz wiceprezes dozoru szkolnego. Od 1926r. lekarz kasy chorych, szkolny i samorządowy w Łapach (woj. Białostockie). W 1931r. pełnił obowiązki inspektora lekarskiego w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie, a także członka Zarządu okręgu PCK i Towarzystwa Przeciwgruźliczego. W roku 1935 został naczelnikiem Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Stanisławowie (dziś Ukraina) organizuje okręg PCK i zostaje prezesem Towarzystwa Przeciwgruźliczego. Od 1938r. Naczelnik Wydział u Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku.

Od początku II wojny światowej w 110. Pułku Rezerwowym Ułanów, następnie w Narodowej Organizacji Wojskowej (członek Komendy Głównej), a od 1942 r. w AK w stopniu majora. W latach 1941-44 był szefem służby sanitarnej ZWZ/AK inspektoratu białostockiego. Był kierownikiem Wydziału Zdrowia w Okręgowej Delegaturze Rządu RP na Białostocczyznę. Za działalność w AK został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Po wkroczeniu do Białegostoku w 1944 r. wojsk sowieckich, aresztowany ( sierpień 1944) i wywieziony do więzienia Lefertowo w Moskwie. Następnie poprzez więzienie w Charkowie trafił do obozu NKWD Riazań-Diagilewo, gdzie zmarł.

Bibliografia [edytuj]

1. Władysław Żarski-Zajdler, Ruch oporu w latach 1939-1944 na Białostocczyźnie.
2. Białostocczyzna 1944-1945 w dokumentach podziemia i oficjalnych władz, ISBN 83-86759-48-8
3. K. Komorowski, Konspiracja wojskowa obozu narodowego 1939-1945, Wojskowy Przegląd Historyczny, 1988 nr 1.
4. Teczka akt personalnych Andrzeja Kosińskiego, Centralne Archiwum Wojskowe.
5. Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938r.
6. Okręgowa Izba Lekarska w Białymstoku, zeszyty historyczne tom IV, nr. 4/12 2005-2007, Józef Kuzminski "Doktor medycyny Andrzej Kosiński. Ostatni Naczelnik Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku 1939 r."
Wołodźkowie
wpisani w najnowszą historię

Lata 1939 - 1947 Informacje \ 3 Berliński Pułk Piechoty nazwiska R - Ż
Wołodźko - Wiktor - sierż. - - - 1 batalion piechoty - 1 kompania moździerzy 82 mm - - Dowódca l plutonu - (10.10 - 28.10.1944 r.),
Wołodźko Leon s. Edwarda - - ...
Lata 1939 - 1947 Informacje \ 1 Brygada Artylerii Armat
Wołodźko - Franciszek - kpt. - Szef sztabu - - 2 dywizjon armat - Wołyniec - Stanisław - plut. - Dowódca środków ciągu - 2 bateria - 1 dywizjon mat - ...
Lata 1939 - 1947 Informacje \ 28 Pułk Piechoty
Wołodźko Antoni - s. Bolesława - kpt. - Krzyż Walecznych - Krzyż Grunwaldu III kl. - Dowódca batalionu - - 2 BATALION
Wołodźko Leonard - s. Kazimierza - ...
Lista strat Wojska Polskiego 1918-20 \ Grodno. Wołodkiewicz - -, strz. lidzki p. strz. pl. 25. VII.1919,
Nowiki. Wołodźko Konrad - , kpt. lek. szp. pol. 13. zm. ch. 24.xI.1919,
WMińsk Lit. Wołodźko Konstanty - *, żand. żand. pol. zm. ch. 18.xn.1919,
Lata 1939 - 1947 Informacje \ 4 brygada artylerii przeciwpancernej
Wołodźko Józef - s. Bronisława - kan. - Srebrny Medal ‼Zasłużony na Polu Chwały” - - - -
Lata 1939 - 1947 Informacje \ 38 Pułk Artylerii Lekkiej
Wołodźko Tadeusz s. Edwarda - ogn. - - magazynier plutonu amunicyjnego 2 dyonu (dca drużyny zwiadu 7 baterii) *
Lata 1939 - 1947 Informacje \ 9 "Drezdeńska" Dywizja Piechoty
Wołodźko Antoni - s. Bolesława - kpt. - Krzyż Grunwaldu III klasy –(28pp)
Lata 1918 - 1938 Informacje \ Cmentarz Wojskowy w Warszawie
Wołodźko Konstanty - , szer. żand., żandarmeria pol., zm.ch. 18.12.1919, .
Lata 1939 - 1947 Informacje cz. 2 \ Obrona Warszawy i Modlina - 1939 r.;
Wołodźko Romuald - , por. piech.
[1906-1939], por. sł. st. piech. WP[1934]
Inne informacje - część I \ Diecezja mińska
Wołodźko Kazimierz, starosta krzywoszycki współfundator budowy kościoła.
Kościół wybudowany został w 1773 roku pod wezwaniem Maryi Szkaplerznej. .
Rok 1863.
Wyroki śmierci. Wileńszczyzna
Poniewież - 22.08.1863 szeregowy - -
Wołodźko Heliodor - Kajetana - szlachcic - gub. Mińska - Wiłkomierz - 1.08.1863

Źrodło:. http://www.stankiewicz.e.pl/index.php?k ... %B3od%BCko.

Jeśli w/w wpisani są w Twoją rodzinę. Napisz ich biografię .
Porządkujmy wiedzę o Przodkach
Dopisujmy Wołodźków innych.


[bMedals:[/b]

Order Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)





Krzyż Zasługi z Mieczami (Silver Cross of Merit with Swords)



British Italy Star



Krzyz Czynu Bojowego Polskich Sil Zbrojnych na Zachodzie (Cross for Polish Forces in the West, with bars for 3 battles)



Monte Cassino Cross



Medal Wojska za Wojnę 1939-1945



Krzyż Walecznych (Cross of Valour, 1920 edition)



Krzyż Walecznych (1920 edition) Miniature version



French Croix Du Combattants (not the Vichy version)



Complete overview:

From left to right:

Medal Wojska za Wojnę 1939-1945
French Croix Du Combattants
Krzyz Czynu Bojowego Polskich Sil Zbrojnych na Zachodzie
British Italy Star



From left to right:

Krzyż Zasługi z Mieczami
Order Odrodzenia Polski
Monte Cassino Cross
Krzyż Walecznych (1920 edition) 2 x



size=18]Remaining possesions of my grandfather[/size]

Captain, shoulder strap (British)


Podporucznik (2nd Lieutenant). Schouder strap (British)



Officicer collar patch. (Polish)



From left to right:
Polish Air force soft cap/beret eagle and a Polish army soft cap/beret eagle.



Frok left to right:
Anti-aircraft badge (1939 or pre-war)
Cap badge Polish army
Badges 'Polish 2nd Corps ‶Syrenka” mermaid'



From left to right:
Patch British 8th army
Polish 2nd Corps commemorative badge
Związek Oficerów Rezerwy II RP (Union of reserve officers) badge
Szkoła Artylerii Oficerów Rezerwy (Artillery school for reserve officers) badge
Wojskowa Stubja Wewnetrzna (Polish secret service) badge



Polish army ID



British army ID



Unknown patch (French?) and a ribbon bar (Krzyż Zasługi z Mieczami)



Reserve ribbons of lost awards?



Dessert protection glasses of my grandfather. Used in the war.





Diary's of my grandfather.













Greets.

Kaj
Lista strat Wojska Polskiego 1918-1920
Dane pochodzą z publikacji "Lista strat Wojska Polskiego" wydanej przez Wojskowe Biuro Historyczne w roku 1934
Sieczkowski Franciszek - , Szer. 9. p. p. leg. pl. 3.V.1919, Staje.


W opracowaniu pt. ‼Pod komendą "Gozdawy" 1 VIII - 4 X 1944”
Sieczkowski Andrzej - Chrabąszcz - pchor., - 1913 - ranny

18 Kołobrzeski Pułk Piechoty (opracowała Magdalenę MICOR )
Sieczkowski Zbigniew - kpr - Brązowy Medal "Zasłużonym na polu chwały"


4 Brygada Przeciwpancerna
Sieczkowski Ryszard - s. Leona - ppor. - Srebrny Medal ‼Zasłużony na Polu Chwały” -
Dowódca 1 plutonu ogniowego 6 baterii - 20 pułk artylerii przeciwpancernej - (23.X.1944 r. - 12.IV.1945 r.),


SUWALSZCZYZNA 1939 - 1944:
Sieczkowski Wacław[1911-1939], inż., oficer rez. kaw. WP, ppor. 1938]
Ur. 27 III 1911. Po ukończeniu gimnazjum, a następnie ukończył studia wyższe techniczne. Z zawodu inż. W okresie od 20 IX 1935-15 VII 1936 odbywał służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Po odbytych ćwiczeniach aplikacyjnych awansowany do stopnia ppor. rez. kaw. z starszeństwem od 1 I 1938 z przydziałem mobilizacyjnym do 3 Pułku Szwoleżerów w Suwałkach. Po mobilizacji w 1939 przydzielony do Ośrodka Zapasowego Suwalskiej Brygady Kawalerii, gdzie otrzymał przydział do tworzonego w Wołkowysku 103 p. szwol. rez. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 na stanowisku dowódcy plutonu w 103 p. szwol. Zginął we IX 1939 w rejonie m. Kalety k/Sejn.
(informację nadesłał P. Tadeusz Łaszczewski)


8 Bydgoski Pułk Piechoty. Wchodził w skład 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta
Sieczkowski Piotr - s. Jana, - szer. - zginął 19.09.44/b]

7 Pułk Piechoty
Sieczkowski Janusz - s. Zygmunta - ppor. - - Krzyż Walecznych - Srebrny Medal "Zasłużonym na Polu Chwały" - - od 15 VII 1944 r. - Dowódca plutonu - Pluton zwiadu pieszego - Pododdziały pułkowe
Sieczkowski Roman - s. Franciszka - ppor. - - - Krzyż Walecznych - (dwukrotnie) - od 27 III 1945 r. - Dowódca 3 plutonu - Kompania rusznic przeciwpancernych - Pododdziały pułkowe

PAWIAK:
Sieczkowski były wiceminister
Sieczkowski Bolesław w 12.02.42 Oświęcim nr. obozowe 21349 - 21799
Sieczkowski Stanisław w 28.04.43 Oświęcim nr. obozowe 119127 - 119526

indeks ślubów osób z miejscowości Sońsk (mazowieckie) za lata 1669 - 1863
Sieczkowski Jan -- Józefa Romański - 1862


Za zbiorami http://www.stankiewicz.e.pl

Wiem czym się różni,
Dodali ten dziadowski przedni chwyt i cisza.
wkleiłeś foty z artykułu który przeczytałem przed tygodniami.
Świetnie, dostaniesz za to Krzyż Walecznych albo VM. Zauważ jednak, że to było nie dla Ciebie, a dla Tadeusza, bo to on nie wiedział jak wygląda przedmiot sporu. Jasne?
Henryk Józef Czapczyk (ur. 27 sierpnia 1922 w Poznaniu), piłkarz polski, trener, zawodnik poznańskich Warty i Lecha, mistrz Polski; żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.

Treningi piłkarskie rozpoczął w klubie HCP Poznań (1935-1939). W czasie wojny był żołnierzem AK, w powstaniu warszawskim dowodził oddziałem szturmowym. Po upadku powstania jeniec kilku obozów, następnie oficer Polskiej Misji Repatriacyjnej w Niemczech. Otrzymał szereg odznaczeń bojowych, m.in. Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki.

Rozpoczął studia ekonomiczne w Antwerpii, ale zdecydował się na powrót do Polski w 1946. Został zawodnikiem Warty Poznań (1946-1948) i z tym klubem świętował największe sukcesy - wicemistrzostwo (1946) i mistrzostwo Polski (1947), pełniąc rolę kapitana. W latach 1949-1953 reprezentował barwy Lecha, wystąpił w 77 meczach i strzelił 14 bramek. Występował na boisku jako napastnik (pseudonim boiskowy "Ciapa"), był środkowym w znanym tercecie napastników Lecha "A-B-C" (z Teodorem Aniołą i Edmundem Białasem); uchodził za najlepiej wyszkolonego technicznie z tej trójki. Występował w kadrze narodowej "B".

Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem wielu polskich zespołów. Wraz z Lechem świętował awans do ekstraklasy w 1961, prowadził ponadto m.in. Olimpię Poznań, Warmię Olsztyn, Lechię Zielona Góra. W latach 90. działał w klubie Sokół Pniewy.
wikipedia.pl

Z tamtej Wielkiej Warty (lata 1946/47) żyje tylko on i bramkarz Feliks krystkowiak. Co do powstania to chciałbym uściślić ,że nie był on zwykłym zołnierzem, a oficerem mającym 2000 ludzi pod osbą. Co do jego przejścia do Lecha bo wiem, że parę osób miał o mu to w tamtych czasach za złe - Henryk Czapczyk był kolejarzem, tak więc praca. Dobrze, że nie poszedł do Legii ;p Wielka legenda poznańskiej piłki, kapitan mistrzów polski z 1947, a dopiero teraz doczekał się tutaj swego tematu, wstyd i hańba!

Autor setnej bramki dla Lecha w historii jego występów w ekstraklasie to tak nawiasem ówiąc, niestety nigdzie nie znalazłem jego zdjęcia, żeby je tutaj wkleić.
Henryk Czapczyk (ur. 17 sierpnia 1922 w Poznaniu), piłkarz polski, trener, zawodnik poznańskich Warty i Lecha, mistrz Polski; żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego.

Treningi piłkarskie rozpoczął w klubie HCP Poznań (1935-1939). W czasie wojny był żołnierzem AK, w powstaniu warszawskim dowodził oddziałem szturmowym. Po upadku powstania jeniec kilku obozów, następnie oficer Polskiej Misji Repatriacyjnej w Niemczech. Otrzymał szereg odznaczeń bojowych, m.in. Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki.

Rozpoczął studia ekonomiczne w Antwerpii, ale zdecydował się na powrót do Polski w 1946. Został zawodnikiem Warty Poznań i z tym klubem świętował największe sukcesy - wicemistrzostwo (1946) i mistrzostwo Polski (1947), pełniąc rolę kapitana. W latach 1949-1953 reprezentował barwy Lecha, wystąpił w 77 meczach i strzelił 14 bramek. Występował na boisku jako napastnik (pseudonim boiskowy "Ciapa"), był środkowym w znanym tercecie napastników Lecha "A-B-C" (z Teodorem Aniołą i Edmundem Białasem); uchodził za najlepiej wyszkolonego technicznie z tej trójki. Występował w kadrze narodowej "B".

Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem wielu polskich zespołów. Wraz z Lechem świętował awans do ekstraklasy w 1961, prowadził ponadto m.in. Olimpię Poznań, Warmię Olsztyn, Lechię Zielona Góra. W latach 90. działał w klubie Sokół Pniewy.

za wikipedia
Zacznijmy od tego, że książkę trudno dostać, streszczenie jedno i nieprecyzyjne, fakty na temat postaci na necie żadne praktycznie. Potrzebuje tego jak najszybciej wystarczą same fakty z których sobie ułożę.

Sierżant Kaukin\Karkin\Kaulein Nie mam pojęcia jak się zwie mam niewyraźnie napisane. Opracuj scenopis według którego można by sfilmować walkę.

Major Krasnodębski Zredaguj notatkę prasową o wypadku majora.

Podporucznik Daszewski Opisz przeżycia pilota.
Podporucznik Zumbach Wywiad

Piloci biorący udział w akcji z 7 września 1940 roku. Zredaguj gratulacje.

Sierżant Wunsche Zapis wskazówki dla malarza, który ma uwiecznić scenę w chmurze. Tu sobie poradzę na bank po dostaniu faktów .

Piloci biorący udział w akcji z 11 września 1940 roku. Zredaguj nekrolog.

Podporucznik Łokuciński Zaproponuj muzykę i efekty dźwiękowe do filmu.

Sierżant Franciszek Zredaguj instrukcje walki metodą dzielnego Czecha.

Major Urbanowicz W imieniu Brytyjskiego dowódcy Majora Kelleta napisz podanie przyznania Urbanowi najwyższych odznaczeń Virtuti Militari, Krzyż Walecznych.

Liczę na szybką pomoc i jak mówiłem wystarczą same fakty, ale się nie obrazę jak ktoś napisze .
Witam wszystkich towarzyszy broni!!! Naprawdę warto było tam być. Namiastka historii walk o to piękne miasto była dla nas ciekawą przygodą którą długo będziemy wspominać. Cała ekipa LTRH biorąca udział w tych ciężkich bojach zasłużyła na "Krzyż Walecznych". Przed nami kolejne wyzwania tym razem w Żarach. Do zobaczenia w piątek. Pozdrawiam!!!

Mozesz rozwinac to zdanie, ze jest on zwiazany z nasza historia? Szalenie mnie to zaciekawilo...

Jeśli został znaleziony w schowku w starej chałupie, to raczej sturmbannführer Brunner go tam nie zostawił, co nie?

Bodaj w 1996 roku wydobyto z Pilicy niemiecki półgąsienicowy transporter opancerzony typu Sd Kfz 251/3-IV.



Wyobraźcie sobie, że zamiast przysuąć mu z działka ppanc, albo chociaż je...nąć parę butelek z benzyną, to jacyś durnie go wyremonotowali!
Dzisiaj wygląda tak:



jest "na chodzie" i stanowi nie lada atrakcję turystyczną. Ale głupi ci Tomaszowianie, nie?

A tak w ogóle to wasze podejśćie do sprawy przypomina mi film "Krzyż Walecznych" - nowela " Pies" . :/
Witam! Dodam trochę informacji o lotnikach.

Oberleutnant Wiktor Lang. W 1915 r. porucznik 88 Infanterieregiment. Ukończył szkołę obserwatorów, a następnie szkołę pilotów. Służył w Flik 28. Odznaczony Złotym Medalem za Odwagę (oficerskim). W 1919 r. instruktor w szkole pilotów w Ławicy. Awansowany do stopnia kapitana. Zginął w Poznaniu w wypadku lotniczym dn. 04.02.1920 r.

Stabsfeldfebel Josef Cagasek. Służył w eskadrach Flik 8 i Flik 14/J. Odznaczony Złotym Medalem za Odwagę. Był pierwszym obcokrajowcem, który wstapił do polskiego lotnictwa wojskowego. Razem z podchorążym Pietruskim brał udział w pierwszym zwycięstwie powietrznym w historii polskiego lotnictwa (24.02.1919, Lwów). Mianowany chorążym, służył w pułku lotniczym w Krakowie. Odznaczony Krzyżem Walecznych. W czasie II w.ś. podobno w Armii Krajowej.

Słyszałem jeszcze o dwóch podoficerach pilotach, którzy otrzymali to odznaczenie. Sierżanci Leon Mazurczak i Wiktor Zimmermann służyli po 1918 w polskim lotnictwie. Mazurczak zginął śmiercią lotnika w Krakowie w 1919 r. Zastrzegam, że piszę z pamięci, więc mogą być drobne nieścisłości.

Z tej czwórki Polakiem był ... Zimmermann. Lang to Austriak, Mazurczak Polak lub Ukrainiec. Josef Cagasek to rodowity Czech, chociaż Jan Safarik zapisał go na swojej stronie jako Polaka ...

U medala za dzielnosc blaszka metalowa na wstazce oznaczala powtorne udzielenie, ale nie byl trojkatna, byl to tylko pasek na trojkatnej wstezce. Numer byl naprz. na medalu " za lata sluzbowe( na medalu , nie na wstazce). Istnieja te medale w rzeczywistosci, albo zostala tylko " opowiesc " ? Na wstazce mogly byc tez metalowe miecze albo metalowa litera K.
Tak jak na polskim Virtuti Militari (jeszcze gwiazdki za rany),Krzyżu Walecznych, francuskich odznaczeniach za waleczność itd - u nas nazywano to "okuciem"... Ale tak naprawdę to nigdy nic z cyframi nie widziałem, a odznaczeń w swoim życiu przewaliłem sporo.. ...
Mój dziadek był za młody by póść do wojska, do legionów, dostał się jedynie do pracy przy kolei, też przekłamując swój wiek z 14 na 16 lat

później wzięli go do CK armii i gnił w okopach nad Prutem. Natomiast później walczył z bolszewikami, jeżdżąc w pociągu pancernym. Podczas jakichś walk został ranny kolbą i miał złamany obojczyk - dostał za to Krzyż Walecznych, miał potem dzieki temu prawo wyborcze do senatu. Niestety po II wojnie krzyż ten "przepadł" bo musiał "przepaść jak kamień w wodę" za wojnę z 1920 r. : ...
Ponieważ sam jestem ciemniakiem komputerowym , wiec jak coś naściemniałem to niech mnie ktoś poprawi/uzupełni:

PDF to Portable Document Format, tj. pewien rodzaj formatu zapisu dokumentu tekstowego. W tym formacie często wiesza się różne texty w necie, bo bez specjalnego, płatnego programu (Adobe Acrobat) nie idzie tego wyedytować, a wiec trudniej jest sobie coś ściągnąć z netu i potem przerabiając metodą K/W (kopiuj/wklej, skrót nie ma nic wspolnego z Krzyżem Walecznych ) plagiacić wesoło i radośnie. Żeby czytać PDFy, wystarczy mieć darmowego Acrobat Readera (nie daje mozliwosci edycji dokumentów), można go ściagnąć z netu ...
ROTMISTRZ napisał

"Jestem Pasjonatem Grup Rekonstrukcji Historycznych i biorę w nich czynny udział.Jako Rekonstruktor staram się jak najwierniej oddać przedstawianą inscenizację wydarzeń bardzo zbliżoną do scen realistycznych.Rekonstruujemy z kolegami rekonstruktorami walki Żołnierza Polskiego - okres 1939 rok , jak i zbieramy wszelkie materiały dokumentalne ,które to nam umożliwiają oddanie jak najbardziej wiarygodnych wydarzeń z okresu 1939 roku,jak i z lat okupacji ,oraz walki ,,podziemia,, z okupantem hitlerowskim.

Na samy początku chcę przedstawić znaczącą postać tamtych wydarzeń,a jest nim Pan STANISŁAW MARCZEWSKI .
Pan Stanisław Marczewski urodził sie 7 maja 1924 roku w Lublinie.W roku 1939 ukończył szkołę Powszechną.Od 1940 r. uczęszczał do szkoły zawodowej przy ulicy Królewskiej.Jako członek 4 lubelskiej Drużyny Harcerskiej został harcerzem Szarych Szeregów włączonych wkrótce do Armii Krajowej.Na wiosnę 1943 roku po serii aresztowań,tropiony przez Niemców został odkomenderowany do oddziału Partyzanckiej Armii Krajowej por.Aleksandra Sarkisowa ps. ,,Szaruga ".W oddziale ,,Szarugi" był do połowy maja 1944 r.Oddział Szarugi był specjalnym oddziałem do podejmowania zrzutów broni i skoczków ,,Cichociemnych".W tym okresie oddział podjął 11 zrzutów broni oraz 14 skoczków z 14 samolotów.
Od połowy maja 1944 r. w wyniku podziału oddziału Szarugi został odkomenderowany pod rozkazy por.CC Czesława Rossińskiego ps.,,Jemioła". W dniu 19 lipca 1944 roku w czasie akcji zbrojnej przeprowadzonej przez oddziały ,,Nerwy" i ,,Jemioły" na Liegenschaft w Kłodnicy Dolnej został ranny po raz pierwszy.Po wejściu Armii Czerwonej do Lublina w lipcu 1944 r. część oddziału ,,Jemioły" z dowódcą na czele nie zgłosiła sie do wojska LWP i pozostała w konspiracji.W tym czasie Stanisław Marczewski leczył ranę postrzałową,co uchroniło go przed aresztowaniem przez UB.Po aresztowaniu w grudniu 1944 roku ,,Jemioła i 10 kolegów,szczęśliwie udało mu się uciec na teren dawnych placówek.Burzliwe są dzieje Tego bohaterskiego człowieka,który to tak dzielnie walczył w obronie ojczyzny.Otrzymał odznaczenia :
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski / Polonia restituta / 08.01.1986 r.
- Krzyż Walecznych /nadany również przez MON w Londynie / 15.08.1984 r.
- Medal Wojska / nadany przez MON w Londynie / 15.08.1948 r.
- Krzyż Partyzancki - nadany 17.09.1971 r.
- Krzyż Armii Krajowej 15.05.1976 r. i wiele innych odznaczeń znaczących o jego bohaterstwie.Zmarł 07 grudnia 2006 r. wieku 82 lata.

Materiały o Stanisławie Marczewskim zbierałem u źrodeł i osobiście prowadziłem wszelkie zapisy.Goszcząc na ziemi lubelskiej w celach rekonstrukcji historycznych.Przyjechałem na zaproszenie Dowódcy 8 Pułku Piechoty Legionów w Lublinie, i jako grupa rekonstrukcyna braliśmy udział w w inscenizacji września 1939 roku.
Koledzy wiedząc iż prowadzę wszelkie zapisy o ludziach z tamtego okresu ,zorganizowali mi spotkanie z wdową,żoną pana S.Marczewskiego.
Lublin dnia 28.08.2007 roku godz.14:35 składam wizyte w mieszkaniu pana S.Marczewskiego , wita nas Jego żona Pani Krystyna Marczewska,która to wyraziła zgode na spotkanie.Spotkanie to zareżyserował mój serdeczny kolega Rekonstruktor Kamil Z. na które to Pani Marczewska wyraziła z ochotą zgodę.Przedstawiając mnie skąd przybywam i w jakim celu jestem tu.Ukrywano przede mną te spotkanie,a tylko dlatego aby mi zrobić niespodziankę,i udało im się to.Miła sympatyczna pani przywitała mnie spokojnym ale zarazem jakim miłym i ciepłym głosem.Osoba ta wswych latach ,ale jaka lotność umysłu i dokładnych kojarzeń faktów historycznych.Mieszkanie w stylu secesji,widne i przestrzenne.W domu tym czuje się atmosferę patriotyzmu.Na ścianach są wszelkie pamiątki po swym mężu S.Marczewskim z okresu wojny.Wszystko niczym przepiękna galeria.Wystawione po to ,aby ocalic od zapomnienia.Chwilami czułem sie jakbym sie przeniósł w tamten czas. W tym domu czuje się ducha polskości.Słuchałem i notowałem z zachwyceniem,nie chciałem aby cokolwiek pominąć.czego dowodem jest ww.zapis. C.D.N."

Powyższy tekst jak i poniższa dokumentacja fotograficzna jest własnością Rotmistrza - pasjonata historii z Portalu Ziemi Nurskiej




















W Roczniku Oficerskim z 1932 roku

Kazimierz Biesiekierski- kapitan z starszeństwem z 01.07.1923 roku, urodzony 28.12.1897 roku, inżynier, Order Odrodzenia Polski 5 klasy, czterokrotnie Krzyż Walecznych, służył w Sztabie Głównym
Zbigniew Chmielewski przez wiele lat pracował jako II reżyser.
min Baza Ludzi Umarłych, Krzyż Walecznych, Zaduszki, Upał
wreszcie w 1968 roku wyreżyserował samodzielnie bardzo popularny swego czasu obyczajowy film Tabliczka Marzenia.
Ważnymi filmami są tez telewizyjny Profesor na Drodze i kinowa Twarz Anioła.
Jednak faktycznie 2 seriale filmowe zapewniły mu na stałe miejsce w naszej pamięci:
Dyrektorzy i jeden z lepszych polskich seriali Daleko od Szosy.
Pewną popularność zanotował jeszcze jeden serial Pana Zbigniewa
Ślad na Ziemi.
Ja na zawsze pozostawiam we wdzięcznej pamięci losy Leszka Ani i Bronki w Daleko od Szosy
FILM - ÓSMY DZIEŃ TYGODNIA,POPIÓŁ I DIAMENT, OSTATNI DZIEŃ LATA, MAŁE DRAMATY, DEZERTER
Reżyseria: Andrzej Wajda (Popiół i diament)
Rola pierwszoplanowa męska: Jan Machulski (Ostatni dzień lata)
Rola pierwszoplanowa żeńska: Sonia Ziemann (Ósmy dzień tygodnia)
Rola drugoplanowa męska: Bogumił Kobiela (Popiół i diament)
Rola drugoplanowa żeńska: Bohdana Majda (Krzyż Walecznych)
Ciekawy pomysł...

ROK 1958 -
FILM - POPIÓŁ I DIAMENT, nominowane: Baza ludzi umarłych, Ostatni dzień lata, Pożegnania, Krzyż walecznych
REŻYSER - ANDRZEJ WAJDA (Popioł i diament)
ROLA MĘSKA - ZBIGNIEW CYBULSKI (Popiół i diament)
ROLA ŻEŃSKA - MARIA WACHOWIAK (Pożegnania)
MĘSKA DRUGOPLANOWA - LEON NIEMCZYK (Baza ludzi umarłych)
ŻEŃSKA DRUGOPLANOWA - HANNA SKARŻANKA (Pożegnania)
Brunner zaczął cykl ankiet, a ja proponuję taką zabawę. Co by było gdyby wybierano polskie Oscary co roku jak w USA. Na zachęte proponuje rok 1958. Chyba najbardziej interesujący rok w polskiej kinematografii od jej powstanie moim zdaniem.
Czyli tak jak w USA: wybieramy 5 filmów nominowanych (proponuje posiłkować się stroną filmpolski.pl i jej wyszukiwarką do pomocy) i jako pierwszy wpisujemy najlepszy waszym zdaniem (zadnych exequo), najlepszym reżyserem, rola główna meska, zenska i role drugoplanowe. Tu jesli wam sie nie chce myslec wybierajcie tylko najlepsze.
Jesli mój pomysł wypali mozemy sie cofnąc w latach i w kazdym poscie podyskutowac (moze forum odżyje)
ROK 1958 - MOIM ZDANIEM:
FILM - POPIÓŁ I DIAMENT, nominowane: Baza ludzi umarłych, Orzeł, Pożegnania, Wolne miasto
cholernie trudny wybór. Wahałem sie czy odrzucić Ósmy dzien tygodnia czy Wolne miasto. Odpadły tez m.in. Krzyż walecznych i Zamach
REŻYSER - ANDRZEJ WAJDA (Popioł i diament) - bez watpliwosci
ROLA MĘSKA - ZBIGNIEW CYBULSKI (Popiół) - bez watpliwosci
ROLA ŻEŃSKA - MARIA WACHOWIAK (Pożegnania) - bez watpliwosci
MĘSKA DRUGOPLANOWA - BRONISLAW PAWLIK (Orzeł) - tu były najwieksze m.in. Zastrzeżyński, Milski, Kobiela (Popiół), Łomnicki (Zamach)
ŻEŃSKA DRUGOPLANOWA - IRENA NETTO (Wolne miasto) - tu za bardzo nie miałem innych pomysłów

Mogłem cos pominąć , ale wg mnie tak to by wyglądało.
W jakimś sensie najlepsze – najładniejsze i najbardziej zapomniane:
Irena Szewczyk – Rzeczpospolita Babska, Daleko od szosy
Wanda Koczeska – Rancho Texas, Stawka…
Krystyna Stypułkowska – Dziewczyna z dobrego domu, Niewinni Czarodzieje
Teresa Wicińska – Koniec naszego świata, Stawka…(Marta Laum – wszystkie źródła podają, że to Tomira Kowalik – nieprawda!)
Halina Golanko – Uciec jak najbliżej, Brylanty pani Zuzy
Maja Wodecka – Człowiek z M-3, Dancing w kwaterze Hitlera
Maria Wachowiak – Szklana góra, Pożegnania
Anna Prucnal – Smarkula
Bożena Kurowska – Kryptonim Nektar
Grażyna Staniszewska – Krzyż Walecznych
Irena Szczurkowska – Mocne uderzenie
Joanna Sobieska – Czterej pancerni…
Wiesława Kwaśniewska – Rzeczpospolita Babska, Jak być kochaną
Krystyna Mikołajewska – Sobótki, Morderca zostawia ślad
Joanna Szczerbic – Jutro Meksyk
Anna Pleskaczewska – Jowita, Stawka… (zmarła w wieku 41 lat – to jeszcze do wątku Zmarli przedwcześnie)
Iwa Młodnicka – Morderca zostawia ślad, Stawka…
Urszula Modrzyńska – Deszczowy lipiec
Alicja Wyszyńska – Gdzie jest Trzeci Król, Spotkania
Grażyna Długołęcka – Opis obyczajów, Dzieje grzechu
W moim mieście z tego co wiem, nie kręcono żadnych filmów , a szkoda. Jednak mieszkam całkiem blisko Lubomierza, w którym kręcono m.in "Samych swoich" oraz "Krzyż walecznych". W tym miasteczku jest nawet muzeum Kargula i Pawlaka (byłem!), a co roku odbywa się festiwal komedii polskich.

Ja bym chętnie zobaczył:

Mistrz
Salto
Krzyż walecznych
Pokolenie
Rękopis znaleziony w Saragossie
Wieczór przedświąteczny


Część widziałem, ale już dawno A Krzyż niestety ostatnio przegapiłem, leciał późno na jedynce

Czy któreś z wymienianych filmów w najbliższym czasie może uda się nam zobaczyć, czy raczej "nie przewidujemy"?

"Krzyż walecznych"-"Rękopis znaleziony w Saragossie"
To -z mojej strony-numery na pierwsze miejsce
Ja bym chętnie zobaczył:

Mistrz
Salto
Krzyż walecznych
Pokolenie
Rękopis znaleziony w Saragossie
Wieczór przedświąteczny


Część widziałem, ale już dawno A Krzyż niestety ostatnio przegapiłem, leciał późno na jedynce

Czy któreś z wymienianych filmów w najbliższym czasie może uda się nam zobaczyć, czy raczej "nie przewidujemy"?

A ja wiem: Kazimierz K., Andrzej W. i Janusz N.

no nie wiem czy kazek zrobił 20 filmow kinowych
teoretycznie mozna tak podciagnac np. kieslowskiego, zanussiego

1997: Sława i chwała
1995: Pułkownik Kwiatkowski
1994: Zawrócony
1994: Śmierć jak kromka chleba
1993: Straszny sen dzidziusia Górkiewicza
1985: Wkrótce nadejdą bracia
1983: Na straży swej stać będę
1981: Mecz
1979: Paciorki jednego różańca
1975: Znikąd donikąd
1974: Linia
1971: Perła w koronie
1969: Sól ziemi czarnej
1967: Skok
1966: Ktokolwiek wie...
1964: Upał
1963: Milczenie
1961: Ludzie z pociągu
1961: Tarpany
1960: Nikt nie woła
1958: Krzyż walecznych

(filmweb)...
Kazimierz Kutz ma plany filmowe:

WIADOMOŚCI 24. PL:

"Kazimierz Kutz chce zrealizować kolejny film o Śląsku - tym razem na podstawie powieści "Cholonek, czyli dobry Pan Bóg z gliny". To zdaniem Kutza arcydzieło literatury, autorem jest Janosch, czyli Eckert Horst. Taki film chciałbym nakręcić na podsumowanie mojej śląskiej sagi - powiedział reżyser.

Twórca takich filmów o Śląsku jak "Sól ziemi czarnej", "Perła w koronie" czy "Paciorki jednego różańca" kończy dziś 80 lat.

Kazimierz Kutz uważa, że Ślązacy powinni być uznani za mniejszość narodową. Reżyser podkreślił, że najpierw byli germanizowani, teraz są polonizowani, a ich odrębność powinna być zapisana w ustawie o mniejszościach narodowych.

W stołecznym Teatrze Syrena w Warszawie odbędzie się wieczór urodzinowy reżysera. Zostanie zaprezentowana książka autorstwa Aleksandry Klich - "Cały ten Kutz. Biografia niepokorna". JS

http://www.wiadomosci24.pl/artykul/kutz_planuje_nowy_film_o_slasku_89110.html



ONET.PL:

"Kutz: zdjęcia do nowego filmu najprawdopodobniej w 2010 roku

Zdjęcia do nowego filmu Kazimierza Kutza, adaptacji powieści "Cholonek, czyli Dobry Pan Bóg z gliny" pochodzącego z Zabrza niemieckiego pisarza Horsta Eckerta, rozpoczną się najprawdopodobniej w 2010 r. - planuje reżyser.

Kazimierz Kutz, reżyser filmowy i poseł Platformy Obywatelskiej, świętował w poniedziałek 80 urodziny. Z tej okazji na wtorkowym posiedzeniu klubu parlamentarnego PO premier Donald Tusk wręczył Kutzowi kwiaty.


Opowiadając o planowanej ekranizacji "Cholonka", Kutz zaznaczył: "To będzie film mówiony w gwarze. W obsadzie znajdą się więc aktorzy, którzy pochodzą ze Śląska. Gwary nie można się nauczyć. Ona wiąże się nie tylko z językiem, także z pewnym wdziękiem". Dodał, że sam napisze scenariusz filmu, na podstawie powieści Horsta Eckerta - pisarza, który tworzył pod pseudonimem Janosch.

Książka Eckerta jest na Śląsku uznawana za kultową. To częściowo autobiograficzny, częściowo fikcyjny zapis wydarzeń z życia mieszkającej w latach 30. i 40. ubiegłego wieku na przedmieściach niemieckiego Zabrza śląskiej rodziny. Pod żartobliwą formą opisu Janosch pokazuje ludzkie przywary, dokumentując m.in. rozwój hitleryzmu.

We wtorek Kazimierz Kutz wziął udział w inauguracji przeglądu jego filmów w warszawskim kinie Muranów. Przegląd, o nazwie "Cały ten Kutz!" potrwa do 19 lutego. Jako pierwszy zaprezentowano w jego ramach dokument "W kraju i za granicą". Reżyser przedstawił w nim wydarzenia z czerwca 1973 r., gdy w Chorzowie odbył się mecz piłki nożnej Polska-Anglia. Na mecz ten przybyło do Polski wielu angielskich kibiców - wśród nich grupa młodych ludzi urodzonych w Anglii, ale wywodzących się z polskich rodzin. Ludzi ci mają trudności w określeniu, czy bardziej czują się Polakami, czy Anglikami. W programie przeglądu są ponadto filmy "Upał" i "Krzyż Walecznych".

"Upał" (1964) to komedia z przedstawicielami Kabaretu Starszych Panów w obsadzie. Starsi Panowie dbają o porządek w opustoszałym z powodu upału mieście. Pomaga im przybyła z Londynku Zdroju żeńska Drużyna Przeciwudarowa im. Kupały.

"Krzyż Walecznych" (1958) to debiutancki film Kutza, składający się z trzech nowel: "Krzyż", "Pies" i "Wdowa". Wszystkie są adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Ich akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej oraz tuż po wojnie. Bohaterem jednej z nowel jest Franek Socha (w jego roli Jerzy Turek), wiejski fajtłapa. Wojna wyzwala w nim cechy, o które sam siebie nie podejrzewał - Franek wykazuje się bohaterstwem. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi zyska uznanie w oczach najbliższych. Jest naiwny, według niego wojna ogranicza się tylko do działań frontowych. Przeżywa szok, gdy dowiaduje się, że z jego wsi zostały zgliszcza."

http://film.onet.pl/0,0,1918665,wiadomosci.html
Reżyser przede wszystkim



Czuje się reżyserem z powołania /AKPA

Czwartek, 12 lutego (14:14)

Jest przede wszystkim reżyserem , a od wielu lat także politykiem. Choć mieszka teraz w Warszawie, czuje się Ślązakiem, a Śląsk sporo mu zawdzięcza. To on podarował kinu filmowy obraz tego regionu Polski. Scenarzysta, reżyser, wykładowca, senator, a obecnie poseł - Kazimierz Kutz - kończy właśnie 80 lat!

Jest z pewnością jedną z największych indywidualności polskiego kina. Urodził się w Szopienicach na Śląsku, w rodzinie kolejarskiej. Jego ojciec walczył w powstaniach śląskich.

W 1949 roku Kazimierz Kutz rozpoczął naukę w szkole filmowej w Łodzi. W 1954 r. był asystentem Andrzeja Wajdy przy realizacji "Pokolenia". Zadebiutował jako reżyser dwa lata później filmem "Krzyż Walecznych" na podstawie opowiadań Józefa Hena.


Swoim kolejnym filmem potwierdził pozycję młodego twórcy, który staje w opozycji do dotychczasowej tradycji opowiadania o doświadczeniach wojennych, ukształtowanych w drugiej połowie lat 50. przez polską szkołę filmową. "Nikt nie woła" z 1960 roku wywołało sensację. Dzięki pięknym zdjęciom Jerzego Wójcika udało się odmalować pejzaż miłości dwójki młodych ludzi zagubionych tuż po wojnie gdzieś na wschodzie Polski. Próba eksperymentowania z narracją i obrazem nie spotkała się wówczas ze zrozumieniem. Jednak po latach film ten uznawany jest niejednokrotnie za ważniejszy w dorobku Kutza niż jego słynna trylogia śląska.


"Perła w koronie", 1971/Film Polski

"Niedawno miałem okazję zobaczyć "Nikt nie woła" po raz pierwszy od bardzo wielu lat" - mówił niedawno w wywiadzie dla magazynu "Kino" reżyser. "I to jest naprawdę bomba. Gdybyśmy to mogli pokazać na Zachodzie w momencie, gdy zostało to nakręcone, zrewolucjonizowalibyśmy metody filmowego opowiadania. Najczęściej mówi się w tym miejscu o nowatorskich zdjęciach Jerzego Wójcika, ale w tym filmie wszystkie elementy są idealnie zharmonizowane - gra aktorów, ich prowadzenie, koncepcje scenograficzne" - mówił Kutz.

Kazimierz Kutz nakręcił ponad 20 filmów fabularnych, wśród nich "Ludzie z pociągu", którzy powstali po "Nikt nie woła", a także "Pułkownika Kwiatkowskiego" czy "Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza".

"Nikt nie woła" nie był pierwszym filmem Kutza, jaki doceniono po latach. Podobny los spotkał kultowy już dziś "Upał", zrealizowany w 1964 roku jako kontynuacja "Kabaretu Starszych Panów". Z początku odrzucany za surrealistyczny humor i absurdalną groteskę, został niesłusznie uznany za reżyserski wypadek przy pracy.


Mimo że od lat mieszka w Warszawie, jest nierozłącznie kojarzony ze Śląskiem, w którego sprawach często zabiera głos. Jego felietony z cyklu "Po gongu" w "Dzienniku Zachodnim" niejednokrotnie wywoływały echa w prasie ogólnopolskiej. I to właśnie jemu Śląsk zawdzięcza swój filmowy obraz. Trylogia śląska - "Sól ziemi czarnej", "Perła w koronie" i "Paciorki jednego różańca" - już na stałe kojarzyć się będzie z nazwiskiem Kazimierza Kutza.

Jest także twórcą teatralnym. Wyreżyserował wiele spektakli Teatru Telewizji ("Opowieści Hollywoodu", "Do piachu", "Emigranci", "Kartoteka rozrzucona", "Wielebni"). Pracował także w Starym Teatrze w Krakowie i w Teatrze Narodowym w Warszawie, gdzie reżyserował sztuki Tadeusza Różewicza ("Kartoteka", "Spaghetti i miecz", "Na czworakach").


W latach 70. był głównym reżyserem telewizji w Katowicach. Założył Zespół Filmowy "Silesia". Był przewodniczącym Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych w Katowicach i pierwszym prezesem Śląskiego Towarzystwa Filmowego. W 1981 roku został internowany.


Wykładał również a Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. W latach 1989-1991 był dyrektorem krakowskiego ośrodka Telewizji Polskiej.

"Najważniejsza jest przyczyna, dla której człowiek chce być reżyserem. Ja jestem z tej generacji reżyserów, którzy uważali, że kino polskie, w ogóle film, jest dziedziną sztuki. To określa wszystkie moje dokonania" - stwierdził kiedyś Kazimierz Kutz.

Pomimo tego, że jego filmy tak dobrze definiowały zarówno przeszłą, jak i teraźniejsza rzeczywistość Polski, wyznaje on zasadę, że "sztuka nie ma celu i nie może mieć na celu zmieniania świata; w przeciwieństwie do polityki".


źródło informacji: INTERIA.PL
http://film.interia.pl/raport/kazimierz-kutz/wiadomosci/news/rezyser-przede-wszystkim,1258712,5842
Stefan Dembiński - dowódca 9 Pułku Ułanów

Stefan Dembiński urodził się 30 września 1887 w Nowym Siole w pow. cieszanowskim woj. lwowskie. Zmarł marca 1972 w Londynie. Generał dywizji Wojska Polskiego.
Absolwent Akademii Wojskowej i Wyższej Szkoły Jazdy w Wiedniu. Oficer zawodowy austriackiej armii od 1908. Walczył na frontach I wojny światowej jako dowódca szwadronu w stopniu rotmistrza.
W Wojsku Polskim od listopada 1918, dowódca batalionu w obronie Lwowa, potem do lutego 1919 dowódca samodzielnego dywizjonu 8 pułku ułanów w Grupie "Wołyń". Luty 1919 - lipiec 1920 instruktor w Oficerskiej Szkole Jazdy w Przemyślu. Podpułkownik z 1 czerwca 1919. Lipiec 1920 - październik 1921 dowódca 9 pułku ułanów, listopad 1921 - marzec 1928 pełniący obowiązki dowódcy i dowódca 18 pułku ułanów. Pułkownik z 1 stycznia 1928. Marzec 1928 - marzec 1930 dowódca 8 pułku ułanów (od grudnia 1929 pełniący obowiązki dowódcy V Samodzielnej Brygady Kawalerii. Kwiecień 1930 - grudzień 1932 dowódca XII Brygady Kawalerii. Generał brygady z 1 stycznia 1932. Ze stanowiska dowódcy brygady przeniesiony na stanowisko kierownika Wojskowego Zakładu Remontu Koni.[1]
1932 - wrzesień 1939 szef Departamentu Remontów Ministerstwa Spraw Wojskowych. We wrześniu 1939 dowódca Grupy Operacyjnej "Stryj", z zadaniem obrony przyczółka na Dniestrze. Po napaści sowieckiej na czele swych oddziałów przeszedł na Węgry.
Po kampanii wrześniowej do kwietnia 1940 przedstawiciel Naczelnego Wodza na Węgrzech. Zorganizował tam system opieki nad żołnierzami i ich przerzut do Francji. Wykorzystywał tam znane nazwisko gen. Henryka Dembińskiego, bohatera Węgier. W kwietniu 1940 na skutek nacisków Niemców wyjechał do Francji. Maj-czerwiec 1940 szef Wydziału Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Paryżu. Po klęsce Francji wyjechał do Szkocji. Czerwiec 1940 - listopad 1941 komendant Stacji Zbornej dla Oficerów Rothay na wyspie Bute, Szkocja. Od 6 listopada 1941 do demobilizacji szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczypospolitej w Londynie. Po demobilizacji pozostał na tym stanowisku. Osiadł w Londynie, gdzie mieszkał już do końca życia. Generał dywizji z 11 listopada 1964 z nominacji prezydenta A. Zaleskiego.
Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta 1 i 4 kl., Krzyż Walecznych czterokrotnie, Krzyż Zasługi złoty.
Po "Księciu Kruków" muszę przyznać, że przekład miejscami mnie przygnębił. Może i tłumacz starał się (czasem), ale generalnie to chyba albo miał za mało czasu, albo był za słabo opłacany. Albo jedno i drugie. W każdym razie, jeśli czytacie i stwierdzicie, że coś gdzieś nie ma sensu, to spokojnie można zwalić na przekład.

Nie za bardzo chciało mi się porównywać dokładnie, ale kilka miejsc rzuciło się w oczy (niżej SPOILERY!).

s. 189 "Wyręcz mnie". Chodzi o "Puść mnie" (unhand me). Oczywiście odpowiedź drugiej Aes Sedai też już wtedy nie pasuje.
s. 196 "Otóż przed wybuchem Trzeciej Wojny..." --> Na długo przed wybuchem... (well before...)
s. 199 "raz w życiu zdażyło się jej piastować godność..." --> kiedyś piastowała godność... (she had been a Sitter once).
s. 211 "z niedowierzaniem" --> podejrzliwie (suspiciously)
s. 511 "Ty posługujesz się takimi słowami, nieprawdaż?" Chodziło o to, że Tuon musiała dokładnie powtórzyć sformułowania Mata, żeby zalegalizować małżeństwo. Dlatego raczej "Takich słów użyłeś, nieprawdaż?".

Pomijam już takie cosie jak krzyż walecznych na "badge of honor" i cichociemne na "ferrets" (ciekawe, który tłumacz na to wpadł pierwszy...), pal licho, takie rzeczy bywają. Ale pozostałe błędy to po prostu przekłamania, a przy tym ja naprawdę nie wysilałem się za bardzo, żeby ich szukać, czyli na pewno jest ich więcej. Zwyczajnie spłyca to powieść i tyle.
Panie Profesorze ,czy te włoskie"pershingi"mają widoczny numer serii FS, czy na którymś zdjęciu jest coś takiego widocznego? Apropo , wczoraj a właściwie to dzisiejszej nocy TVP 1 emitowała "Krzyż Walecznych",oglądali może Państwo? SENSP
Mam ją (Tr 20)również! Tytuł -Wkolejnica COBiRTK na celuloidzie 16 mm.Jest sobota 3.II.godz00.45 i jestem po dwukrotnej projekcji w moim kinie domowym .Zainteresowanych informuję ,że to ten film z wykolejaniem i wkolejaniem platformy dwuosiowej w składzie dwuwagonowym ciągniętym przez Ty 2.Ta wkolejnica to jest dopiero abstrakcja -surrealistyczna, coś niesamowitego ,to po prostu trzeba zobaczyć.Zapraszam chętnych ,wstęp wolny po uprzednim umówieniu.
I jeszcze jedno,drzwi dymnicy tej Teerki są mnie się wydaje pekapowskie ,chyba ,że taka wersja była również w zestawie montażowym od Baldwina.W "Krzyż walecznych "wyrażnie widać wersję amerykancką tych drzwi dymnicy .Idę spać.Dzień dobry. Hoartropiciel
Acha jeszcze jedno-tytuł na karcie filmu brzmi:WYkolejnica COBiRTK, ktoś kto wypisywał na maszynie ten tytuł był zmęczony tą wkolejnicą i napisał błędnie -to przyczyna mojej pomyłki.
W tej wykolejnicy jest właśnie Tr 20 pod parą ,nie tak jak w" Krzyż walecznych".Tropimy zatem tę kronikę czy ten film poglądowo-dydaktyczny.Kto pierwszy -ten da znać. Z wyrazami szacunku-Janusz K
Serwus .Do Pana Jacka Raczkowskiego z Torunia.Szanowny Panie Jacku proszę dodać w dziale -kolej w polskim filmie fab./ parowozy/ ,do filmu Kazimierza Kutza "Krzyż walecznych" informację o tym ,że na samym początku pierwszej noweli, jest piękne , z bliska ,na całej długości, boczne ,kilkudziesięciosekundowe ujęcie Tr -20 !!! ( numer kolejowy do odczytania na dobrej kopii) . JK
Myślę, że jest OK.
W księgarni widziałem monografię KW - bardzo konkretny podręcznik. Tytuł o ile dobrze pamiętam - "Krzyż walecznych".
Jednym słowem ów pobity człowiek (wcale nie anonimowy, nazywał się: Antoni Chodorkowski z Kobylnicy Słupskiej) to złodziej i zdrajca i mu "się należało", i powinien się cieszyć, że nie dostał "kulki w łeb". A Lepperowi to może za ów wyczyn zamiast wyroku - Krzyż Walecznych?

"nic tak nie kompromituje idei jak wyznawcy"
"Ordery i odznaczenia stanowią najwyższe wyróżnienie zasług cywilnych i wojskowych, w czasie pokoju lub wojny, dla chwały i rozwoju Rzeczypospolitej Polskiej.

Nadawane są 3 ordery:
- Order Orła Białego,
- Order Odrodzenia Polski (pięcioklasowy),
- Order Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (pięcioklasowy).
5 odznaczeń:
- Krzyż Zasługi (trzystopniowy),
- Krzyż Zasługi Za Dzielność,
- Medal Za Ofiarność i Odwagę,
- Medal Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie,
- Krzyż Zesłańców Sybiru.

Order i odznaczenia wojenne mogą być nadawane tylko w czasie wojny oraz nie później niż pięć lat po jej zakończeniu:
- Order Wojenny Virtuti Militari (pięcioklasowy),
- Krzyż Walecznych,
- Krzyż Zasługi z Mieczami (trzystopniowy).
Nadawanie orderów i odznaczeń wojennych za dotychczasowe zasługi zostało zakończone.

Ordery i odznaczenia nadaje prezydent RP z własnej inicjatywy lub na wniosek:
- ordery – prezesa Rady Ministrów lub Kapituł Orderów,
- odznaczenia – prezesa Rady Ministrów, ministrów, kierowników urzędów centralnych lub wojewodów.

Zasady szczególne:

- Wnioski o nadanie orderu lub odznaczenia obywatelowi polskiemu stale mieszkającemu za granicą oraz osobie nie posiadającej obywatelstwa polskiego przedstawia prezydentowi RP minister spraw zagranicznych.

- Wnioski o nadanie Krzyża Zesłańców Sybiru przedstawia prezydentowi RP minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego."


W swietle tego, mam pytanie:

Jakim ch..jem LechKacz nadal Krzyz Zeslancow Sybiru W. Jaruzelskiemu???

No k..uwa jakim?

Józef Szostak

pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia 25 lutego 1897
Józefów k. Błonia
Data i miejsce śmierci 11 lutego 1984
Łódź

Kariera wojskowa
W służbie od 1915
Stanowiska p.o. Szefa Sztabu KG AK, I zastępca Szefa Sztabu KG AK
Główne wojny i bitwy powstanie warszawskie, wojna obronna 1939r., I wojna światowa
Odznaczenia
Order Virtuti Militari (IV klasy) Order Virtuti Militari (V klasy) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych Krzyż Walecznych Krzyż Walecznych Krzyż Walecznych Krzyż Walecznych Krzyż Walecznych Srebrny Krzyż Zasługi

Józef Szostak ps. "Filip" (ur. 25 lutego 1897 w Józefowie koło Błonia, zm. 11 lutego 1984 w Łodzi) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Zajmował następujące stanowiska:

* dowódca Szwadronu Przybocznego Prezydenta RP (od 16.XII.1922.),
* szef sztabu 2 Dywizji Kawalerii (1933),
* zastępca dowódcy 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego (1935),
* kierownik Samodzielnego Referatu „Wschód” w Oddziale III Sztabu Głównego WP, współtwórca planu „Zachód” (1936-1939),
* dowódca 13 Pułku Ułanów Wileńskich (1939),
* w konspiracji od 1940, od 1941 w Oddziale III Komendy Głównej AK,
* szef III Oddziału Operacyjnego Komendy Głównej AK, Szef Operacji i I zastępca Szefa Sztabu KG Armii Krajowej, od 4.IX 1944 przez 2 dni p.o. szefa Sztabu KG AK,
* jeniec Woldenberga (1944-1945),
* dyrektor Kopalń Glin Ogniotrwałych w Górnym Ujeździe i Jaroszowie (1946-1950),

W latach 1950-1955 był więziony przez reżim komunistyczny - skazany na 6 lat więzienia i na 8 lat utraty praw obywatelskich; przedterminowo zwolniony z więzienia. W 1957 roku został rehabilitowany przez Sąd Najwyższy.

Zmarł 11 lutego 1984 roku w Łodzi. Został pochowany na cmentarzu w Rudzie Pabianickiej w parafii Św. Józefa.

Odznaczenia

* Krzyż Walecznych (sześciokrotnie)
* Order Virtuti Militari V klasy (1921)
* Srebrny Krzyż Zasługi (1927)
* Krzyż Niepodległości (1931)
* Krzyż Kawalerski Polonia Restituta (1938)
* Order Virtuti Militari IV klasy (18 sierpnia 1944).

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Szostak

Kazimierz Pluta-Czachowski

Kazimierz Pluta-Czachowski ps. "Gołdyn", "Kuczaba", "Paprzyca" ur. 11 lutego 1898 w Kozłowie, zm. 5 sierpnia 1979 w Warszawie) - pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Działalność niepodległościowa

Był synem Wincentego Pluty i Tekli z domu Gacek. W młodości należał do „Zarzewia” i Polskich Drużynach Strzeleckich. Od sierpnia 1914 służył w I Brygadzie Legionów Polskich, po kryzysie przysięgowym został internowany w obozie w Szczypiornie. Z obozu został zwolniony w 1917, w tym też roku został zastępcą komendanta Obwodu Miechów Polskiej Organizacji Wojskowej, następnie został komendantem Obwodu Słomniki oraz dowódcą lotnych oddziałów bojowych w Podokręgu Miechów.

Służba w Wojsku Polskim

W 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Pełnił służbę w 25 Pułku Piechoty w Piotrkowie.

W latach 1926-1928 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 31 października 1928, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, otrzymał przydział służbowy do 7 Dywizji Piechoty na stanowisko oficera sztabu. [1]

W 1929 został komendantem Okręgu Nr IV Łódzkiego Związku Strzeleckiego i oficerem do prac Przysposobienia Wojskowego w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi. W latach 1932-1934 był szefem sztabu i zastępcą komendanta głównego ZS. W 1936 został szefem Oddziału Wyszkolenia w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza.

We wrześniu 1939 był szefem sztabu 18 Dywizji Piechoty ze składu SGO Narew, dowodzonej przez pułkownika Stefana Kosseckiego.

W konspiracji był członkiem Organizacji Orła Białego w 1940 przeszedł z organizacją do ZWZ. Był szefem Oddziału V-O Łączności i zastępcą szefa sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej.

W 1945 aresztowany w Polsce, a następnie internowany w Kazachstanie. W latach 1949-1956 był więźniem stalinowskim. W latach 70-ytch był kierownikiem Komisji Historycznej 18 Dywizji Piechoty, która m.in. wnioskowała o przyznanie orderu Złotego Krzyża Virtuti Militari (IV klasy) dla swego byłego dowódcy, wówczas już generała brygady Stefana Kosseckiego. W ostatnich latach życia, uczestnik Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

Awanse:

* kapitan 1 grudnia 1924 ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 36 lokatą
* major 17 grudnia 1931 ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 25 lokatą [2]
* podpułkownik
* pułkownik

Ordery i odznaczenia:

* Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Niepodległości
* Krzyż Walecznych – czterokrotnie
* Srebrny Krzyż Zasługi

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Pluta-Czachowski
27 X 1930 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Ignacy Mościcki ustanowił nowe, trzystopniowe odznaczenie wojskowe, któremu nadano wysoką rangę w oficjalnej hierarchii wyróżnień państwowych. Odznaczeniem tym był Krzyż i Medal Niepodległości. Pierwszy stopień tego odznaczenia stanowił Krzyż Niepodległości z Mieczami, drugi — Krzyż Niepodległości, a trzeci — Medal Niepodległości.
Choć samo odznaczenie ustanowiono dość późno, bo dopiero w 1930 r., to idea uhonorowania odpowiednim wyróżnieniem państwowym czynu niepodległościowego zrodziła się znacznie wcześniej, bo już wkrótce po odzyskaniu suwerennego bytu w 1918 r. Złożyło się na to wiele przyczyn i przesłanek. Już w okresie wojny polsko-sowieckiej 1919—1920, kiedy został restytuowany Order Virtuti Militari i ustanowiono Krzyż Walecznych, zwracano uwagę na potrzebę uhonorowania wcześniejszych czynów walecznych.
Oba odznaczenia wojenne zgodnie ze swym regulaminem działały ..wstecz". W konsekwencji tego, oprócz żołnierzy polskich walczących przeciwko bolszewikom, wspomniane krzyże bojowe otrzymali także najdzielniejsi żołnierze formacji polskich z okresu I wojny światowej i członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej. Uhonorowano też nimi uczestników wszystkich zmagań powstańczych po 1918 r.; obrońców Lwowa i Małopolski Wschodniej, członków samoobrony Wileńszczyzny oraz powstańców wielkopolskich, cieszyńskich i górnośląskich. Pamiętano także o najstarszych żyjących bojownikach.

Warto dodać ,iż odznaczeniami bojowymi, tj. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych, odznaczono następującą liczbę osób:
Legiony Polskie - 1358 VM i ok. 8000 KW,
Formacje Wschodnie - 333 VM i ok. 4000 KW:
Armia Polska we Francji i bajończycy 121 VM i ok. 1100 KW,
Polska Organizacja Wojskowa - 121 VM i ok. 1000 KW,
obrońcy Lwowa i Małopolski Wschodniej 162 VM i ok. 650 KW,
powstanie wielkopolskie - 60 VM i ok. 700 KW,
powstania śląskie 97 VM i ok- 900 KW.

Pierwszy stopień odznaczenia ustanowionego w dniu 27 X 1930 r. przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego Krzyż Niepodległości z Mieczami za POWSTANIE POZNAŃSKIE otrzymali:

1. Bartkowski Edmund mjr
2. Bociański Ludwik płk dypl.
3. Busza Ignacy śp.
4. Cyms Paweł Kpt.
5. Glabisz Kazimierz ppłk dypl.
6. Gorzeński-Ostroróg Zbigniew
7. Grudziński Kazimierz śp.
8. Hulewicz Bohdan płk
9. Kąkolewski Jan mjr
10. Klemczak Edmund
11. Kopa Andrzej mjr
12. Kręcki Franciszek
13. Maryński Felicjan kpt. śp.
14. Nowak Alojzy ppłk
15. Orłowicz Zdzisław
16. Paluch Mieczysław mjr
17. Siuda Stanisław ppłk
18. Śliwiński Bernard dr
19. Wieliczka Zygmunt
20. Wierzejewski Wincenty kpt.
21. Wiewiórkowski Władysław śp.
22. Zentkeller Kazimierz płk
Jankes, to jest pobojowisko po spaleniu wsi; kolo motocykla spalone zwloki, spalone pojazdy resztki zabudowan,
przy tornistrach zwloki zolnierzy; zapewne jest ich wiecej za wrakami samochodow... koszmar, jeszcze jedno zdjecie okropnosci wojny, jak z obrazow Francisco Goy'i...
...typowe tematy w niemieckich obiektywach.

--------

Fascynujacy zyciorys oficera ze zdjecia z poprzedniej strony, przytaczam skrot:

Tadeusz SZTUMBERK - RYCHTER

W roku 1927 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W związku z przedwczesną śmiercią rodziców, musiał podjąć pracę zarobkową.
W maju 1928 r. przerwał studia, by poświęcić się służbie wojskowej.
Artylerzysta -
S.P.R.A. we Włodzimierzu Wołyńskim.: 1929 - 1930 r.
S.P.Art. w Toruniu.: VIII.1931-VIII.1933 r.
Dowódca plut. a potem adjutant 5 dak: 1933
Dowódca baterii łączności, 5 dywizjonu artylerii konnej (Kraków).:?? - ??
Po przeniesieniu macierzystego oddziału z Krakowa do Oświęcimia, pełnił jednocześnie funkcję oficera placu w Oświęcimiu.: maj 1939 r.
Zdał egzamin do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, ale wybuch wojny uniemożliwił mu podjęcie studiów.
Wrzesień 1939: II oficer artylerii dywizyjnej 6 DP Armii "Kraków"
Podczas wojny polsko - niemieckiej, wzięty do niewoli 20 września, wraz z całym sztabem 6 DP. Uciekł z niej w październiku, wydostając się z obozu w Bochni w kobiecym przebraniu. Przybył do Krakowa, gdzie zamieszkał przy ul. Litewskiej 4, używając dokumentów na nazwisko Sergiusz Bojarski.
W konspiracji od XI.1939 r., oficer do zleceń Komendanta Organizacji Wojskowej Krakowa, płk Bora-Komorowskiego.
W połowie sierpnia 1940 został przeniesiony do Warszawy. Tam zamieszkał kolejno przy ulicy Raszyńskiej 58, Nobla 7 i Słonecznej, posługując się dokumentami na nazwisko Sergiusz Bojarski.
Szef Oddziału II Komendy Obszaru Warszawa ZWZ - AK - do 1942 r.
Szef Wywiadu Ofensywnego Oddziału II Komendy Obszaru Warszawa AK.: marzec - jesień 1942 r.
W maju 1943 r., zorganizował w Warszawie oddział partyzancki, na czele którego wyruszył następnie na Zamojszczyznę, używając pseudonimu "Żegota". Oddział ten, od lipca 1943 r., dowodzony przez por. Adama Haniewicza "Woynę" występował tam pod nazwami: "Kompania Warszawska", Kompania Południe", "Kompania Woyna".
Zastępca dowódcy oddziału partyzanckiego OP 9 (9 pp. Legionów).: 30 listopada 1943 - ??
Dowódca akcji uwolnienia 72 więźniów z więzienia w Biłgoraju.: 24 września 1943 r.
W grudniu 1943 r., został z powrotem przeniesiony do Warszawy. Początkowo miał być szefem sztabu Komendy Okręgu Polesie, ostatecznie jednak zajął analogiczne stanowisko w Okręgu Wołyń AK.
Szef sztabu Komendy Okręgu Wołyń AK.: luty 1944 - ??
Szef sztabu 27 Wołyńskiej Dywizji AK.: ?? - 18 kwietnia 1944 r.
Dowódca 27 Wołyńskiej Dywizji AK.: 18 kwietnia (po śmierci ppłk Jana Kiwerskiego) - 15 lipca 1944 r.

Aresztowany przez NKWD, 6 sierpnia'44 w Józefowie. Został przewieziony do Charkowa, a następnie osadzony w obozie w Riazaniu. W 1947 r., przeniesiony do Griazowca. W tym samym roku udało mu się zbiec, jednak złapano go przy samej granicy.
Wiezienie, wyrok (?).

Od kwietnia 1952 r., pracował w Zjednoczonych Zespołach Gospodarczych " INCO".
Od listopada 1953 r., kierownik administracyjno - gospodarczy oddziału "Bitum" w Warszawie, następnie oddziału w Zakopanem, oraz oddziału przy ul. Białostockiej w Warszawie.
Od grudnia 1961 r., był zastępcą dyrektora do spraw administracyjno - finansowych Zakłady na Żeraniu, a od kwietnia 1964 r. dyrektor Zakładu w Górze Kalwarii.

Zmarł: 14 marca 1972 r., w Warszawie, pochowany na Cm. Wojskowym na Powazkach.
Srebrny Krzyż Zasługi (1938 r.), Krzyż Walecznych (trzykrotnie), po raz drugi i trzeci -19 maja 1944 r., Virtuti Militari V klasy - 19 lutego 1944 r., Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie)

Autor m. in.:
"Akcja w Biłgoraju"
"Płk Ja Kiwerski - Oliwa"
"Wyprawa na Zamojszczyznę"
"Odbicie więźniów z Biłgoraja"
"Artylerzysta piechurem".
Witam
Przepraszam, że tak późno kolejny wpis, ale miałem

naprawdę mało czasu.


Niedziela 20 Marca

"Cyrk Skalskiego" Kino Polsa 10:05-10:25 - dok.

"Cyrk

Skalskiego" Kino Polska 19:35-20:00 - dok.

"Krzyż Walecznych" Kino Polska 20:50-22:10 - film wojenny z 1959

r.



Poniedziałek 21 Marca

"Sensacje XX Wieku: psd. "Puch"" TVP 1 20:55-21:50 -

dok.


"Najmłodsi żołnierze" Kino Polska 11:15-11:35 - (?)

Wtorek 22 Marca

"Pod biało-czerwoną

banderą" TVP 3 Gdańsk 18:40-19:00 - program poświęcony MW RP

Czwartek 24 Marca

"Cena Wolności" Kino Polska

11:10-11:30 - (?)

"Lotna" Kino Polska 15:15-16:50 - dramat wojenny z 1959; nie które sceny tkaie jak atak szarzą na

człogi proponuje oglądać z przymróżeniem oka.

"Wrzesień- tak było" Kino Polska 16:50-17:50
A tu już powojenny mieszkaniec Sosnowca:

źródło jak wyżej



Bartocha Stanisław

1915-1990

strzelec

Urodzony 9 grudnia 1915 r. w Baumgarten. Syn Bonifacego i Julianny z domu Kupisz. Ukończył pięć oddziałów szkoły powszechnej.

W latach 1938-1939 służbę czynną odbywał w 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach, skąd na Westerplatte przybył 5 kwietnia 1939 r. jako strzelec - celowniczy moździerzy1. W czasie obrony obsługiwał karabin maszynowy w wartowni nr 6. W niewoli w Prusach Wschodnich początkowo przydzielony był do roboty w gorzelni. W 1941 r. przeniesiony na wyspę Fehmarn, w pobliżu granicy duńskiej, gdzie pracował w niemieckich majątkach.

5 maja 1945 r. po wyzwoleniu przez oddziały angielskie - z miejscowości Haffkrug, niedaleko Neustadtu, przewieziony został do Lubeki i umieszczony w zgrupowaniu koszarowym. W 1947 r. powrócił do kraju. W Kopalni Węgla Kamiennego "Sosnowiec" pracował jako górnik od 11 XII 1948 do 2 II 1971 r. Po przejściu na emeryturę do 1989 r. był w tej kopalni dozorcą nocnym na pół etatu. Nominację na stopień ppor. w stanie spoczynku i uniform oficerski otrzymał w 1989 r.

Od 1984 r. był wdowcem. Miał czworo dzieci: dwóch synów i dwie córki. Barbara rencistka, Zbigniew jako pracownik kopalni "Sosnowiec" uległ wypadkowi i jest na rencie inwalidzkiej, Stanisław pracuje w Urzędzie Skarbowym w Mysłowicach, Grażyna zajmuje się prowadzeniem domu. Wnuki: Mariusz, Artur, Łukasz, Anna; prawnuki: Mariusz i Ewelina.

Zmarł 14 września 1990 r. Pochowany na cmentarzu Pekin w Sosnowcu.

Odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1945) i Odznaka Grunwaldzka, Krzyż Walecznych, Brązowy Medal "Zasłużonym na Polu Chwaty" (1960), Srebrny Krzyż Orderu VM (1989), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989).
Jacek Zwoźniak, ten od Ragazza Da Napoli też swego czasu popełnił kawałek o babci, dosyć sympatycznie opisujący lata 80:
Tam w kąciku stoi wyrko niezasłane
Jeszcze piesek smacznie chrapie na tapczanie
A już cicho ktoś po domu chodzi w kapciach
Po omacku się ubiera dzielna babcia

Tato wstanie za godzinę, bo mu płacą
Ale babcia też się musi przydać na coś
Choć rarytas, już w tym babci siwa głowa
By w łazience zawsze była rolka nowa

Szoruj, babciu, do kolejki, weź koszyczek
A uważaj, bo ruch wielki na ulicy
Do współpracy ruszaj z handlem detalicznym
Nie zapomnij też o maśle dietetycznym

Siedemdziesiąt lat ma babcia i nie sarka
To wyczyści, to pokrząta się przy garnkach
I pomodli za pomyślność się jak trzeba
Daj nam, Boże, zdrowie i świeżego chleba

Leć do sklepu, babciu, przywieźli banany
Zabierz tamtą setkę, jest pod ręcznikami
Jeśli Ci zabraknie, to dołożysz z renty
Wiesz, że wnuczek musi płacić alimenty

Szoruj, babciu, do kolejki pięć po czwartej
Z mlekiem dzwonią już butelki - idź na wartę
Stań w ogonku cichuteńko jak ta myszka
Niech nie złapie Cię, serdeńko, znów zadyszka

Babciu droga, jeśli nie ma mydła w kiosku
Ty wymodlisz je u samej Matki Boskiej
Ty wywalczysz świeży serek w sklepie mlecznym
Dzięki Tobie dziadek dostał Krzyż Walecznych

Jeśli ciężko Ci jest z nami - ruszaj z Bogiem
Widokówkę Ci przyślemy na Dzień Kobiet
To co z tego, że swój złoty krzyżyk sprzedasz
Przecież sama sobie bez nas rady nie dasz

Szoruj, babciu, po kolei zlew i wannę
Zostaw szynkę, jadaj kleik albo mannę
Pierz skarpetki, kurze ścieraj, jadaj dżemy
I broń Boże, nie umieraj, bo zginiemy
Witam !
Nazywam się Przemek Mierzejewski i amatorsko zajmuję się historią przez małe "h" , w wymiarze bardzo lokalnym.
Dziękuję za pomoc w identyfikacji. Zbieram okruchy historii z mojego terenu, a powyższe zdjęcie to tylko jedno z kilku zdjęć, które udostępnili mi potomkowie Powstańców, którzy mieszkali w gminie Nowy Tomyśl. Zdjęcie na odwrotnej stronie na napis "kwiecień 1919"
Zdjęcia te często nic nie mówią potomkom, więc czasami usiłuję dopowiedzieć jakieś drobiazgi, które można wyciągnąć ze zdjęcia .

Chciałbym jeszcze raz gorąco poprosić o pomoc. (rozmiar 2.5 MB)
http://www.oledrynowotomyskie.e7.pl/002_W.JPG
Rodzina pochodzi najbliższej okolicy Nowego Tomyśl (choć to raczej wyjątkowe)
Jak mi się zdaje to również to jest zdjęcie zdjęcie zrobione w okolicach 1920

loficer (podporucznik) w środku ma na pagonie (jak mi się zdaje) liczbę 53 lub 58
ldrugi z lewej szeregowiec ma na piersi krzyż - nie wiem jaki
loficerowie z prawej krzyże, wygląda jak Krzyż Walecznych (ustanowiony po 11-08-1920)
lporucznik pierwszy prawej ma chyba nawet Virtuti Militari