Przed wieczornym czytaniem modlitwy Szema przed zaśnięciem (Kriat Szema al
haMitah) wypowiada się błogosławieństwo hamapil, które w zasadzie jest
birkat haszewach (błogosławieństwem chwalącym Boga). Jednak tuż przed nim
wypowiada się słowa heszbon nefesz, czyli medytacji rozliczającej kończący
się dzień:

"Panie wszechświata, oto wybaczam każdemu, kto mnie rozgniewał albo
postapił nikczemnie wobec mnie, albo zgrzeszyl wobec mnie - czy to przeciw
mojemu ciału, czy przeciw mojemu majątkowi, czy przeciwko mojej czci, czy
przeciwko czemukolwiek, co jest moje. Czy pod przymusem, czy z własnej
woli, czy niechcący, czy z rozmysłem, mową, czynem, myślą czy rozważaniem,
czy to w tym wcieleniu, czy w innym (...)"


Wiara w zmartwychwstanie zmarłych jest silnie obecna w tradycyjnym
judaizmie. Pogląd ten głosili poprzednicy judaizmu rabinicznego -
faryzeusze, w przeciwieństwie do saduceuszy, którzy odrzucali to
stanowisko, ponieważ nie znajdowało ono - ich zdaniem - potwierdzenia w
Torze. Jednak ostatecznie przeświadczenie to znalazło się wśród
fundamentalnych Trzynastu Zasad Wiary Majmonidesa:

"Wierzę pełnią wiary, że zmarli zmartwychwstaną do życia kiedy tylko
Stwórca, błogosławione jest Jego Imię, tego zechce."

Obecnie zasada ta nie jest uznawana przez judaizm reformowany.

Mistyczne nurty judaizmu idą dalej w swoich poglądach i uważają, że
zmartwychwstanie - a dokładnie powrót dusz - jest zjawiskiem stałym i
odbywającym się poprzez reinkarnację (najważniejsze dzieło na ten temat:
"Szaarr HaGilgulim" czyli "Bramy reinkarnacji" rabina Izaaka Lurii i jego
ucznia rabina Chaima Vitala Calabrese - żyjących w XVI wieku). Dusze ludzi
sprawiedliwych wracają, aby kontynuować doskonalenie i naprawianie świata.
Niektórzy twierdzą, że jest to proces stały, inni - że następuje tylko
wówczas, gdy dusza nie dokończyła swojego szlachetnego zadania, jakie
rozpoczęła wypełniać podczas swojej poprzedniej obecności. Tradycja
twierdzi, że w momencie ustanowienia przymierza z Bogiem pod Synajem,
wszystkie żydowskie dusze były tam obecne. Niektórzy mistycy uważają, że w
ludzkich ciałach, inni - że w jakiejś - nie dającej się sprecyzować -
formie. Reinkarnacja wyjaśnia też - przy takim widzeniu sprawy -
zdarzające się niekiedy poczucie szczególnej bliskości niektórych
nie-Żydów wobec judaizmu.

Wiara w reinkarnację jest najbardziej popularna przede wszystkim wśród
grup chasydzkich. Natomiast od końca XIX wieku główne nurty judaizmu nie
zajmują się raczej problemem reinkarnacji, obawiając się byc może, aby
skupienie się na tym temacie nie odwróciło ludzkiej uwagi od tego, co
najważniejsze - czyli sprawiedliwego życia, w którym nie wolno czynić zła,
bo wyrządzonego zła - nawet jeżeli istnieje reinkarnacja - nie da się
naprawić.

Reinkarnacja - według większości tekstów na ten temat - dotyczy dusz ludzi
sprawiedliwych i czyniących dobro. Wracają one w nowe ciała. I jeszcze
jedna sprawa: zmartwychwstanie w Erze Mesjańskiej nie będzie miało
charakteru fizycznego, ale duchowy

Nie mamy podstaw, aby zakładać lub odrzucac wiarę Esseńczyków w wędrówke
dusz.