W starożytności obecna Palestyna nosiła nazwę Kanaan. Kanaan został zasiedlony w paleolicie. W mezolicie istniały na tym terenie osiedla kultury natufskiej. Od neolitu rozwijały się, tak jak na całym Bliskim Wschodzie, pierwsze miasta (Jerycho).
Korzystne położenie geopolityczne Kanaanu w miejscu, gdzie prowadzą szlaki handlowe pomiędzy Afryką, Azją i Europą, powodowało, że region ten był podbijany przez wiele ludów, m.in.: Egipcjan, Hetytów, Hebrajczyków, Filistynów, Asyryjczyków, Arabów, Turków ottomańskich, Brytyjczyków czy Izraelitów.
Około 2500 p.n.e. zasiedlona została przez Kanaanejczyków. Około XIII wieku p.n.e. zaczęły ją przemierzać wędrowne plemiona Hebrajczyków. W XII wieku p.n.e. na jej wybrzeżu osiedlili się Filistyni. Pod koniec XI wieku p.n.e. powstało na jej terytorium królestwo żydowskie, które wkrótce uległo rozbiciu na królestwa: Izrael i Judę. Około 587 p.n.e. Palestyna została podbita przez Babilonię. Od 538 p.n.e. weszła w skład imperium perskiego. W 332 p.n.e. zdobył ją Aleksander Macedoński. Następnie znalazła się pod władzą dynastii Ptolemeuszów, a później dynastii Seleucydów.
Od 63 p.n.e., pod panowaniem rzymskim, początkowo otrzymała status państwa sprzymierzonego, lecz od 6 n.e. stała się częścią rzymskiej prowincji zwanej Judeą. Powstania żydowskie z lat 66â70 oraz 132â135 zakończyły się klęską i wypędzeniem Żydów z Palestyny. Od 395 Palestyna stała się częścią cesarstwa wschodniorzymskiego. W latach 634 â 640 została podbita przez Arabów. Między XI a XIII wiekiem w wyniku wypraw krzyżowych istniało - założone przez krzyżowców - Królestwo Jerozolimskie, które później zdobyli egipscy mamelucy.
W latach 1516â1918 Palestyna wchodziła w skład imperium osmańskiego, nie stanowiąc jednolitej jednostki administracyjnej. Zdobyta przez siły arabsko-brytyjskie podczas pierwszej wojny światowej stała się w 1922 roku brytyjskim mandatem - wraz z Jordanią - nazwa 'Palestyna' była stosowana do całego mandatu brytyjskiego. W lipcu 1922 roku mandat został podzielony na dwie części - Transjordanię (później nazwaną Jordanią) - na razie bez niepodległości/niezależności od mandatu brytyjskiego, którą Transjordania uzyskała dopiero w roku 1946.
W tzw. deklaracji Balfoura zapowiedziano przekazanie części tego terytorium Żydom, którzy od wieków żyli w diasporze. Sprzeciwiała się temu zamieszkująca tu ludność pochodzenia arabskiego, wśród której zaczęły narastać antyżydowskie nastroje. Tragedia holocaustu przyspieszyła starania międzynarodowe o stworzenia państwa żydowskiego, które od końca XIX w. było głównym celem ruchu syjonistycznego. Już od ponad 50 lat do Palestyny zmierzały tysiące osadników żydowskich.
W 1947 r. ONZ przedstawił projekt podziału Palestyny na dwie części: żydowską i arabską. W przeddzień wygaśnięcia mandatu brytyjskiego (1948) sąsiednie państwa arabskie: Egipt, Jordania i Syria zaatakowały powstające państwo Izrael. Podczas wojny sześciodniowej z 1967 Izrael zajął całe terytorium Palestyny i zajęte wtedy terytorium okupuje do dnia dzisiejszego, mimo protestów społeczności międzynarodowej. Na okupowanych terenach wybuchły dwa powstania palestyńskie (tzw. intifady), skierowane przeciwko władzom izraelskim.
Wojska Izraela opuściły strefę Gazy we wrześniu 2005 r.
zrodlo: Wikipedia
Architektura â gotyk to jedyny nowatorski, iście rewolucyjny styl architektoniczny po antyku. Reszta okresów to próby kopiowani i zrzynania z antycznego stylu. Katedry gotyckie, to mistrzostwo funkcji kubatury (wielkości) do grubości elementów nośnych. Rozkłady naprężeń i mechanika sklepienia krzyżowego pozwoliły na osiągi możliwe dopiero w XIX w, kiedy pojawił się żelbeton (beton zbrojony stalą) . Również estetyka, zdobnictwo, jest oryginalne, nie zaś rżnięte na antyku.
etyka i religia - dopiero okres średniowiecza jest czasem faktycznego rozprzestrzeniania się religii chrześcijańskiej na świat europejski, a co za tym idzie zmianą myślenia ówczesnego świata (niezależnie od tego czy wierzymy w Chrystusa, czy nie). Nasz obecny system etyczny jest oparty na zasadach chrześcijaństwa, przekazanego nam przez średniowieczne klasztory i sobory oraz myślicieli takich jak św. Augustyn, św. Tomasz z Akwinu, św. Franciszek, św. Franciszek. Pojęcie "dobra i zła", "pokoju bożego", "dogmatu", szanowania istoty ludzkiej i życia w ogóle itd... ,
Wojna â w średniowiecznej Europie wojna została mimo wszystko ujarzmiona i dotykała głównie ludzi nią się parających i mających przyzwolenie na noszenie broni (wyjątki stanowiła wojna 100- letnia, czy oblężenia miast). Walka była zarezerwowana dla określonych grup społecznych, a ludność cywilna była bardziej wartościowa, jako niewolnicy niż trupy. Dopiero renesans spowodował rozprzestrzenianie się wojen na ludność cywilną, angażowanie wielkich mas chłopstwa i mieszczan w teatry wojen, rozwój broni masowego rażenia (artylerii), broni palnej, granatów, mas pikinierów wyżynanych równo przez ogień jak i przez choroby.
Myślenie globalne â możliwość odwołania się do werdyktu papieży, źle rządzący król czy cesarz mógł zostać obłożony klątwą, co mogło powodować nieposłuszeństwo poddanych (swoisty głos ludu), co nie istniało w okresie absolutyzmu (tzw. oświecenia) pozostały wtedy tylko krwawe rewolucje.
Prawa kobiet â znaczenie kobiet (oczywiście tych szlachetnie urodzonych) było o wiele większe niż w epokach późniejszych. Prawa lenne, posiadanie ziem, tytułów powodowało, że szlachetnie urodzone kobiety często współrządziły i miały nawet decydujące głosy. Przykładem może być Królestwo Jerozolimskie, którego historia to historia wielkich kobiet. Rozwój absolutyzmu powodowało jednoczenie władzy w jednym, czyli męskim ręku (król, baron, itp.). Oczywiście były też wyjątki Katarzyna Wielka, czy Królowa Wiktoria. Absolutyzm, który zaczął rozwijać się z początkiem renesansu to już typowy zamordyzm (trochę przeginam) â tu już nie ma szans na wiec plemienny lub sejmik szlachecki województwa. Na temat praw i roli kobiet więcej pewnie powie Anariona
Inkwizycja â wbrew opiniom, że to w okresie średniowiecza szalała inkwizycja, to renesans i oświecenie było prawdziwym âźzłotym czasemâ tej instytucji. Słynne sądy Galileusza, G. Bruna to âźuduchowionyâ renesans.
Ciekawy link z wikipedii:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Inkwizycja#Historia
Najlepiej zestawić liczby ofiar i procesów. Zdecydowanie wygrywają okresy późniejsze. Zwłaszcza gdy doszło do wojen religijnych reformacji z katolikami. Podobnie wyglądały stosy palonych czarownic. Niestety to nie średniowiecze wygrywa, a właśnie czasy późniejsze.
Król wyjechał z bram Jerozolimy, i pokierował się do Ibelinu.Jadąc myślał o tym, gdzie znaleźć jakąś silną armię do obrony państwa.Widział wielu bandytów, których poskromili kilka razy.Wreszcie dotarli do Ibelinu, gdzie obejrzeli wszystko, i stan rzeczy.Po krótkim czasie, król wraz ze świtą, znalazł się znowu w Jerozolimie.Wydał tam nowe dekrety, i pieniądze na rozbudowę różnych zakładów.
#Proszę o jeden poziom górnictwa (100kr) i 2k łuczników (kolejna stówa)#
yhy 200kr
Król Jerozolimy siedział w swoim pokoju, dużo szlachciców chciało ruszyć na muzułmanów, ale on był królem Jerozolimy.Mógł odebrać im przywileje szlacheckie i wojsko.Dostał informacje że konstabl Jerozolimy umarł.A gospodarka musi być utrzymywana przez ludzi pracy.Wydał takie dekrety: Wspomożenie trochę rolnictwa przez państwo, oddanie dwóch miejscowości pod opiekę Templariuszom, i wreszcie wybranie nowego konstabla.
#Podnoszę poziom rolnictwa o jedno oczko (100Kr), daje Karak i Zamek Jakuba z terenami przyległymi Templariuszom#
Gotowe.
Dnia 7 stycznia roku pańskiego 1200 kapituła Zakonu Templariuszy z łaski Pana Naszego Jedynego Ojca Wszechmogącego przeniosła swą główną siedzibę do nadmorskiego miasta Jaffe by wiernie służyć Jezusowi Chrystusowi. Przed ołtarzem w świątyni została złożona uroczysta przysięga przez członków uświęconego Zakonu Ubogich Rycerzy Świątyni. W zamian za siedzibę, którą obdarzył nas wspaniałomyślnie Sługa Boży szlachetny i miłościwy Roland I zobowiązujemy się wesprzeć Królestwo Jerozolimskie w walce z niewiernymi. Będziemy także chronić pielgrzymów odwiedzających miasto w którym znajduje się Święty Grób Pański. Liczące obecnie grono 1200 gotowych do walki rycerzy złożyło świętą przysięgę obowiązującą do śmierci, kto odważy się ją złamać niech pozostanie przeklęty po wsze czasy. Tak nam dopomóż Bóg!
Wielki Mistrz
Philippe du Plaissis
Rozpoczęto ścisłe przygotowania - ziemia święta musi pozostać pod berłem obrońcy chrześcijaństwa - Króla Jerozolimy.Król pomyślał o wystawieniu swojego własnego kandydata do wyboru - kardynała Adalberta Thampera.Potem rozpoczęto przygotowania do zbrojenia się: wezwano wkrótce najzamożniejszych szlachciców do sali tronowej:
-Panie!Ja baron Forsant, rządam zaprzestania dozbrojenia armii!To może zwrócić uwagę muzułmanów! - powiedział mężczyzna w średnim wieku, o bardzo dużej sylwetce.
-Bah!Ja Ci panie tego nie doradzam dozbrójmy się i zgniećmy muzułmanów!To jedyne wyjście!
I wtedy rozpoczął krzyk na sali, gwar i hałas.Król Roland był w "pozycji myśliciela" i myślał jak zażegnać spór w końcu:
-CISZA! - Król rozsunął ręce - Nie możemy pozwolić sobie na żadne spory, kiedy muzułmanie patrzą na nas. Doszkolimy odpowiednią ilość ludzi i damy trochę ziem zakonom pod opiekę. - Tym król zakończył naradę a już była noc, napisał dekret, i kazał go przedstawić ludności.
#Poproszę 2 kompanię piechoty, daję miasto "Gaza" joannitom, pozwalam zakonowi templariuszy i joannitom zbudować kaplice w Jerozolimie, i na rzecz templariuszy, daje im pod opiekę miasto Jaffe.I idzie mój kardynał na wybory.#
Zrobione.100Kr
Nazwa państwa:Królestwo Jerozolimskie
Stolica:Jerozolima
Imię władcy:Roland I "Szlachetny"
Imię kardynała:Adalbert Thamper
Imiona innych ważnych osób:Generał Alojzy Van Daghder, biskup Antoniusz Cleveard.
Gospodarka:
Podatki:1poziom
Podatki od ziemi:1poziom
Przemysł górniczy:2poziom
Rolnictwo:2poziom
Cła:1poziom
Skarbiec: 370 koron
Dochód:170kr/6 miesięcy
Militaria:
Kompania piechoty:2
Królewska gwardia:1
Kompania łuczników:1
Kompania kawalerii:
Flota:
Zdrowie:1
Stan wyżywienia:1
Doświadczenie:1
Uzbrojenie:1
Maksymalna ilość kompanii: 15
Populacja:70.000
Powierzchnia:20 770 km²
W roku 1200 N.E, wybrano nowego króla Jerozolimy, francuskiego barona Charlesa de Groetnean, ma 27 wiosen, który przyjął imię Roland I "Szlachetny" dzięki czemu, udało się wygonić muzułmanów z Jerozolimy, i odzyskać utracone tereny.Wkrótce wprowadzono nowe ustawy dot. wsparcia zakonu templariuszy i zakonu joannitów, a nowy król pojął za żonę księżniczkę Madelaine Routhfieer.Niedługo ziemia święta, znowu będzie pod panowaniem potężnego królestwa Jerozolimskiego.Bóg tak chce!
Anglia - Edward I
Francja - Tydus
Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego -
Mediolan -
Wenecja -
Genua -
Państwo Papieskie - Nitrox
Republika Nowogrodu -
Kastylia -
Portugalia -
Irlandia -
Walia -
Szkocja -
Cesarstwo Bizantyjskie -
Królestwo Neapolu -
Mauretania -
Turcja Seldżucka -
Egipt - Asasyn
Księstwo Antiochii -
Hrabstwo Edessy -
Wielkie Księstwo Litewskie -
Dania -
Norwegia -
Złota Orda/Mongołowie -
Zakon Templariuszy - qqlka
Zakon Joannitów - William I
Węgry -
Aragonia -
Królestwo Jerozolimskie - Vaiar
Księstwo Moskiewskie -
Teraz dział specjalny
Dzielnice Polski:
Pomorze Zachodnie -
Pomorze Gdańskie -
Kujawy -
Wielkopolska -
Małopolska -
Śląsk -
Mazowsze -
Miejsca będą co jakiś czas uzupełniane.
Otóż doszliśmy do tego działu, tutaj omawiamy święte wojny.Czyli wojnę na polecenie papieża, lub wezwanie jakiegoś arabskiego duchownego. (Dżihad)Istnieją państwa w ziemi świętej, które powstały po pierwszej krucjacie, np. Księstwo Antiochii, Królestwo Jerozolimskie, Hrabstwo Edessy.. Itp, itd.Ale te państwa same nie kupują sobie armii.Kupują tylko piechotę i łuczników, ponieważ tych da się wyszkolić na ich ziemiach.Marynarkę i kawalerie muszą dostawać od innych państw chrześcijańskich, oczywiście jeśli Europie zależy na ziemi świętej.Arabowie nie mają takich przywilejów, ale Dżihad, wzmacnia u nich bardzo poczucie wiary, i często mają bonusy w różnych wojnach, krucjata i dżihad, to wojny zbiorowe.Dlatego w każdej muszą uczestniczyć przynajmniej czterej gracze.
Analogia do XI-XIII wieku jest oczywista poza tym że "zachód" reprezentuje państwo żydowskie a nie chrześcijańskie. I tak jak wtedy nie miałoby ono szans przetrwania gdyby nie pomoc z zachodu. Tereny Izraela dość mocno pokrywają się z ziemiami Królestwa Jerozolimy, co lepsze niedaleko obecnego pogranicza Syrii, Libanu i Izraela są słynne Rogi Hittinu gdzie 4 lipca 1187 armia Salah al-Dina rozgromiła armie jerozolimską i de facto przesądziłą o losie Królestwa. A do tej pory Królestwo Jerozolimskie było praktycznie nie pokonane i dzieki przewadze militarnej dość mocno gromiło muzułmanów.
Haha. Rycie na letnia sesje sie przydalo
A kto tam byl pierwszy? Ludy semickie pojawily sie tam kilka tys. lat p.n.e. Potem, po ktoryms tam powstaniu zydowskim cesarz rzymski (Tytus ktorys tam jesli sie nie myle) rozwiozl izraelitow po calej Europie. Potem byli tam Bizantyjczycy, aby w XIw. ustapic Turkom.
Ale czy jest wazne kto byl pierwszy? W takim razie Niemcy i inni potomkowie Germanow maja prawa roscic sobie ziemie az po Morze Czarne i Dniepr.
Wazne kto tam teraz jest i jakie ma obecnie prawa do ziemi.
Zydzi kupili te ziemie od Arabow. Za bezcen, gdyz byla tam pustynia. A jak po wojnie sie urzadzili, to Arabowie, ktorzy notabene sami nie potrafia sie gospodarzyc stwierdzili, ze to oni sa prawowitymi wlascicielami, i ze Zydzi ich oszukali. Do tego dochodzi wojna w 1948 i nastepne jak Yom Kippur, Szesciodniowa. Zawsze to Arabowie byli agresorami, ew. Zydzi przeprowadzali prewencyjne uderzenie (wojna 6-dniowa). A, ze prawem zwyciezcy zozszerzyli swoje terytorium? Takie sa odwieczne prawa wojny.
Dobrym pytaniem jest "kto faktycznie jest tam obcy" ? ... głowie się i głowie i niestety nie wiem ... zarówno Żydzi jak i Arabowie są tam praktycznie od zawsze bardzo często żyjąc tam razem. Tylko Arabowie i ich podejście do "niewiernych" mocno wyewaluowało w ciągu ostatnich 1300 lat W ostatnim piedzieciecioleciu Izrael stał sie potęgą lokalną i raczej nie ma już mowy o otwartej wojnie - muzułmanom pozostały jedynie takie metody jak prezebtuje Hezbollah - w otwartej konfrontacji nie mają szans.
Analogia do XI-XIII wieku jest oczywista poza tym że "zachód" reprezentuje państwo żydowskie a nie chrześcijańskie. I tak jak wtedy nie miałoby ono szans przetrwania gdyby nie pomoc z zachodu. Tereny Izraela dość mocno pokrywają się z ziemiami Królestwa Jerozolimy, co lepsze niedaleko obecnego pogranicza Syrii, Libanu i Izraela są słynne Rogi Hittinu gdzie 4 lipca 1187 armia Salah al-Dina rozgromiła armie jerozolimską i de facto przesądziłą o losie Królestwa. A do tej pory Królestwo Jerozolimskie było praktycznie nie pokonane i dzieki przewadze militarnej dość mocno gromiło muzułmanów.
Historia lubi się powtarzać ... ciekawe kiedy znów się powtórzy.
Nazwa państwa:Królestwo Jerozolimskie
Stolica:Jerozolima
Imię władcy:Ronald I "Szlachetny"
Imię kardynała:Adalbert Thamper
Imiona innych ważnych osób:Generał Alojzy Van Daghder, biskup Antoniusz Cleveard.
Gospodarka:
Podatki:1poziom
Podatki od ziemi:1poziom
Przemysł górniczy:1poziom
Rolnictwo:1poziom
Cła:1poziom
Skarbiec: 450 koron
Dochód:150kr/6 miesięcy
Militaria:
Kompania piechoty:
Królewska gwardia:1
Kompania łuczników:
Kompania kawalerii:
Zdrowie:1
Stan wyżywienia:1
Doświadczenie:1
Uzbrojenie:1
Maksymalna ilość kompanii: 15
Populacja:70.0000
Powierzchnia:20 770 km²
Anglia -
Francja -
Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego -
Mediolan -
Wenecja -
Genua -
Państwo Papieskie -
-
Republika Nowogrodu -
Kastylia -
Portugalia -
Irlandia -
Walia -
Szkocja -
Cesarstwo Bizantyjskie -
Królestwo Neapolu -
Mauretania -
Turcja Seldżucka -
Egipt -
Księstwo Antiochii -
Hrabstwo Edessy -
Wielkie Księstwo Litewskie -
Dania -
Norwegia -
Złota Orda/Mongołowie -
Zakon Templariuszy -
Zakon Joannitów -
Węgry -
Aragonia -
Królestwo Jerozolimskie - Vaiar
Teraz dział specjalny
Kawałki Polski:
Pomorze zachodnie -
Pomorze Gdańskie -
Kujawy -
Wielkopolska -
Małopolska -
Śląsk -
Mazowsze -
Miejsca będą co jakiś czas uzupełniane.
Czas na Wojnę !!!
Przyczyna wybuchnięcia wojny:
1.Za duża ilość królestw w ich klanie
2.Jakoś brakuje mi wojny
3.Mam dziś zły humor
4.Nie mam co robić
i to wszystko
Warunki:
1.20kk. strat u jednego klanu wygrana drugiego
2.Bitwa sie liczy gdy minimum jest 100 zabitych mniejsze bitwy nie w chodzą w gre
życzę milej obrony Królestwom Jerozolimskim
A jajka - kura, z ziarna zborze, a pestki jabłko poprzez jabłoń.. Mimo to jajko nie jest kurą itp. Czymś sie różnią
Biednych kobiet myślących inaczej niż Ty
Tak. tobie podobni walczą o to żeby antykoncepcji i wychowania seksualnego w Polsce nie było.
Ty weź przestań wygadywać bzdury o historii bo sie kompromitujesz. Chrześcijaństwo nie ma nic do tego czy kultura trwa czy nie. Chiny trwają od roku 4000 p.n.e - przejdźmy wszyscy na konfucjanizm... A Królestwo Jerozolimskie nie...
Teraz też mamy.W Francja już wyszła z IV fazy wzrostu demograficznego i to bynajmniej nie dzięki arabom. Wpływają na to dziesiątki czynników z ktorych aborcja jest akurat ostatnim. Szczerze mówiąc nie wymrzemy a to czy będzie nas 32mln czy 35mln nie ma znaczenia. Jak nie chesz spadków , to radzę zajac sie sytuacją materialną rodzin a nie ściganiem nastolatek.
Dziś ludzie nie robią dziadków w ten sposób - wolą aby ich dzieci, żyły a nie umierały z byle czego. Dlatego też mądrzej planują rodziny.
No . Za pomocą prezerwatywy i tabletki. Wiemy. prababcia nie używała.
Powinieneś zakazać gumek bo wymrzemy
Jakoś teraz mimo obostrzeń stać. A w przypadkach koniecznych aborcja powinna być bezpłatna tak jak jest teraz.
To siędaje zauważyć w Sejmie. Jakos tam nie uczą tylko forsują za każdym razem jak prawica jest u żłoba....
Zakład?
Dziecku nikt nic nie odbiera. Plod to nie dziecko.
Jak zdefiniujesz normalnosc? Bo najprosciej ja zdefiniowac jako postawe najwiekszej liczby osob. Wiekszosci.
Bo z tym sie nie da walczyc ignorancie. Podobnie jak z narkotykami.
W takim razie Polska nigdy katolicka nie była.
No i o to chodzi. Zygota jest jak ten kotlet - nie czuje, nie myśli, jest tylko zbiorem aminokwasów.
Pomysł genialny ale ma jedną wadę. Nawet jak kogoś nie będzie stać na abrocję chirurgiczną, to i tak aborcję będzie miała jeśli zachce. Myślisz, że jak radziły sobie prostytutki zanim powstała chirurgia? Zamiecenie problemu aborcji pod dywan nic nie da. Trzeba to kontrolować i pomagać ludziom a nie stwarzać kolejne utrudnienia spychające to do podziemia.
A ja głupi myślałem, że w naszym państwie tą rolę zajmuje szkoła
Radzę porozmawiać z psychologiem, który spotyka się z problemami wczesnych ciąż. Może zrozumiesz co czuje dziewczyna w takim wypadku. To nie takie łatwe jak w średniowieczu - napluć na nią i nazwać czarownicą.
Powtarzam po raz kolejny, kto na nie pluje? żal mi tych kobiet, ale wolę, aby nasze społeczeństwo było społeczeństwem bohaterów z przymusu, niż morderców z wyboru.
[quote]Edykt mediolański - 313 A.D.
Upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego - 476 A.D
Przypominam, że 476-313 =/= 1000[quote]
Ok, przyznaję się do błędu. Miało być wschodnio-rzymskie. Przepraszam. I uprzedze wasze argumenty, że bizancjum było nie Kat9olickie. Było chrześcijańskie i w sprawach wartosci i stosunku do aborcji prawosławie i katolicyzm mają takie samo podejście do dzisaj.
raczej gdyby Królestwo Jerozolimskie by trwało dłużej to była by zupełnie inna przyszłość, nawet samych późniejszych wypraw krzyżowych...
taa.... co zresztą można w zupełności odnieść do każdego dowolnego wydarzenia i jego następstw w historii....
No ale co do już Królestwa Jerozolimskiego -> pojawia się kwestia, czy rzeczywiście było ono jednak tam potrzebne... I w takiej formie....
raczej gdyby Królestwo Jerozolimskie by trwało dłużej to była by zupełnie inna przyszłość, nawet samych późniejszych wypraw krzyżowych...
dodam tylko ze w Baldwin IV w tej bitwie co rozgromił wojska egipskie Salah al Dim'a znanego jako Saladyn majac 500 rycerzy, 60 templariuszy i pare tysiecy piechoty natomiast Saladyn dysponował 30000 armia. Była to jedyna bitwa jaką Saladyn przegrał a walnie do zwyciestwa przyczynił sie nie kto inny jak objechany w filmie i tu przez Krzycha Raynald of Châtillon zaprzysiegły wróg Saladyna
Balian of Ibelin nie ożenił sie z Sybilla, tylko z jej macochą co Baldwin IV tredowaty uznał za probe przejecia władzy przez pana z Ibelinu i zaczał fawozryzować uległego Guy'a of Lusignan,m.in. zeniac go z Sybilla jego siostrą.
Nie mniej jestem fanem Baldwina IV i gdyby nie trąd i smierć w wieku 24 lat Królestwo Jerozolimskie długo jescze by się pewnie utrzymało na bliskim wschodzie
Zależności wasalne wcale nie były tak znowu silne, o czym zresztą dobitnie świadczą częste bunty, chociażby powstanie Szwajcarii
Nie powiesz mi chyba , że chłop miał jakieś pojęcie o polityce , a przecież oni brali licznie udział w krucjatach . Po za tym w tym okresie stosunki wasalne były jeszcze dość silne , a Szwajcaria jest tu raczej perełką , dodam że takie bunty zdażały się wszędzie ale z polityką nie miały one dużo wspólnego . Na koniec to nie było zapotrzebowanie na krucjaty tylko zapotrzebowanie na nową ziemię i tytuły . Nie bez powodu zaraz po zajęciu ziem przez europejczyków powstało Królestwo Jerozolimskie , hrabstwo Edessy czy księstwo Antiochii i hrabstwo Trypolisu .
Zwróć uwagę na warunki społeczne i ekonomiczne końca XI w. Wyż demograficzny , głód ziemi uprawnej czy rozwój gospodarki pieniężnej i wymiennej . Także weź pod uwagę początki ekspansji italijskiej w basenie Morza Śródziemnego .
Jeśli chodzi o Karę i analogie, to dla mnie jest Królestwo Jerozolimskie, Outremer, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Typowe państwo krzyżowców. Stąd też wartośc Kary jako symbolu kariańskiego.
Wszystko zależy od miejsca w którym się siedzi, dla Karyjczyków, Gordyjczyjów czy Agaryjczyków Kord to daleka i egzotyczna kraina. Kara i Agaria są państwami wliczonymi w najważniejszą dziesiątkę, istotniejsze niż Kartina, Liga czy wiele innych prowincji.
To kraje gdzie polityka kręci sie pod dyktando widma ofensywy Valdoru, dla Kordu czy Cynazji bale to nierozłączny element życia, dla państw frontu życie to wojna. Dzięki niej istnieją w Dominium i dzięki niej się rozwijają.
Bez opisu Valdoru te państwa mogą nie istnieć, bo to tak jakby prowadzić wojnę z wrogiem który jest ale go nie ma.
Całokształt można spokojnie przyrównać do czasów krucjat. Dopóki Królestwo Jerozolimskie stało i wydawało mieć sie dobrze ( niewielu zdawało się sprawę jak kruche to podłoże ) to zajmowali się własnymi sprawami i resztę olewali, a potem nagłe zaskoczenie, bo niewierni podbili święte miasto.
Działania arabów oraz Saladyna, ich kulturę i historię znamy tak samo jak czynniki wpływające na postępowanie w trakcie wojen oraz pokoju ( zawieszenia broni ).
No i czas od razu na mój głos. Ten chciałbym oddać na temat numer 1 czyli krucjaty. Z krucjatami już dawno chciałem się bitewniacko zmierzyć. Z jednej strony to sztandarowy okres wojen, z drugiej wspaniała możliwość zetknięcia się ze sobą tak bardzo różnorodnych armii. Saraceni kontra kwiat rycerstwa, wielkie sułtanaty i królestwo jerozolimskie, to jest to czego oczekuję!
Moi mili. Mars już za nami, zdążyliśmy nieco ochłonąć, czas więc zacząć zastanawiać się nad przyszłoroczną kampanią. Zacząć najlepiej oczywiście od wyboru okresu w jakim chcielibyśmy zagrać. Poproszę więc o pojedynczy głos każdej z osób na podaną poniżej jedną z pozycji listy. Proszę o uzasadnienie swojego wyboru.
Lista ta powstała w oparciu o rozmowy jakie toczyliśmy w dzień po zakończeniu Marsa, być może waszym zdaniem czegoś w niej brakuje, w takim wypadku proszę o własne propozycje.
Zagłosowanie nie zmuszą oczywiście do udziału w kampanii, tak poważne kroki podweźmiemy dopiero za czas jakiś, kiedy przyjdzie nam wybierać armie dla siebie.
Zauważcie, że pozycje nie są dokładnie dopracowane a jedynie mają dać ogólne pojęcie o okresie. Wybór miał dotyczyć okresu od X do XV wieku.
Oto lista:
Wybór tematu kampanii do DBA
1. Krucjaty X-XII wiek
Armie: Krzyżowcy, Bizancjum, Seldżukowie, Syria, Fatymidzi, Królestwo Jerozolimskie, Ajjubidzi...
2. Rekonkwista w Hiszpanii odbicie Andaluzji XI wiek
Armie: Portugalia, Berberowie, Arabowie, Coimbra, Vikingowie...
3. Wczesna Polska X-XIII wiek
Armie: Polska, Ruś, Węgrzy, Niemcy, Litwini, Krzyżacy, Prusy, Mongołowie
4. Wojna stuletnia we Francji XIV wiek
Armie: Szkocja, Anglia, Francja, Burgundia, Nawarra, Bretania, Kastylia, Flandria i wiele innych.
5. Sengoku-jidai czyli kraj w wojnie, Japonia schyłek XV wieku
Armie: Samurajskie armie wielkich panów: Hojo, Takeda, Uesugi, Imagawa, armie Korei i Chin. Ewentualnie jeszcze dwa klany Japonii i wrogowie chin i korei.
6. Wojny Husyckie XV wiek
Armie: Husyci (taboryci i utrakwiści), Cesarstwo niemieckie, Węgrzy, Polacy, Krzyżacy...
7. Imperium Ottomańskie XV wiek
Armie: Wenecja, Węgrzy, Polska, Sułtanat Ottomański, Turcy, Egipt Mameluków...
Na głosy czekamy przez tydzień, zapraszam do dyskusji!
Ze co? Przeciez 60% albo i wiecej Amerykanow jest przeciwna wojnie w Iraku. Chcesz sadzic caly kraj za decyzje garstki ludzi? Litosci...
A zniszczenie Libanu to co? Podobnie jak w przypadku USA w Izraelu rzadzi garstka nacjonalistow.
W takim razie w czasie zaborow Polacy nie powinni walczyc o niepodleglosc? W koncu raz ta ziemia byla tych raz innych...
Tylko, że państwo Palestyna tak naprawdę specjalnie długo nie istniało.
Najpierw było tam Cesarstwo Bizantyjskie, potem weszli Arabowie, potem istniało tam Królestwo Jerozolimskie (Krzyżowcy tam siedzieli), a potem do pocz. XXw. wchodziło w skład Imperium Osmańskiego.
Nie bardzo to się da porównywać z Polską która zniknęła z map w końcu nie na aż tak długo.
Poza tym palestyńczycy nigdy nie rządzili samodzielnie tym regionem
A państwo Izrael zostało utworzone z terytorium mandatowego należącego do Brytyjczyków.
muzułmanów i lewaków z Palestyny chcesz wspierać? eee .. musimy znów kiedyś odzyskać Ziemie Świętą .. i ustanowić Królestwo Jerozolimskie ..jak za dawnych dobrych czasów
Wiesz, pomarzyć każdy może Z racji moich poglądów antysyjonistycznych popieram Palestyńczyków.
muzułmanów i lewaków z Palestyny chcesz wspierać? eee .. musimy znów kiedyś odzyskać Ziemie Świętą .. i ustanowić Królestwo Jerozolimskie ..jak za dawnych dobrych czasów
1,2. Ulster tak samo jak Connaght, Munster i Leinster wchodzą wsklad Irlandii .. Szkocja, Irlandia i Anglia powinny byc osobnymi krajami rządzanymi przez króla Franciszka II von Wittelsbacha .. na marginesie: Szkocja i tak uzyska niepodleglosc, chodz moze to potrwac troche, ale za 20 lat na pewno bedzie to osobne panstwo
3,4. Hiszpania jest niepodzielna. Ale: Nawarra jest osobnym krajem, a królem Nawarry jest Ludwik XX ..
5. Italie podzielić na na państwa jak dawniej .. południe dla Burbonów, na północy hegemonie zapewne uzyskali by Habsburgowie, Lacjum i Romania dla Patrimonium Sancti Petri ..
6. Kosowo jest serbskie ..
co do reszty to zdania nie mam, nie moj rewir
ale: Palestynie mowie nie, powinno powstac Królestwo Jerozolimskie jak dawniej .. w pełni katolickie i przynalezne cywilizacji łacińskiej ..
co do Belgii i Niderlandy to z checia bym podzielił ten region na mniejsze kraje: Hainaut, Flandrie, Fryzje, Geldrie, Holandie, Brabancje, Utrecht, Liege, jak dawniej;)
A możesz ustosunkować się konktetnie do separatystów chcących odłączenia:
- Irlandii Północnej od Wielkiej Brytanii
- Szkocji od Wielkiej Brytanii
- Kraju Basków od Hiszpanii
- Katalonii od Hiszpanii
- Padanii od Włoszech
- Kosowa od Serbii
- Czeczenii od Rosji
- Osetii od Rosji
- Abchazji od Gruzji
- Tybetu od Chin
- Palestyny od Izraela
a także:
- podziału Belgii na Flandrię i Walonię
- utworzenia Kurdystanu na terenie Turcji, Iraku, Iranu i Syrii
Choć pytanie nie jest skierowane do mnie, to z chęcią odpowiem. Rajcują mnie bowiem takie sprawy.
Moim zdaniem:
1. Ulster, czyli tzw. Irlandia Płn. winna być przyłączona do macierzy.
2. Oczywiście, Szkotom jak najbardziej należy się niepodległość, ba, prawnie to nawet Anglia powinna podlegać szkockiej dynastii- Stuartom (dzisiaj ich prawa przeszły na Wittelsbachów, a wkrótce na liechtensteińską dynastię książęca), bo teraz siedzą tam sascy uzurpatorzy.
3. Hiszpania powinna ogólnie zmienić kształt, obecni baskijscy separatyści są orientacji socjaldemokratycznej albo gorszej, decentralizacja- sławetne fueros- załatwi sprawę. Jakoś Baskowie z Nawarry się nie buntują.
4. Niepodległa Katalonia to niepotrzebny i demoralizujący pozostałe zniewolone narody Europy absurd.
5. Włochom ogólnie przydałaby się decentralizacja, bogata Północ nie jest od żywienia reszty kraju, a tradycyjno-mafijne Południe nie potrzebuje centralistycznych biurokratów.
6. Całe Bałkany powinny należeć do Grecji, w ramach odnowionego Bizancjum , a tak na serio to wybór między Serbami a Albańczykami to jak między dżumą a cholerą, młotem a kowadłem. Od nich wszystkich wolę Chorwatów.
7. Czeczeńcy to kaukaska forpoczta islamizmu i Rosjanie dobrze robią, trzymając ich za pysk.
8. Z tego co wiem, to raczej południowi, czyli gruzińscy, Osetyńcy chcą niepodległości. Ale jest wśród Osetyńców ogólnie, dużo chrześcijan, dlatego bym ich uwolnił. Nie należy zapominać, iż są to potomkowie starożytnych Alanów, a więc Scytów i Sarmatów, a przez to nasi dalecy krewni
9. Abchazja to z kolei bastion prorosyjski, lepiej jednak żeby pozostał w rękach Gruzji. Nie widzę sensu w wspieraniu Rosjan, zresztą oni poprą wszelkich separatystów tylko w razie odłączenia Kosowa od Serbii- we własnym interesie (Naddniestrze itp.)
10. A niech robią sobie co chcą, ten ich obecny Dalaj Lama to pajac.
11. To jest Ziemia Święta przede wszystkim dla nas, tam może istnieć wyłącznie Królestwo Jerozolimskie- szkoda, że się o tym zapomina, widząc tylko 2 opcje...
> Belgia to sztuczny kraj, Król niech rozetnie ten węzeł gordyjski, jednemu synowi (czy tam krewnemu) niech da Flandrię, drugiemu Walonię, trzeciemu Eupen i Malmedy.
> Jak dla mnie to Turcja może nie istnieć. Nie zapominajmy, że tzw. Kurdystan to ziemie Armeńczyków, którzy zostali po prostu wymordowani. Iran nie jest warty osłabiania, tam raczej mało kto ma ambicje separatystyczne (co dziwi, wszak Persowie to tylko połowa ludności!), ale do czasu. A więc, Turcja dla Armeńczyków i Greków, Syria dla tamtejszych chrześcijan- albo chociaż kawałek.
Bitwa pod Hittin (zwana też bitwą pod Hattin oraz bitwą pod Rogami Hittinu) miała miejse 4 lipca 1187 roku, pomiędzy wojskami Królestwa Jerozolimskiego pod wodzą króla Gwidona z Lusignan a wojskami muzułmańskimi sułtana Saladyna.
Tło bitwy
30 czerwca 1187 r. Saladyn przekroczył Jordan. Po rozbiciu obozu 15 km od obozu krzyżowców w Seforii, sułtan wystawił część wojsk, które przystąpiły do uderzenia na Tyberiadę. Miasto padło, zaś twierdza utrzymała się i była broniona przez łacinników pod dowództwem Eschivy, żony Rajmunda z Trypolisu. Za namową wielkiego mistrza templariuszy Gerarda de Ridefort król Gwidon 3 lipca postanowił iść na pomoc oblężonej przez wojska Saladyna w Tyberiadzie Eschivie. Nie posłuchał przy tym rozsądnych rad samego Rajmunda, aby się powstrzymać od tego kroku, albowiem ani czas, ani miejsce nie sprzyjały Frankom i wojsko nie miało przygotowanych odpowiednich zapasów wody na wyprawę. Poza tym uznał, że ważniejsze jest dobro i bezpieczeństwo Królestwa Jerozolimskiego (troska o nienarażanie armii na klęskę i utraty możliwości ofensywnych i defensywnych państwa) i w tym celu gotów był poświęcić Tyberiadę wraz z obecną tam żoną. Ponadto obozowisko w Seforii miało dobre zaopatrzenie w wodę i paszę dla koni a Gwidon nie zdążył zabrać na wyprawę dostatecznych zapasów wody.
Liczebność stron
Armia Królestwa Jerozolimskiego liczyła 1200 ciężkozbrojnych rycerzy, 4000 lekkiej jazdy - turkopoli i do 18 000 piechoty. Twierdze i zamki Królestwa strzegły nieliczne garnizony.
Liczebność wojsk Saladyna jest trudna do określenia, historycy szacują ją na 30 000 do 50 000. Wśród nich było 12 000 zawodowej jazdy, w tym oddziały mameluków, którzy opancerzeniem nie ustępowali europejskim rycerzom. Reszta armii to piechota, w tym 8 000 wyszkolonych oddziałów plus piesi ochotnicy zwani Muttawija.
Czas i miejsce bitwy
Do starcia doszło pomiędzy wzgórzami znanymi jako Rogi Hittinu, nieopodal wioski Hittin (Hattin), 12 km na południe od jeziora Genezaret. Miało ono miejsce 4 lipca, w dniu świętego Marcina, patrona chrześcijańskich rycerzy, zwanego - z racji przypadających na ten okres największych w tej części świata upałów - Wrzącym
Po bitwie
Do niewoli dostał się sam król i najznakomitsi dygnitarze królestwa w tym Amalryk II, Wilhelm V z Montferratu, Gérard de Ridefort, Humphrey IV z Toronu, Hugh z Jabali, Plivain z Botronu i Hugh z Gibeletu. Spośród pojmanych pan Zajordanii Renald z Châtillon, najbardziej znienawidzony przez Saladyna, został przez niego stracony osobiście. Zginęli też - po odmowie przejścia na islam - prawie wszyscy pojmani rycerze zakonni, z wyjątkiem wielkiego mistrza templariuszy Gerarda de Rideforta, który najprawdopodobniej był na usługach Saladyna. Spośród jeńców świeccy możni zostali potraktowani godnie a ludzi niskiego stanu oddano w niewolę.
Straty stron
Straty krzyżowców wyniosły ok. 10 000 zabitych oraz 10 000 jeńców. Ok. 3000 żołnierzy udało się uratować, głównie ze straży tylnej i przedniej. Udało się im uciec z pola bitwy, głównie dzięki manewrowi Baliana z Ibelinu. Straty wojsk Saladyna są trudne do ustalenia.
Podsumowanie
Pod Hittinem zniszczona została największa armia, jaka kiedykolwiek została wystawiona przez Królestwo Jerozolimskie. Chrześcijanie utracili Relikwię Krzyża Świętego. Bitwa ta była największą klęską chrześcijan w walce z muzułmanami w Ziemi Świętej. Pojmano większość baronów Królestwa. Miasta i zamki, które wystawiły oddziały biorące udział w bitwie, po ich stracie stały się łatwym celem dla Saladyna.
Wkrótce po tym zwycięstwie Saladyn zdobył Jerozolimę i większość miast Królestwa Jerozolimskiego. Od tego czasu, pomimo jeszcze nielicznych sukcesów krzyżowców, datuje się stopniowy upadek Królestwa.
Nie wkleiłem opisu bitwy jako takiego gdyż byłoby to zbyt dużo
Baldwin I z Boulogne (zm. 2 kwietnia 1118 w Al-Arisz) - hrabia Edessy (1098-1100) i król Jerozolimy (1100-1118).
Brat Gotfryda z Bouillon. Uczestnik I wyprawy krzyżowej. W 1098 utworzył pierwsze państwo łacińskie na Bliskim Wschodzie - hrabstwo Edessy. W 1100 został następcą Gotfryda i jako pierwszy koronował się na króla jerozolimskiego. Poszerzył terytorium Królestwa Jerozolimskiego i zapewnił mu przodujące miejsce wśród monarchii frankijskich.
W 1096 roku zdecydował się na udział w I wyprawie krzyżowej. Wziął udział w krucjacie w armii lotaryńskiej dowodzonej przez jego brata Gotfryda. Baldwin zabrał ze sobą żonę, Godwerę z Tosni, i dzieci.
Kiedy armia lotaryńska miała przejść przez Węgry, tamtejszy król Koloman Uczony w zamian za zgodę na przemarsz zażądał zakładników w osobach Baldwina, jego żony i dzieci. Baldwin początkowo się nie zgadzał, ostatecznie jednak ustąpił. Natychmiast po przekroczeniu przez krzyżowców granicy węgiersko-bizantyjskiej, Koloman odesłał zakładników.
23 grudnia 1096 armia lotaryńska stanęła pod Konstantynopolem. Gdy Gotfryd odmówił złożenia przysięgi cesarzowi Aleksemu I Komnenowi, ten wstrzymał dostawy prowiantu dla krzyżowców. W odpowiedzi Baldwin spustoszył przedmieścia Konstantynopola - w końcu cesarz obiecał, że odwoła blokadę. Około Wielkanocy 1097 roku Gotfryd ustąpił i wraz z Baldwinem złożył przysięgę Aleksemu, że uznają go suzerenem wszystkich zdobytych przez nich ziem.
Baldwin, wraz z całą armią krzyżową, brał udział w oblężeniu Nicei oraz w bitwie pod Doryleum. Około 10 września 1097 główna armia skierowała się z Heraklei na północny-wschód do Cezarei, zaś Baldwin i Tankred - każdy osobno na czele własnych sił - wyruszyli w kierunku przełęczy w górach Taurus.
Baldwin jako król jerozolimski
Objęcie rządów
18 lipca 1100 zmarł Gotfryd z Bouillon, przekazując w testamencie Jerozolimę patriarsze Daimbertowi. Jednak przebywający w mieście Lotaryńczycy pod przewodem Garniera z Gray wezwali Baldwina, aby zajął miejsce zmarłego brata.
Baldwin nadał hrabstwo swojemu kuzynowi Baldwinowi z Le Bourg, a sam 2 października 1100 wyruszył w stronę Jerozolimy. Po drodze, w okolicy Bejrutu, pokonał armię Dukkaka z Damaszku. 9 XI wkroczył do Jerozolimy, witany entuzjastycznie przez mieszkańców. Dwa dni później przyjął tytuł króla Jerozolimy.
Będąc zależnym od floty pizańskiej, zatwierdził Daimberta na stolcu patriarszym. 25 grudnia 1100 w Betlejem złożył mu hołd lenny, a ten go koronował.
Polityka zagraniczna
Wczesną wiosną 1101 pokonał bogate plemię arabskie, wędrujące przez Zajordanię. W marcu 1101 miasta Arsuf, Cezarea, Akka i Tyr zapłaciły okup Baldwinowi. Niedługo potem do portu w Jaffie zawinęła flota genueńska, z którą Baldwin zawarł porozumienie. Z jej pomocą zdobył najpierw Arsuf, a 17 maja 1101 wziął szturmem Cezareę.
Zaraz po zajęciu Cezarei musiał wyruszyć przeciwko armii egipskiej, którą pokonał 7 września 1101 pod Ar-Ramlą. Jednak w następnym roku, 17 maja 1102, został pokonany przez Egipcjan w okolicy Ar-Ramli. Muzułmanie rozpoczęli oblężenie fortyfikacji. Baldwin zdołał się z niej wydostać, przeprowadzić reorganizację swoich sił zbrojnych i 27 maja odeprzeć atak Egipcjan na Jaffę.
W 1103 bezskutecznie próbował zdobyć Akkę, a w czasie walk z bandami zbójeckimi na górze Karmel został ciężko ranny w nerki. W 1104 z pomocą Genueńczyków udało mu się wreszcie zająć Akkę.
27 sierpnia 1105 w trzeciej bitwie pod Ar-Ramlą pokonał siły egipskie, jednak sam poniósł dotkliwe straty. Ta bitwa zakończyła wielkie kampanie Fatymidów przeciwko Baldwinowi.
W 1108 próbował zdobyć Sydon. W 1109 udzielił pomocy Bertrandowi z Tuluzy w zdobyciu Trypolisu. W lutym 1110 przystąpił do oblężenia Bejrutu, który zdobył po trzech miesiącach - 13 maja. Krótko później, przy pomocy floty Sigurda, króla Norwegii, zajął Sydon, który powierzył jako baronię Eustachemu Garnierowi.
W latach 1111-1112 oblegał Tyr. Miastu z odsieczą nadszedł Tughtakin z Damaszku i Baldwin musiał wycofać się do Akki. W 1115 zajął Moab.
Polityka wewnętrzna
Wprawdzie Królestwo Jerozolimskie było monarchią feudalną, ale zarząd większości kraju Baldwin skupił w swoich rękach. Starał się zyskać przychylność miejscowych chrześcijan. Popierał imigrację chrześcijan z sąsiednich krajów znajdujących się pod panowaniem muzułmańskim. Sprzyjał małżeństwom między Frankami a autochtonami. Okazywał tolerancję religijną żydom i muzułmanom
Baldwin II z Le Bourg (zm. 21 sierpnia 1131 w Jerozolimie) - hrabia Edessy (1100—1118) i król Jerozolimy (1118—1131). Kuzyn Baldwina I, po którym objął najpierw hrabstwo Edessy, a później Królestwo Jerozolimskie.
Baldwin był synem Hugona, hrabiego Rethel. W 1096 roku zdecydował się na udział w I wyprawie krzyżowej pod sztandarami swojego krewnego Gotfryda z Bouillon. Brał udział w oblężeniu Nicei, w bitwie pod Doryleum, a później także w cylicyjskiej kampanii Baldwina, młodszego brata Gotfryda. Wiosną 1099 roku wraz Tankredem wyzwolił Betlejem spod muzułmańskiej okupacji. Później brał udział m.in. w oblężeniu i zdobyciu Jerozolimy.
Po zakończeniu pierwszej wyprawy krzyżowej przebywał w Antiochii, będąc łącznikiem między panującym tam Boemundem I a swoim kuzynem Baldwinem I, hrabią Edessy. Gdy w 1100 roku Boemund I dostał się do tureckiej niewoli, Baldwin sprawował tam rządy w jego zastępstwie. Nie trwało to długo, bo został wezwany do Edessy.
Następnie Baldwin II został hrabią Edessy ale jest to zbyt długie i dlatego nie wrzuce na forum. Zainteresowanych zapraszam na wikipedie.
Objęcie tronu
Baldwin I, król jerozolimski, zmarł 2 IV 1118, nie pozostawiając testamentu. Jego najbliższym krewnym był starszy brat - Eustachy III, hrabia Boulogne - lecz niewiele osób mu sprzyjało. Joscelin z Courtenay, książę Galilei, zaproponował kandydaturę Baldwina II. Ten ostatni przybył do Jerozolimy 7 IV. Tydzień później, w Niedzielę Wielkanocną, został koronowany przez patriarchę Arnulfa z Rohes.
Baldwin II po objęciu tronu jerozolimskiego przekazał hrabstwo Edessy w ręce Joscelina I. Nowego władcę uznali Roger z Salerno, książę Antiochii, oraz Pons, hrabia Trypolisu.
Baldwin IV Trędowaty (fr. Baudouin IV le Lépreux) (ur. 1161, zm. 16 marca 1185 w Jerozolimie) - król jerozolimski od 1174 roku.
Był synem Amalryka I i jego pierwszej żony Agnieszki z Courtenay, młodszym bratem Sybilli. Od 9 roku życia cierpiał na trąd. Jego wychowawcą był arcybiskup Wilhelm z Tyru.
Baldwin został koronowany na króla cztery dni po śmierci swojego ojca, 15 lipca 1174 roku. Rządy regencyjne do osiągnięcia przez niego wieku 16 lat sprawował Rajmund, hrabia Trypolisu i książę Galilei. Powołanie go na ten urząd zapoczątkowało rozłam wśród dostojników Królestwa Jerozolimskiego. Większość miejscowych baronów i joannici popierali Rajmunda i jego pokojową politykę. Pozostali, między innymi Renald z Châtillon, Joscelin III (tytularny hrabia Edessy), templariusze oraz przybysze z Zachodu, opowiadali się za bardziej agresywnymi działaniami. Młody Baldwin starał się utrzymywać równowagę między obydwoma stronnictwami, co utrudniał mu duży wpływ matki, będącej siostrą Joscelina III. To właśnie ona przeforsowała zawarcie małżeństwa między księżniczką Sybillą a pochodzącym z Francji Gwidonem de Lusignan, którego nie akceptował ani Baldwin, ani większość baronów. Skutkiem działań hrabiny Agnieszki było także powołanie Herakliusza, arcybiskupa Cezarei, na patriarchę Jerozolimy.
W polityce zagranicznej Baldwin dążył do zjednoczenia chrześcijan w walce z muzułmanami, zaś z drugiej strony, do zawarcia na pewien czas pokoju z Saladynem. Wcześniej jednak, w listopadzie 1177 roku, Saladyn wyprawił się na Królestwo Jerozolimskie z zamiarem zajęcia Askalonu. Młody król wyruszył sułtanowi na spotkanie z pięcioma setkami zbrojnych. Do głównego starcia doszło 25 listopada pod Montgisard. Bitwa ta była największym sukcesem militarnym "Króla Trędowatego", który był już wtedy w złym stanie. Z relacji ówczesnych kronikarzy można wnioskować, że niebagatelny wpływ na morale rycerzy Królestwa Jerozolimskiego mógł mieć widok wycieńczonego chorobą króla, modlącego się przed bitwą przed relikwiami Krzyża Świętego. Baldwin ostatecznie znalazł w sobie dość sił fizycznych i duchowych, aby skutecznie stawić czoła Saladynowi. Oddziały sułtana zostały praktycznie całkowicie rozbite, a on sam musiał uciekać z pola bitwy pod eskortą swojej straży przybocznej. Baldwin IV nie mógł jednak wykorzystać zwycięstwa spod Montgisard, ponieważ pościg za Saladynem oznaczałby pozostawienie państewka krzyżowców bez armii. W maju 1180 roku udało mu się podpisać rozejm. Niestety, w swoich planach król nie wziął pod uwagę charakteru Renalda de Châtillon, który ani myślał przerwać swoich napaści na muzułmańskie karawany. Doprowadziło to do zerwania rozejmu i uwięzienia w Damietcie 1500 chrześcijańskich pielgrzymów, zdążających na statkach do Ziemi Świętej.
Na początku 1183 Baldwin zachorował na febrę. Choć udało mu się podźwignąć z choroby, w jej efekcie trąd zaatakował go ze zdwojoną siłą. Król stracił władzę w rękach i nogach i niemal zupełnie oślepł. Nie mogąc samodzielnie rządzić, powierzył szwagrowi Gwidonowi urząd regenta i władzę nad całym państwem poza Jerozolimą.
Mniej więcej w tym samym czasie Renald z Châtillon zdobył port Ajla (zajęty przez Saladyna w grudniu 1170 roku) i zwodował na Zatoce Akaba flotyllę statków, których zadaniem miało być łupienie okrętów muzułmańskich na Morzu Czerwonym oraz nadmorskich miast. Korsarze splądrowali miasteczka na wybrzeżu Afryki, spalili statki w kilku arabskich portach i zatopili okręt wiozący pielgrzymów do Dżiddy. Ten ostatni czyn wywołał gwałtowną reakcję całego muzułmańskiego świata. Wszyscy władcy islamscy, nawet dotychczasowi sojusznicy Franków, odwrócili się od nich.
W odpowiedzi Saladyn we wrześniu 1183 roku wraz ze swym wojskiem wkroczył do Palestyny. Naprzeciwko niemu wyruszyła armia frankijska pod wodzą Gwidona z Lusignan. Do ich spotkania doszło w pobliżu Źródła Goliata na równinie Ezdrelon. W starciu tym Gwidon okazał się człowiekiem niezdecydowanym i nie radzącym sobie w sytuacjach kryzysowych. Wobec jego długiego wahania tylko zdecydowana postawa hrabiego Rajmunda z Trypolisu i barona Ibelinu uchroniły armię przed klęską.
Wkrótce potem doszło do kłótni między Gwidonem i królem. Baldwin zwołał baronów królestwa na naradę, w efekcie której Lusignana pozbawiono regencji. Król postanowił ponownie przejąć bezpośrednie rządy. Aby zapobiec w przyszłości objęciu władzy przez szwagra, 23 listopada 1183 roku monarcha ogłosił dziedzicem swojego siostrzeńca Baldwina. Jednocześnie bezskutecznie starał się przekonać Sybillę do unieważnienia małżeństwa. Obrażony Gwidon wycofał się do swojego hrabstwa. Wojska królewskie odebrały mu Jaffę, Lusignan obronił jednak przed nimi swoje drugie miasto, Askalon.
W 1185 roku spodziewający się rychłej śmierci Baldwin powierzył regencję hrabiemu Trypolisu, Rajmundowi. Kilka tygodni później zmarł. Jego szczątki spoczęły w kościele Świętego Grobu.
I krucjata – wyprawa rycerstwa zachodnioeuropejskiego, która zapoczątkowała okres wypraw krzyżowych.
Miała miejsce w latach 1096-1099 i rozpoczęła się po apelu papieża Urbana II wygłoszonego na synodzie w Clermont 27 listopada 1095 r. na skutek prośby o pomoc skierowanej przez cesarza Bizancjum, Aleksego I Komnena. Jej celem było odzyskanie utraconej przez Bizancjum Azji Mniejszej oraz odebranie muzułmanom Świętego Miasta – Jerozolimy, do której wstępu chrześcijanom utrudniał sułtanat seldżucki.
Wyprawa ta, jako jedyna w historii wypraw krzyżowych zakończyła się pełnym sukcesem, w wyniku którego powstało Królestwo Jerozolimskie istniejące później przez niemal 200 lat.
Ważniejsze bitwy:
I krucjata
* Oblężenie Nicei (14 maja-18 czerwca 1097)
* Bitwa pod Doryleum (1097)
* Oblężenie Antiochii (1098-1099)
* Zdobycie Jerozolimy (1099)
* Bitwa pod Askalonem (12 sierpnia 1099)
latyfundia,
arianizm
metrokomia
monoteletyzm
obrazoburstwo/ ikonoklazm
ikonodulowie
dynatoi
prawo salickie
patrimonium
prekaria data
prekaria renumenatoria
prekaria oblata
wasal
senior
komendacja
immunitet
państwo kościelne
hrabstwo
beneficjum
cześnik
komornik
koniuszy
kanclerz
palatyn
denar
obol
lenno
inwestytura
auxilium
consilium
bretwald
kerl
erl
let
łan
sokmen
gezyty
wilanowie
setka
cententa
eldormen
szeryf
domesday book
ulicówki
okolnica
pogłówne
danina
pańszczyzna
hospites (goście)
mer
ruch kolonizacyjny
symonia
nikolaizm
prawo inwestytury
cezaropapizm
papocezaryzm
dictatus papae
primogenitura
reconquista
krucjata
synod
Królestwo Jerozolimskie
cesarstwo łacińskie
krucjata dziecięca
templariusze
joannici
krzyżacy
konstytucje klaredońskie
wielka karta swobód
katarzy/ albigensi
parlament
prowizje oksfordzkie
izba gmin
izba lordów
pastuszkowie
apanaże
dominium mundi
liga lombardzka
regalia
wolnizna
zasadźca
lokacja
osadnictwo na prawie niemieckim,
świętopietrze
dziesięcina
zakon kawalerów mieczowych
zakon dobrzyńców
chan
czapka monomacha
złota orda
hanza
scholastyka
prawo składu pełne i niepełne
przymus drogowy
gildia
cech
olderman
wardensowie
waldensi
franciszkanie
klaryski
tercjarze
dominikanie
inkwizycja
trivium
quadrivium
powstanie dolcina
kasata
stany generalne
Beginaże
Bagardowie
Dżuma
to te, które przwinęły mi się dzisiaj w notatkach:)
.
I mamy ciąg dalszy, choć nie taki, jaki być powinien. Kościół po raz kolejny nabrał wody w usta, a tymczasem...
Hiszpania: Templariusze chcą rehabilitacji
Stowarzyszenie Suwerennego Zakonu Rycerzy Chrystusa, które uważa się za spadkobierców templariuszy, domaga się od papieża Benedykta XVI rehabilitacji zakonu, rozwiązanego przez Klemensa V.
Stowarzyszenie poinformowało w niedzielę, że skierowało do sądu w Madrycie skargę w tej sprawie.
Oprócz rehabilitacji zakonu samozwańczy spadkobiercy domagają się sądowego uznania, że doszło do konfiskaty ogromnego majątku templariuszy, wartego na dzisiejsze warunki 100 miliardów euro.
Ale jego zwrotu nie żądają od Ojca Świętego. Wyjaśnili, że "żadną miarą nie chcą bankructwa Kościoła katolickiego". Skargę sformułowano przeciwko samemu papieżowi jako następcy Klemensa V, nie przeciwko szefowi państwa watykańskiego.
Według stowarzyszenia templariusze mieli 9000 nieruchomości w całej Europie, nie licząc praw i przywilejów gospodarczych. Ich dobra znajdowały się w Hiszpanii, Francji, Anglii, Portugalii, Włoszech, Belgii, Luksemburgu, a także w Polsce.
Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona (łac. Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis) powstał w 1118 roku w Ziemi Świętej. Rycerze-zakonnicy zobowiązali się bronić pielgrzymów i chronić szlaki pielgrzymkowe. Od ówczesnego króla Jerozolimy Baldwina II otrzymali na siedzibę skrzydło pałacu, przylegające do dzisiejszego meczetu al-Aksa, czyli dawnej świątyni Salomona. Stąd wzięła się potoczna nazwa zakonu.
Kiedy Królestwo Jerozolimskie upadło w 1291 roku, templariusze przenieśli się do Francji. Jej król, Filip IV Piękny, miał u nich wielkie długi. Doprowadziło to do słynnego procesu w 1307 roku, w wyniku którego wielkiego mistrza Jakuba de Molay i 54 innych dostojników zakonnych spalono na stosie. Zarzucono im herezję, świętokradztwo, czary, rozpustę i spiskowanie z Saracenami.
Ulegając naciskom, papież Klemens V rozwiązał zakon w 1312 roku. Dobra templariuszy przekazano joannitom, a część majątku we Francji zagarnął król.
Templariuszom w Portugalii pozwolono na utworzenie nowego zakonu - Zakonu Rycerzy Chrystusa - który przejął posiadłości templariuszy. W Aragonii majątek zakonu został przekazany nowo utworzonemu Zakonowi Rycerzy z Montesy.
Dzieło templariuszy i joannitów - obronę chrześcijan wobec muzułmanów oraz pomoc chorym, rannym i pielgrzymom przybywającym do Ziemi Świętej - kontynuowali kawalerowie maltańscy - Suwerenny Rycerski Zakon Świętego Jana Jerozolimskiego Szpitalników zwany Rodyjskim i Maltańskim.
Do Polski templariuszy sprowadził około 1155 roku książę Henryk Sandomierski (syn Bolesława Krzywoustego) wracający z krucjaty. Miał im nadać Opatów z 16 wsiami. W Polsce templariusze posiadali najprawdopodobniej dziewięć komandorii: w Rurce, Chwarszczanach, Leśnicy, Oleśnicy Małej, Czaplinku, Myśliborzu, Wielowsi i Wałczu.
[źródło: gazetaprawna.pl]
Oto system budowania postaci, a raczej sugestii czego oczekujecie, od postaci które dla was stworzymy. Bowiem na podstawie trzech przedstawionych poniżej punktów zostaną wam dopasowane, bardziej lub mniej historyczne (raczej bardziej). Dlatego też przygotujcie się, ze raczej większości będą to postacie z samej czołówki dworu Królestwa Jerozolimskiego. Oto system:
I. Typ postaci:
W tym miejscu należy zaznaczyć kim ma być wasza postać, czym jest. Oto przykładowe typy:
- księzniczka,
- lord,
- dyplomata,
- rycerz świecki,
- rycerz zakonny,
- kupiec,
- duchowny,
- hierarcha kościelny,
- dworzanin,
itp,
II. Preferowany kraj pochodzenia:
Tu proste, choć jedno zastrzeżenie. Będą pewne limity w poszczególnych nacjach, tak żeby nie okazało się ze na dworze jest więcej muzułmanów niż chrześcijan. Im szybciej prześlecie postać tym większa szansa na otrzymanie upragnionej nacji. Oto więc przykładowe:
Północna Hiszpania (nie mam siły tego dzilić, za czasów rekonkwisty było tam multum podziałów, a południe było arabskie): Aragonia, Kastylia, Leon, Galicia, Katalonia, Navarra, Portugalia;
Francję (pod rządami Króla Filipa II Augustusa)
Święte Imperium Rzymskie Narodu Niemieckiego (pod rządami Cesara Fryderyka I Barbarossy)
Cesarstwo Bizantyjskiej lub któreś z państw oddzielonych od niega na Bałkanach w 1185 roku (pod rządami Andronika I Komnena)
Królestwo Armenii Cylicyjskiej (pod rządami Roupena III)
Księstwo Antiochii (pod rządami Boemunda III)
Hrabstwo Trypolisu (pod rządami Rajmunda III)
Królestwo Jerozolimskie (pod rządami Króla Baldwina IV i V)
Księstwo/Dzielnica Galilei (pod rządami Rajmunda III i jego żony Eschivy de Bures)
Seniorat Jaffy i Askalonu (pod rządami Gwidona de Lusignan i Sibylli)
Oultrejordain (fr. Zajordanie) (pod rządami Raynalda de Chatillon)
Seniorat Sydonu (pod rządami Renauda Grenier)
Seldzucki Sultanat Rum
Fatymidzki Kalifat Kairu
Emirat Damaszku
Można też grać większością z wymienionych władców.
III. Rys charakterologiczny
Tutaj prosimy, abyście napisali o oczekiwaniach co do charakteru, sposobu bycia, metod, stosunku do krucjat, muzułmanów/chrześcijan, nastawienie do wiary itp.
Postacie należy przesyłać na tryptykjerozolimski@op.pl lub bezpośrednio u mg (gg, pm) najlepiej do 1 marca 2008. Im później tym gorzej.
Jakieś pytania?
mógłbym opisywać w nieskończoność boje o Królestwo Jerozolimskie
Nie widzę zatem przeszkód Swoją drogą jest to dosyć ciekawy temat, odezwę się do Ciebie na PW w pewnej sprawie
Podałeś link do tematu który się "zwiesił" prawie dwa lata temu Linki już nie są aktualne, realia inne- pozostał jeden aktywny klan z polski (łącznie z nim zostało 5 klanów na świecie)
Swoją drogą sporo ludzi w twierdze gra tylko nie mają ochoty się udzielać :/ reasumując jeśli jest ktoś chętny do zagrania w lidze krzyżowca to zapraszam na gadu. A odnośnie tematu to mógłbym opisywać w nieskończoność boje o Królestwo Jerozolimskie
Czy ktos wie, kogo wiecej tlukly wyprawy krzyzowe?
Zydow czy saracenow (muzulman)?
W europie to były raczej pogromy Żydów (vide pierwsza krucjata). DO bilansu dodaj też chrześcijan (zniszczenie Konstantynopola w XIII wieku przez chrześcijan na weneckich statkach)
Królestwo Jerozolimskie próbowało zachować jakąś sensowną równowagę i religijny spokój. Największą plagą było napływowe rozfanatyzowane i zubożałe rycerstwo. Dlatego mierzi mnie przedstawienie templariuszy jako idiotów (w filmie "królestwo niebieskie") Idiotami było napływowe rycerstwo a nie osiadłe już co nieco rozumiejące co się dzieje i co wyprawia.
Wyprawy krzyżowe nie dokonywały rzezi na bliskim wschodzie bo ciągle byli w mniejszosci a pokój był kruchy (oczywiście pomijam moment zdobycia konkretnej twierdzy - na przykład Jerozolimy) generalnie wtedy dochodziło do mordów i plądrowania - akie czasy i to stosowane POWSZECHNIE i RZEZ WSZYSTKICH. SPosób na wypłatę żołdu dla rycerstwa.
Szkoda ze Królestwo Jerozolimskie się nie utrzymało i tam nie przeniosła się stolica Piotrowa. Ale kiedyś nastanie miast Królestwa Jerozolimskiego Królestwo Niebieskie , nic straconego. jak pierdole co ty czlowieku piszesz czytales historie krucjat ?(tak wiem tak samo jak katechizm kosciola katolickiego)
IV krucjata zaatakowala chrześcijański Konstantynopol, który następnie zdobyli i złupili
albo Krucjata dziecięca gdzie dzieciaki zamiast do ziemi swietej sprzedano w niewole
to nie byly zadne wojny o wiare tylko polityczne wyrachowanie
Ripo nawet przychylni chrzescijanstwu historycy nie zaprzeczaja faktom(bo niby jak)
To ludzie ludzi mordowali, wiara chrześcijańska nie jest oparta na zbrodniczych założeniach jak komunizm.
Jesli natomiast chodzi o Krucjaty , Rekonkwistę i Konkwistę były jak najbardziej słuszne. Uważam że ziemia święta nie może być profanowana przez bluźnierców. Szkoda ze Królestwo Jerozolimskie się nie utrzymało i tam nie przeniosła się stolica Piotrowa. Ale kiedyś nastanie miast Królestwa Jerozolimskiego Królestwo Niebieskie , nic straconego.
No wiem że ludzie ludzi mordowali, tak samo jak w komunizmie czy faszyźmie tam też ludzie ludzi mordowali.
Uważam że ziemia święta nie może być profanowana przez bluźnierców. Szkoda ze Królestwo Jerozolimskie się nie utrzymało i tam nie przeniosła się stolica Piotrowa. Ale kiedyś nastanie miast Królestwa Jerozolimskiego Królestwo Niebieskie , nic straconego.
Zmień dilera. Serio.
król: Gwidon de Lusignan
miejsce: Hattin ("rogi Hattin")
państwo: Królestwo Jerozolimskie
data: Anno Domini 1187
No i mi, dzięki uprzejmości polo, udało się zagrać. Jako, że obaj graliśmy pierwszy raz, gra miała charakter rozpoznawczy, ale niemniej okazała się bardzo przyjemna, tak ze względu na prostą, acz przyjemną mechanikę, tudzież osobę przeciwnika
Początek rozgrywki, to raczej spokojne manewry i dążenie do zajęcia jak najlepszych pozycji, niż krwawe bitwy. Później rozpoczęła się ofensywa sił islamu, która rozcięła na pół Królestwo Jerozolimskie (padł m.in. Tyr). Jednocześnie rozpoczęła się ofensywa z Egiptu. Przełomowy okazał się, o ile pamięć mnie nie myli rok pański 1189. Zacięta obrona zamku w Ascalon połączona z uderzeniem sił królestwa, wspartych przez przybywających pielgrzymów powstrzymały napór muzułmanów. Trzeba przyznać, że stało się to głównie z winy ich wodza, który większość czasu spędzał w swym namiocie (inaczej nie mógłby mieć takich rzutów . Nie bez znaczenia miał również fakt, iż na czele wojsk królestwa stał sam król, który nie tylko na pierwszej linii zagrzewał rycerzy do walki, ale również poprowadził decydującą szarżę. Następnie ruszyła ofensywa wojsk Bohemonda na Allepo. Mimo, iż Aleppo obroniło się, to uderzenie odciągnęło uwagę wojsk islamu od frontu centralnego. Duże znaczenie miał też ulewne opady deszczu, które spowodowały, iż wojska muzułmanów nie zdołały powrócić na leża zimowe, co spowodowało dość znaczne straty w ich szeregach (należy wspomnieć, iż ulewy wystąpiły tuż po odprawieniu we wszystkich kościołach królestwa mszy w tej intencji, a moment ich odprawienia nie był przypadkowy). W roku 1190 nadciągnął na czele francuskiej krucjaty król Filip, który poprowadził uderzenie na Damaszek, broniony przez wojska pod wodzą Salladyna. Na równinie nieopodal miasta rozegrała się krwawa bitwa, w której poległ, prowadzący osobiście kolejne szarże rycerstwa król Filip. Trupy rycerzy frankijskich zaścielały całe pole. Jednak wkrótce nadciągnęły wojska królestwa, złożone głównie z elitarnych oddziałów zakonnych. Salladyn nie będąc w stanie ściągnąć rezerw na pole bitwy, dysponując mocno przetrzebionymi oddziałami podjął decyzję o poświęceniu części wojsk, a z resztą zamknął się w twierdzy. Jednak po krótkim szturmie oddziały chrześcijańskie zdobyły szturmem zamek, a Salladyn poległ (a z nim kwiat rycerstwa muzułmańskiego). W międzyczasie na czele krucjaty angielskiej wylądował król Ryszard (blokując wojska skoncentrowane w Egipcie), a w drodze do Antiochi był już cesarz Barbarossa (który jak więść niesie ślubował nie kąpać się do zakończenia krucjaty, w tym zwłaszcza w rzekach . Tak więc chrześcijanie kontrolowali 5 z 7 miast strategicznych, a wojska muzułmanów poniosły na tyle duże straty, że nie miały szans na odwrócenie sytuacji na swoją korzyść i zdecydowaliśmy o zakończeniu rozgrywki.
Jax, a czy zwróciłeś może uwagę na tytuł filmu?
"Królestwo Niebieskie" ??
to nie nazywa się (i nie miało nazywać) "Królestwo Jerozolimskie i wojna z Saladynem" => i to chyba jest klucz do takiego a nie innego pokazania postaci. Właśnie za nasadzie - "co by było, gdyby" jako pewnej wizji reżysera.
No i ten końcowy komentarz - "Pokój w Ziemi Świętej jest równie odległy jak tysiąc lat temu" - to chyba też wskazuje na dość chyba czytelny zamiar reżysera.
Może to i naiwne spojrzenie, ale z drugiej strony... kto wie, co by było, gdyby udało się stworzyć jakąś formę koegzystencji dwóch kultur w Ziemi Swiętej?
Według mnie dopiero patrząc z tej strony można właściwie spojrzeć na ten film.
Bo w sumie to taki "Potop" też nie jest filmem "historycznym" - ot choćby oblężenie Częstochowy czy filmowe "Warko-Prostki"
Po pierwsze to nim wojska tej Unii się zbiorą to ja już podbije Królestwo Jerozolimskie
Właśnie tym się gracze emocjonują w partyjkach CR : zdażą czy nie ?
Opracowywuję artykuł o roli Stalina w powstaniu Izraela z następstwem zamiany strefy wpływów.
Historia [edytuj]
Mandat Brytyjski, rok 1922
Mandat Brytyjski po podziale na Palestynę (gdzie mogli się osiedlać Żydzi) i Transjordanię, gdzie Żydzi mieli zakaz osadnictwa
Projekt podziału Palestyny z 1947, zaakceptowany przez Żydów, ale odrzucony przez ArabówW starożytności obecna Palestyna nosiła nazwę Kanaan. Kanaan został zasiedlony w paleolicie. W mezolicie istniały na tym terenie osiedla kultury natufskiej. Od neolitu rozwijały się, tak jak na całym Bliskim Wschodzie, pierwsze miasta (Jerycho).
Korzystne położenie geopolityczne Kanaanu w miejscu, gdzie prowadzą szlaki handlowe pomiędzy Afryką, Azją i Europą, powodowało, że region ten był podbijany przez wiele ludów, m.in.: Egipcjan, Hetytów, Hebrajczyków, Filistynów, Asyryjczyków, Arabów, Turków ottomańskich, Brytyjczyków czy Izraelitów.
Około 2500 p.n.e. zasiedlona została przez Kanaanejczyków. Około XIII wieku p.n.e. zaczęły ją przemierzać wędrowne plemiona Hebrajczyków. W XII wieku p.n.e. na jej wybrzeżu osiedlili się Filistyni. Pod koniec XI wieku p.n.e. powstało na jej terytorium królestwo żydowskie, które wkrótce uległo rozbiciu na królestwa: Izrael i Judę. Około 587 p.n.e. Palestyna została podbita przez Babilonię. Od 538 p.n.e. weszła w skład imperium perskiego. W 332 p.n.e. zdobył ją Aleksander Macedoński. Następnie znalazła się pod władzą dynastii Ptolemeuszów, a później dynastii Seleucydów.
Od 63 p.n.e., pod panowaniem rzymskim, początkowo otrzymała status państwa sprzymierzonego, lecz od 6 n.e. stała się częścią rzymskiej prowincji zwanej Judeą. Powstania żydowskie z lat 66–70 oraz 132–135 zakończyły się klęską i wypędzeniem Żydów z Palestyny. Od 395 Palestyna stała się częścią cesarstwa wschodniorzymskiego. W latach 634 – 640 została podbita przez Arabów. Między XI a XIII wiekiem w wyniku wypraw krzyżowych istniało - założone przez krzyżowców - Królestwo Jerozolimskie, które później zdobyli egipscy mamelucy.
W latach 1516–1918 Palestyna wchodziła w skład imperium osmańskiego, nie stanowiąc jednolitej jednostki administracyjnej. Zdobyta przez siły arabsko-brytyjskie podczas pierwszej wojny światowej stała się w 1922 roku brytyjskim mandatem - wraz z Jordanią - nazwa 'Palestyna' była stosowana do całego mandatu brytyjskiego. W lipcu 1922 roku mandat został podzielony na dwie części - Transjordanię (później nazwaną Jordanią) - na razie bez niepodległości/niezależności od mandatu brytyjskiego, którą Transjordania uzyskała dopiero w roku 1946.
W tzw. deklaracji Balfoura zapowiedziano przekazanie części tego terytorium Żydom, którzy od wieków żyli w diasporze. Sprzeciwiała się temu zamieszkująca tu ludność pochodzenia arabskiego, wśród której zaczęły narastać antyżydowskie nastroje. Tragedia holocaustu przyspieszyła starania międzynarodowe o stworzenie państwa żydowskiego, które od końca XIX w. było głównym celem ruchu syjonistycznego. Już od ponad 50 lat do Palestyny zmierzały tysiące osadników żydowskich.
W 1947 r. ONZ przedstawił projekt podziału Palestyny na dwie części: żydowską i arabską. W przeddzień wygaśnięcia mandatu brytyjskiego (1948) sąsiednie państwa arabskie: Egipt, Jordania i Syria zaatakowały powstające państwo Izrael. Podczas wojny sześciodniowej w 1967 Izrael zajął całe terytorium Palestyny i zajęte wtedy terytorium okupuje do dnia dzisiejszego, mimo protestów społeczności międzynarodowej. Na okupowanych terenach wybuchły dwa powstania palestyńskie (tzw. intifady), skierowane przeciwko władzom izraelskim.
Wojska Izraela opuściły strefę Gazy we wrześniu 2005 r.
Osobny artykuł: Historia Palestyny.
właśnie trzeba odnosić się do Historii
Historia [edytuj]
Mandat Brytyjski, rok 1922
Mandat Brytyjski po podziale na Palestynę (gdzie mogli się osiedlać Żydzi) i Transjordanię, gdzie Żydzi mieli zakaz osadnictwa
Projekt podziału Palestyny z 1947, zaakceptowany przez Żydów, ale odrzucony przez ArabówW starożytności obecna Palestyna nosiła nazwę Kanaan. Kanaan został zasiedlony w paleolicie. W mezolicie istniały na tym terenie osiedla kultury natufskiej. Od neolitu rozwijały się, tak jak na całym Bliskim Wschodzie, pierwsze miasta (Jerycho).
Korzystne położenie geopolityczne Kanaanu w miejscu, gdzie prowadzą szlaki handlowe pomiędzy Afryką, Azją i Europą, powodowało, że region ten był podbijany przez wiele ludów, m.in.: Egipcjan, Hetytów, Hebrajczyków, Filistynów, Asyryjczyków, Arabów, Turków ottomańskich, Brytyjczyków czy Izraelitów.
Około 2500 p.n.e. zasiedlona została przez Kanaanejczyków. Około XIII wieku p.n.e. zaczęły ją przemierzać wędrowne plemiona Hebrajczyków. W XII wieku p.n.e. na jej wybrzeżu osiedlili się Filistyni. Pod koniec XI wieku p.n.e. powstało na jej terytorium królestwo żydowskie, które wkrótce uległo rozbiciu na królestwa: Izrael i Judę. Około 587 p.n.e. Palestyna została podbita przez Babilonię. Od 538 p.n.e. weszła w skład imperium perskiego. W 332 p.n.e. zdobył ją Aleksander Macedoński. Następnie znalazła się pod władzą dynastii Ptolemeuszów, a później dynastii Seleucydów.
Od 63 p.n.e., pod panowaniem rzymskim, początkowo otrzymała status państwa sprzymierzonego, lecz od 6 n.e. stała się częścią rzymskiej prowincji zwanej Judeą. Powstania żydowskie z lat 66–70 oraz 132–135 zakończyły się klęską i wypędzeniem Żydów z Palestyny. Od 395 Palestyna stała się częścią cesarstwa wschodniorzymskiego. W latach 634 – 640 została podbita przez Arabów. Między XI a XIII wiekiem w wyniku wypraw krzyżowych istniało - założone przez krzyżowców - Królestwo Jerozolimskie, które później zdobyli egipscy mamelucy.
W latach 1516–1918 Palestyna wchodziła w skład imperium osmańskiego, nie stanowiąc jednolitej jednostki administracyjnej. Zdobyta przez siły arabsko-brytyjskie podczas pierwszej wojny światowej stała się w 1922 roku brytyjskim mandatem - wraz z Jordanią - nazwa 'Palestyna' była stosowana do całego mandatu brytyjskiego. W lipcu 1922 roku mandat został podzielony na dwie części - Transjordanię (później nazwaną Jordanią) - na razie bez niepodległości/niezależności od mandatu brytyjskiego, którą Transjordania uzyskała dopiero w roku 1946.
W tzw. deklaracji Balfoura zapowiedziano przekazanie części tego terytorium Żydom, którzy od wieków żyli w diasporze. Sprzeciwiała się temu zamieszkująca tu ludność pochodzenia arabskiego, wśród której zaczęły narastać antyżydowskie nastroje. Tragedia holocaustu przyspieszyła starania międzynarodowe o stworzenie państwa żydowskiego, które od końca XIX w. było głównym celem ruchu syjonistycznego. Już od ponad 50 lat do Palestyny zmierzały tysiące osadników żydowskich.
W 1947 r. ONZ przedstawił projekt podziału Palestyny na dwie części: żydowską i arabską. W przeddzień wygaśnięcia mandatu brytyjskiego (1948) sąsiednie państwa arabskie: Egipt, Jordania i Syria zaatakowały powstające państwo Izrael. Podczas wojny sześciodniowej w 1967 Izrael zajął całe terytorium Palestyny i zajęte wtedy terytorium okupuje do dnia dzisiejszego, mimo protestów społeczności międzynarodowej. Na okupowanych terenach wybuchły dwa powstania palestyńskie (tzw. intifady), skierowane przeciwko władzom izraelskim.
Wojska Izraela opuściły strefę Gazy we wrześniu 2005 r.
Osobny artykuł: Historia Palestyny.
Obecnie na tapecie mam:
1. Cradle of Rome - bardzo wciągające puzzle na czas. Za zarobione podczas układania puzzli pieniążki (później surowce i jedzenie) wykupuje się budynki (dające różne bonusy w następnych planszach), zakładając starożytny Rzym od jego fundamentów.
2. Medieval Total War 2 - Kingdoms - dodatek do podstawki który wprowadza 4 nowe kampanie. Są to:
- Podbój Nowego Świata (można grać różnymi plemionami Indian, lub Hiszpanami).
- Brytyjska - Anglia + Irlandia (można grac także Walią, Szkocją i Norwegami).
- Krucjaty - Królestwo Jerozolimskie, Bizancjum, Antiochia, Egipt i Turcja (plus niegrywalni Mongołowie i Wenecja).
- Teutońska - Państwo Zakonu Krzyżackiego, Polska, Litwa, HRE, Nowogród i bodajże Dania (+niegrywalna Norwegia i Mongołowie - ale łatwo można ich odblokować).
Dodatek jest w wersji 1.4 i wprowadza sporo innowacji w stosunku do podstawki - co więcej ją także zmienia - na wersję 1.3.
3. Tribal Wars - darmówka po necie - inaczej angielskojęzyczne Plemiona
4. 9 Dragons - darmowy MORPG w klimatach kung fu.
5. Diablo II LOD - ladderkami na BN, choć bardziej dbam by nie skasowali mi postaci niż gram naprawdę (mimo siedzenia na L4 brakuje mi czasu by jeszcze w to grać).
Stanisław Michalkiewicz, PCHAMY PALCE MIĘDZY DRZWI? Nasz Dziennik, 4 IV 2008, s. 16
SM mówi o tym, co dotychczas szeptano, że podstawą przyjaźni i współpracy niemiecko-francuskiej jest konsensus, że FRANCJA DOPOMOŻE NIEMCOM OPANOWAĆ MOSKWĘ, ZA NIEMIECKĄ POMOC W OPANOWANIU PRZEZ PARYŻ MADRYTU I RZYMU – co wg SM zostało dogadane między Sarkozym a Merkel. SM stwierdza, że plan ten nazywa się STRATEGICZNYM PATNERSTWEM NIEMIECKO-ROSYJSKIM, którego warunkiem jest „pozostawienie Ukrainy Rosji”, w której to racji Niemcy i Francja tak oponowały w Bukareszcie amerykański wniosek przyjęcia Ukrainy i Gruzji do NATO.
Z tego można wnosić, że USA dokonały zamachu na Testament Hitlera, który został ujawniony przez śledztwo Bundestagu w/s hitleryzmu i holokaustu, i opublikowany częściowo w książce HITLER ZAŁOŻYCIELEM IZRAELA. Najważniejszym fragmentem książki jest rozmowa działacza palestyńskiego z bratem feldmarszałka Brauchitscha w luksusowym lokalu berlińskim: CO TO ZA LALECZKA? - OD NIEJ Z DALEKA. TO DAMA FUEHRERA, EWA BRAUN. KOŁO NIEGO TYLKO ŻYDOWSKA KREW, WYBIJCIE SOBIE Z GŁOWY NIEPODLEGŁĄ PALESTYNĘ.
ŻYDOWSKA ARMIA SS – a faktycznie jezuicka z Odessy, gdzie postopryczna ewakuowała przed Polakami skarbiec Iwana Groźnego – powstała DLA PODBOJU PALESTYNY. Opryczna – protektoralna policja Iwana Groźnego z haremów Sulejmana Wspaniałego – była najokrutniejszą policją polityczną w historii, gdyż wszędzie SZUKAŁA ZŁOTA. Na skutek carskiego śledztwa w/s loży masońskiej Czaszki i Piszczela, które opisał Mickiewicz w Dziadach, masoni odescy emigrowali przez Galicję do Niemiec, skąd – na skutek pruskiego śledztwa w/s Wiosny Ludów – uciekali do USA, gdzie kupili Nowy Jork.
Z Nowego Jorku jezuici z haremów Sulejmana Wspaniałego upomnieli się o SWE DZIEDZICTWO w postaci Rosji, finansując Lenina i rewolucję bolszewicką, która powołała Królestwo Jerozolimskie, ze szlachtą na tajnych kontach szwajcarskich, co nazywało się KOMINTERNEM. Hitler, który był MILIARDEREM AMERYKAŃSKIM, był zainteresowany PRZEGRANIEM wojny na Wschodzie, gdyż TYLKO TO gwarantowało zdominowaniem przez spermę jezuicką z Odessy Europy Środkowej i Niemiec, co nazywało się BOLSZEWIZACJĄ, oraz podbojem Palestyny, żeby tam przenieść tajne konta, gdyż tajnymi kontami szwajcarskimi nie można było rządzić w USA a holokaustycznymi TO I OWSZEM. Zrealizowali to Adolf Eichmann i Raul Wallenberg, którego zamordowano w domu wariatów na Uralu.
Ja tego nie wymyśliłem, gdyż 19 lat przed ukazaniem się w Szwajcarii książki HITLER ZAŁOŻYCIELEM IZRAELA jeden Niemiec mówił mi, że Martin Bormann był młodszym bratem Łazara Kaganowicza.
Patton źródo jest to samo z którego ty wkliłeś cytaty wczoraj, wkleiłeś je wybiórczo bo pasowały do twojej tezy. Więc ja wkleje cytaty z tego samoego źródła na którym opierasz swoje poglady. Przeczytaj uważnie. Bo wklejam je bez zbędnych komentarzy i złośliwości na temat gazet, żródeł, inteligencji itp itd
W odniesieniu do sprawy Kanute ciekawy jest wątek że nazwa Plaestyna odnosi się nie tylko do Strefy Gazy, czy ZBJ ale do całego obecnego terytorium izraela oraz dzisiejszej Jordanii. Tak więc Kanute nie propagował żadengo terroryzmu, Hamasu czu innego gówna ale krainę historyczną która jest również obecnym Izraelem. Nazwa ta też jest uznawana przez Polskę i nie stanowi żadengo źródła agresji czy innego totalitaryzmu.
"Obecnie Żydzi traktowani są w krajach muzułmańskich represyjnie, co jednak ma uzasadnienie bardziej polityczne (wojny Arabów z Izraelem) niż religijne.
Po II wojnie światowej ważnym czynnikiem w polityce bliskowschodniej stał się konflikt żydowsko-arabski. Żydzi stanowią szczególny przykład wspólnoty narodowej: przez stulecia żyli w rozproszeniu (diasporze) wśród innych nacji, pozostając wszędzie grupą wyraźnie wyodrębnioną pod względem religijnym. Dopiero żydowski Ruch nacjonalistyczny (syjonizm) doprowadził w drugiej połowie XIX w. do wysunięcia postulatu odbudowy państwa żydowskiego w Palestynie.
Od końca XIX stulecia rozpoczęła się na tym obszarze akcja osadnicza Żydów, która w znaczący sposób zmieniła sytuację narodowościową Palestyny. W 1947, m.in. pod wpływem wstrząsu spowodowanego przez Holokaust, ONZ zdecydowała o utworzeniu państwa Izrael. Postanowienie to zostało jednak odrzucone przez świat arabski. Niemal natychmiast wybuchła wojna żydowsko-arabska, wygrana przez Izraelczyków, podobnie jak kolejne konflikty zbrojne Izraela z sąsiednimi państwami (1956 - wojna z Egiptem; 1967 - tzw. wojna sześciodniowa, z Egiptem, Jordanią i Syrią; 1973 - wojna z Egiptem i Syrią; 1982-1985 - izraelska okupacja południowego Libanu). Walki z 1948 spowodowały odpływ ludności arabskiej z terenów zajętych przez Żydów (do końca 1948 - 700 tys.). Dało to początek tzw. problemowi palestyńskiemu - problemowi narodu uchodźców, domagającego się własnego państwa na gruzach Izraela i stanowiącego najbardziej zapalny czynnik na Bliskim Wschodzie.
Nazwą Palestyna obejmowano obszar o różnie określanych granicach. Współcześnie nazwa Palestyna odnoszona jest najczęściej do obszaru terytorium mandatowego Wielkiej Brytanii z lat 1920-1947, obecnie terytorium państwa Izrael i obszarów przez niego okupowanych czyli Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu (tworzące razem Autonomię Palestyńską). Terytorium to nie pokrywa się z obszarem Palestyny historycznej, obejmującym północną i środkową częścią obecnego państwa Izrael oraz zachodnią częścią Jordanii.
Nazwa Palestyna pochodzi od ludu Filistynów, którzy osiedlili się na jej wybrzeżu w XII wieku p.n.e. Nazwa ta nie była znana przed aneksją obszaru Judei przez Rzym. Dopiero po stłumieniu powstania żydowskiego Bar-Kochby w roku 133 po Chrystusie, cesarz Hadrian zmienił nazwę kraju z Judea na Syria Palestina (Syria palestyńska, czyli filistyńska).
Około 2500 p.n.e. zasiedlona została przez Kanaanejczyków. Około XIII wieku p.n.e. zaczęły ją przemierzać wędrowne plemiona Hebrajczyków. W XII wieku p.n.e. na jej wybrzeżu osiedlili się Filistyni. Pod koniec XI wieku p.n.e. powstało na jej terytorium królestwo żydowskie, które wkrótce uległo rozbiciu na królestwa: Izrael i Judę. Około 587 p.n.e. Palestyna została podbita przez Babilonię. Od 538 p.n.e. weszła w skład imperium perskiego. W 332 p.n.e. zdobył ją Aleksander Macedoński. Następnie znalazła się pod władzą dynastii Ptolemeuszów, a później dynastii Seleucydów.
Od 63 p.n.e., pod panowaniem rzymskim, początkowo otrzymała status państwa sprzymierzonego, lecz od 6 n.e. stała się częścią rzymskiej prowincji zwanej Judeą. Powstania żydowskie z lat 66–70 oraz 132–135 zakończyły się klęską i wypędzeniem Żydów z Palestyny. Od 395 Palestyna stała się częścią cesarstwa wschodniorzymskiego. W latach 634 – 640 została podbita przez Arabów. Między XI a XIII wiekiem w wyniku wypraw krzyżowych istniało - założone przez krzyżowców - Królestwo Jerozolimskie, które później zdobyli egipscy mamelucy.
Obecnie pojęcie państwa Palestyna dotyczy przede wszystkim struktury politycznej in statu nascendi proklamowanej na podstawie deklaracji niepodległości ogłoszonej przez Palestyńską Radę Narodową 15 listopada 1988 roku. Państwo Palestyna, jako niepodległy organizm polityczny, nie jest formalnie uznane ani przez Izrael, ani przez ONZ. Jednak szereg państw (w tym Polska) utrzymuje kontakty dyplomatyczne z Autonomią Palestyńską, choć w niektórych przypadkach, np. na forum ONZ, używa się obecnie nazwy Palestyna, a nie Autonomia Palestyńska dla tego obszaru.
terenach rdzennie należacych do Palestyny
Buahaha, to teraz dojebales do pieca - spadlem z krzesla. Przedstaw moze, jakie to sa ziemie "rdzennie" nalezace do Palestyny ( Co to jest Palestyna i ile ma lat? )
W latach 634 – 640 została podbita przez Arabów. Między XI a XIII wiekiem w wyniku wypraw krzyżowych istniało - założone przez krzyżowców - Królestwo Jerozolimskie, które później zdobyli egipscy mamelucy.
"W latach 1516–1918 Palestyna wchodziła w skład imperium osmańskiego, nie stanowiąc jednolitej jednostki administracyjnej. Zdobyta przez siły arabsko-brytyjskie podczas pierwszej wojny światowej stała się w 1922 roku brytyjskim mandatem - wraz z Jordanią - nazwa 'Palestyna' była stosowana do całego mandatu brytyjskiego. W lipcu 1922 roku mandat został podzielony na dwie części - Transjordanię (później nazwaną Jordanią) - na razie bez niepodległości/niezależności od mandatu brytyjskiego, którą Transjordania uzyskała dopiero w roku 1946."
Oczywiscie przed 1516 tam byl Hamas, Jasir Arafat i OWp wraz z Fatahem Niektorym to faktycznie media potrafia wyprac wszystko doszczetnie.
"W 1947 r. ONZ przedstawił projekt podziału Palestyny na dwie części: żydowską i arabską. W przeddzień wygaśnięcia mandatu brytyjskiego (1948) sąsiednie państwa arabskie: Egipt, Jordania i Syria zaatakowały powstające państwo Izrael. Podczas wojny sześciodniowej w 1967 Izrael zajął całe terytorium Palestyny i zajęte wtedy terytorium okupuje do dnia dzisiejszego, mimo protestów społeczności międzynarodowej. Na okupowanych terenach wybuchły dwa powstania palestyńskie (tzw. intifady), skierowane przeciwko władzom izraelskim.
Wojska Izraela opuściły strefę Gazy we wrześniu 2005 r."
Oczywiscie Syria, Egipt i Jordania jako panstwa milujace pokoj, chcialy wspomoc Zydow, ktorzy osiedlali sie w ICH historycznej krainie i zapewnic im byt na lata
"Początki państwa żydowskiego sięgają X w. p.n.e.[7]. To właśnie na obszarze obecnego Izraela powstały zręby religii abrahamicznych. Po zburzeniu świątyni w Jerozolimie przez Rzymian w 70 roku nastąpił okres rozproszenia Żydów (Diaspora). Żydzi żyjący w Diasporze zawsze mieli nadzieję powrotu do swojej ojczyzny"
A zreszta koncze ten wywod, bo nie ma sensu. Rdzenni Palestynczycy Dawno sie tak nie usmialem.
P.S.
"Karta Hamasu, powołując się na Koran i "Protokoły Mędrców Syjonu", głosi, że zniszczenie Izraela jest religijnym obowiązkiem każdego muzułmanina. Hamas odrzuca więc i izraelsko-palestyńskie porozumienia pokojowe z Oslo, i samo prawo państwa żydowskiego do istnienia."
© wojtekstoltny design by e-nordstrom