http://www.sejm-wielki.pl/b.php?o=sw.48010

spójrz na drzewo genealogiczne.

„Wolnomularzem był król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, marszałek Sejmu Czteroletniego - Stanisław Małachowski, marszałek Konfederacji Litewskiej - Kazimierz Nestor Sapieha, a nawet sam Prymas - Michał Poniatowski.” **
oraz najważniejszy; Iluminat- Hugo Kołłątaj- autor tekstu konstytucji.
Tyler napisał:
Każda tajna organizacja jest potencjalnym zagrożeniem nie tylko dla kraju ale i obywateli. Zależność jest dość prosta: tajna - znaczy ma coś do ukrycia.


Oni nie mają nic do ukrycia, a świadczą o tym liczne strony najróżnieszych zakonów wolnomularskich. Zajrzyj na http://www.wolnomularz.pl/

oraz na: http://www.wlnp.pl/

a także tutaj: http://droit-humain.ceti.pl/

a tu znajduje się bardzo ciekawy artykuł o masonerii: http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,2292

Tutaj są nazwiska tych którzy oficjalnie się do tego przyznają (lub przyznawali, bo im się po drodze zmarło)

Gabriel Podoski

Michał Książę Poniatowski

Adam Kazimierz Czartoryski

Stanisław August Poniatowski

Ignacy Potocki

Książę Józef Poniatowski

Stanisław Kostka Potocki

Tadeusz Kościuszko

Józef Chłopicki

Józef Niemojewski

Józef Zajączek

Jan Kozietulski

Wojciech Bogusławski

Jan Henryk Dąbrowski

Józef Wybicki

Jan Ursyn Niemcewicz

Zygmunt Krasiński

Kajetan Koźmian

Stanisław Stempowski

Kazimierz Bartel

Antoni Słonimski

Marian Falski

Andrzej Strug

Juliusz Kaden Bandrowski

Juliusz Osterwa

Janusz Korczak

Tytus Filipowicz

Rafał Radziwiłowicz

Mieczysław Michałowicz

Mieczysław Konopacki

Stanisław Patek

Aleksander Prystor

Gabriel Narutowicz

Jan Piłsudski

Walery Sławek

Felicjan Sławoj-Składkowski

Kordian Zamorski

Leon Kozłowski

Mieczysław Wolfke

Edward Józef Abramowski

Bolesław Wieniawa - Długoszowski

Edward Rydz – Śmigły

Adam Koc

Gen. Michał Tokarzewski - Karaszewicz

Jerzy Ponikiewski

Hipolit Gliwic

Tadeusz Gliwic

Klemens Szaniawski

Jan Józef Lipski

Aleksander Małachowski
----------------------------------
ich także jest o wiele wiele więcej, ale ci tutaj są najbardziej znani.....
W dzisiejszych czasach z okazji rocznicy Konstytucji 3-go Maja w kościołach odbywają się msze upamiętniające dzień uchwalenia tej postępowej jak na owe czasy ustawy. Kościół wydaje się mówić Polakom jak bardzo cenił i ceni sobie tą konstytucję.
A jak było w rzeczywistości?

Nuncjusz papieski Saluzo był zaskoczony uchwaleniem konstytucji i natychmiast przesłał do Rzymu wiadomość, że ustawa z 3-go maja była zamachem stanu dokonanym przy udziale aprobującego tłumu, a więc miała pozór rewolucji. Nuncjusz zwrócił się do papierza z prośbą o wstrzymanie się od sformułowań, które mogłyby aprobować Konstytucję. Hugo Kołątaja, Stanisława Staszica i Scypiona Piattollego „jakobinami i złymi duchami króla”.

Kuria rzymska i polski kler obawiali się, że Polacy nie poprzestaną na Konstytucji, lecz pójdą dalej - wzorem rewolucji francuskiej - pozbawią wszelkich funkcji państwowych, zlikwidują przywileje kleru, położą rękę na jego majątku, a księży przeniosą na państwowe pensje. Co już częściowo miało miejsce po uchwaleniu w roku 1789 przez Sejm Wielki ustawy przeznaczającej dochody z diecezji krakowskiej na wojsko polskie. Zaborcy zaś gwarantowali kościołowi nienaruszalność praw i dóbr.

Papież Pius VI dał Rosji zielone światło do wojny z Polską i jej rozbioru, kierując 24.02.1792 r. brewe dziękczynne do Katarzyny II, w którym nazwał ją heroiną stulecia i sławił jej podboje. Wśród nich wymienił pierwszy rozbiór Polski.
27 kwietnia 1792 w Petersburgu, pod patronatem carycy Katarzyny II został zawiązany spisek, który aby ukryć swoje prawdziwe pochodzenie został ogłoszony 14 mają 1792 roku w Targowicy. Sam tekst aktu konfederacji zredagował generał rosyjski Wasilij Stiepanowicz Popow, szef kancelarii księcia Grigorija Potiomkina.

Wzięli w niej udział magnaci: wojewoda ruski Szczęsny Potocki jako marszałek konfederacji, hetman wielki koronny Franciszek Ksawery Branicki, hetman polny koronny Seweryn Rzewuski, hetman polny litewski Szymon Kossakowski i inni. Sekretarzem konfederacji został publicysta Dyzma Bończa-Tomaszewski. Dążyli oni do podziału państwa na samodzielne prowincje. Zwrócili się w tym celu o pomoc wojskową do carycy, uzyskali ją i 18 maja 1792 na Rzeczpospolitą uderzyła 100-tysięczna armia rosyjska - rozpoczęła się wojna polsko-rosyjska.

Rzym uznał wkroczenie wojsk rosyjskich do Polski za dobra nowinę, gdyż targowica gwarantowała utrzymanie przywilejów kleru, a nawet powierzała mu cenzurowanie książek. Dlatego nuncjusz Saluzzo otrzymał papieskie polecenie nakłonienie króla, aby jak najrychlej do targowicy przystąpił. Prymas Polski Michał Poniatowski (brat króla) szczególnie gorliwie namawiał Stanisława Augusta do przystąpienia do zdrajców narodu z Targowicy i unieważnienia konstytucji.

W kościołach warszawskich czytano list pasterski biskupa Okęckiego z 2.09.1792 r., w którym wzywał do modłów, "ażeby Bóg błogosławił pracom konfederacji generalnej dla dobra ojczyzny podjętym." Biskup Okęcki został cenzorem wydawnictw.

Po zajęciu ziem Litwy przez wojska rosyjskie, 25czerwca 1972 roku proklamowano w Wilnie konfederację generalną Wielkiego Księstwa Litewskiego, w dużej mierze komplementarną do konfederacji koronnej. Władze targowickie, korzystając z opieki wojsk rosyjskich dokonały wówczas wielu aktów zemsty osobistej wobec szlachty i mieszczan, którzy w większości poparli dzieło konstytucji 3 maja. Palono wsie i miasta należące do patriotów, na dobra ich nakładano sekwestr, a ich samych niejednokrotnie publicznie znieważano. Poczynania te były zazwyczaj okazją do prywatnego wzbogacenia się kosztem ofiar i Rzeczypospolitej np. biskup Kossakowski zagarnął bezprawnie dobra skarbowe na sumę 900 000 złotych polskich.

Na życzenie Katarzyny II 6 września 1792 w Brześciu nad Bugiem rozpoczęły się obrady generalności obu konfederacji - koronnej i litewskiej. 11 września dokonało się uroczyste połączenie obu konfederacji pod nazwą Najjaśniejszej Konfederacji Obojga Narodów. Akt ten pobłogosławił obecny na tej uroczystości pomocniczy biskup przemyski Michał Sierakowski. Papież Pius VI wystosował specjalne błogosławieństwo dla dzieła konfederacji targowickiej.

Gorącymi zwolennikami konfederacji byli: prymas Michał Jerzy Poniatowski, biskup chełmski Wojciech Skarszewski, biskup żmudzki Jan Stefan Giedroyć, biskup poznański Antoni Onufry Okęcki, biskup łucki Adam Naruszewicz i biskup wileński Ignacy Jakub Massalski.

Ostatecznie Targowica doprowadziła do drugiego rozbioru Polski w roku 1793. W czerwcu 1793 roku zwołano sejm w Grodnie w celu ratyfikowania układu rozbiorowego. Po zakończeniu sejmu hańby w Grodnie, uczczono II rozbiór Polski mszą świętą o godz.9:00 i podziękowano Panu Bogu uroczystym Te Deum.
Bardziej (mi) znani masoni to także: Tadeusz Kościuszko, Jan Olszewski, Ignacy Jan Paderewski, Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Zbigniew Religa, Hanna Suchocka, Józef Wybicki, Andrzej Zoll i wiele, wiele innych... Wiele jeszcze nie wiecie
nogę pomóc. Tak mianowicie
gen.dyw. Ignacy Blummer(1773-1830)
uczestnik powstania kościuszkowskiego i kampań napoleońskich. Był dowódcą obrony Modlina. Od 1815 w armii Królestwa Polskiego. 1824 czł sąsy który rozpatrywał sprawe Łukasińskiego. Zginą pod Arsenałem zabity przez jednego z podchorązych

gen.dyw. Ignacy Blumer(1773-1830)
uczestnik wojny 1792 i powstania kościuszkowskiego 1794, od 1798 w legionach a od 1807 w armii Księstwa Warszawskiego. Od 1809 komendant zamościa po kapitulacji w 1813 w niewoli.
Od 1815 w armii Królestwa Polskiego. był kwatermistrzem generalnym a następnie ministrem wojny i dyr w komisji rządowej wojny a od 1820 dowódca korpusu artylerii, Zginą zastrzelony w podbiżu pałacu namiestnikowskiego

gen.dyw. Stanisław Potocki(1776-1830)
uczestnik wojny 1792 i powstania kościuszkowskiego 1794 a od 1807 w armii księstwa warszawskiego 1809 był komendantem m. Warszawy a w kampanii 1812 w sztabie Poniatowskiego.
Od 1815 w armii Królestwa Polskiego. Został dowódcą 1DP a potem 1bryg. w 1DP, od 1826 adjutant cara. 1829 przewodniczący komisji śledczej, która miała wykryć spisek Wysockiego.. Podchorążowie chcieli aby został ichg wodzem, ale się nie zgodził. Zginą ugodzony nożem przez podchor. z 3ppl.

gen.dyw. Tomasz Siemiątkowski(1786-1830
od 1807 w armii Księstwa Warszawskiego i walczy w kampaniach napoleońskich. Od 1815 w armii królestwa polskiego. Był szefem sztabu głównego. Ranny w noc listopadową. Zmarł w pałacy na placu saskim

Stanisław Trębicki(1792-1830)
gen.dyw. Najmłodszy generał który został zabity i jeden z najbardziej utalentowanych. W okresie Księstwa Warszawskiego adjutant gen. Kamienieckiego a od 1815 w armii Królestwa Polskiego,
adjutant w.ks. Konstantego następnie instruktor w szkole podchorązych. zgina w noc listopadową
Nie tylko Rejtan protestował przeciw rozbiorowi.
Patriotami byli także takie osoby jak Tadeusz Kościuszko, Ignacy Potocki, Hugo Kołłątaj, Stefan Czarniecki, Stanisław Żółkiewski i wielu innych.
Sejm Wielki


Stronnictwo dworskie---Król Stanisław August Poniatowski, prymas Michał Poniatowski, kanclerz Jacek Małachowski---opowiadało się za reformami---zwiększenie kompetencji władzy wykonawczej, powiększenie armii, utrzymanie dotychczasowych stosunków z Rosją.

Stronnictwo patriotyczne---Ignacy Potocki, Stanisław Potocki, Adam Kazimierz Czartoryski, marszałek sejmu Stanisław Małachowski, ksiądz Hugo Kołłątaj [grupa działaczy wokół niego skupiona nazywana Kuźnicą Kołłątajowską]---opowiadało się za reformami---likwidacja Rady Nieustającej, utworzenie stutysięcznej armii, zniesienie wolnej elekcji i liberum veto, wprowadzenie dziedziczności tronu, prawa polityczne dla mieszczan, poprawa położenia chłopów.

Stronnictwo hetmańskie--- hetmani Franciszek Ksawery Branicki, Seweryn Rzewuski, generał Szczęsny Potocki, a początkowo marszałek sejmu Kazimierz Nestor Sapieha---najbardziej konserwatywne---niezmienność zasad ustrojowych, likwidacja Rady Nieustającej, osłabienie władzy wykonawczej, zwiększenie samodzielności poszczególnych ziem kraju, sugestie wprowadzenia republiki, współpraca z Rosją.

Działalność na emigracji po drugim rozbiorze


Opozycja działająca w kraju i na emigracji, głownie w Saksonii--- Na emigracji: Ignacy Potocki, Hugo Kołłątaj, planowany wódz powstania Tadeusz Kościuszko. W kraju: generał Ignacy Działyński i bankier warszawski Andrzej Kapostas.---konieczna walka o niepodległość i przywrócenie reform, dobre przygotowanie powstania, zapewnienie sojuszników [np. we Francji (Kościuszko) czy w Szwecji]---planowany wybuch powstania: wczesna jesień 1793 r., jednak z powodu nie przygotowania konspiracji w kraju i braku pomocy Francji odroczono termin do jesieni 1794 r., ale nieprzewidziane okoliczności [redukcja wojsk i bunt Madalińskiego] przyspieszyły wybuch.

„Polscy jakobini”--- działali w przededniu i podczas powstania kościuszkowskiego--- między innymi Tomasz Maruszewski, Jan Alojzy Orchowski, Jakub Jasiński---radykalne poglądy, wprowadzenie zmian na wzór rewolucyjnej Francji, jak najszybszy wybuch powstania, a w nim masowy udział chłopów i mieszczan---zniesienie pańszczyzny i poddaństwa chłopów---w 1798 r. założyli Towarzystwo Republikanów (Republikantów) Polskich---przywódca ideowy: Hugo Kołłątaj.

Ugrupowania i organizacje porozbiorowe


Towarzystwo Przyjaciół Nauk--- założone w 1800 r. w Warszawie [zabór pruski]---Stanisław Staszic [geologia, problemy górnictwa], Samuel Bogumił Linde [autor Słownika języka polskiego], Onufry Kopczyński [polska terminologia gramatyczna], Jan Śniadecki [matematyk, astronom i filozof], Julian Ursyn Niemcewicz [adiutant Kościuszki, autor Śpiewników historycznych]---zrezygnowali z walki zbrojnej o niepodległość, koncentrując się na pracy oświatowej i ekonomicznej.

W kraju

Centralizacja---założona w styczniu 1796 r.--- Walerian Dzieduszycki, Andrzej Horodyski [po rozpadzie działał w TRP]---działała we Lwowie, szukała poparcia Francji, a nawet przychylności Austrii---był w niej ruch lewicowy [brygadier Joachim Denisko], dokonał wypadu z Mołdawii na Bukowinę, ale klęska pod Dobronowcami i aresztowania spowodowały rozpad Centralizacji jesienią 1797 r.--- najbardziej radykalna grupa Centralizacji skupiła się na Podlasiu wokół Franciszka Gorzkowskiego---„nie jest rzeczą sprawiedliwą, aby kilkuset złych panów miliony dobrego ludu trzymało w niewoli”---współpracowała z deputacją.

Towarzystwo Republikantów (Republikanów) Polskich---założone w 1798 r. w Warszawie--- Jan Alojzy Orchowski, Rajmund Rembieliński, Andrzej Horodyski ---cel: wyzwolenie Polski, walka we wszystkich zaborach---utworzenie państwa republikańsko-demokratycznego---uzyskało wpływy w Galicji, współpracowało z Deputacją.

Na emigracji


Agencja---utworzona w 1794 r. w Paryżu, po upadku powstania wznowiła działalność w 1796 r.---Franciszek Barss, Józef Wybicki, związany był z nią Jan Henryk Dąbrowski---zachowawcza, unikanie powstań i spisków, jedynie dopuszczała jako pomoc w marszu „wyzwolicielskiej” armii francuskiej i emigracyjnych, narodowych sił zbrojnych---przeciwniczka polityczna deputacji.

Deputacja Polska--- założona latem 1795 r.---Jan Dembowski, Franciszek Ksawery Dmochowski, Józef Sułkowski---lewicowa, działała w Paryżu, dążyła do wywołania powstania w kraju, domagała się zrównania stanów i przeprowadzenia reform na wzór francuski---w 1797 r. zaprzestała działalności.
Współtwórcami działa "O ustanowieniu i upadku konstytucji 3 maja" są -- wedle Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej -- Jan Śniadecki, Ignacy Badeni oraz Henryk Schmitt. Stwierdzenie to zaskakuje, gdyż dotąd za współtwórców tego dzieła (napisanego zasadniczo przez Kołłątaja) poczytywano całkiem inne osoby. Wymieniani byli np. Ignacy Potocki i Franciszek Ksawery Dmochowski. Tak też pisano w podręcznikach. Mylny pogląd należy sprostować. I nie trzeba wcale wymieniać podręczników -- wystarczy tylko, aby ktoś kompetentnie zredagował w WBC notę bibliograficzną.

Wydaje się, że błąd powstał skutkiem mylnego odczytania znaczenia trzech nazwisk widniejących pod szkicem o życiu i twórczości Kołłątaja, który to szkic w wydaniu z 1868 roku poprzedza właściwy tekst dzieła. Szkic ten jest anonimową kompilacją dokonaną zapewne przez samego wydawcę, który na końcu podał -- nie wiadomo dlaczego -- w nawiasie nazwiska trzech autorów, wobec których czuł się chyba szczególnie zadłużony. W każdym razie pewne jest, że nie są to podpisy trzech autorów pod wspólnym tekstem, gdyż z istotnych powodów nie mogli oni żadnego tekstu wspólnie ani napisać, ani podpisać -- gdy bowiem Schmitt już umiał pisać umiał, to Śniadecki niczego napisać już nie mógł, bo leżał w grobie. Estreicher o autorstwie tego szkicu się nie wypowiada. I zapewne do głowy mu nie przyszło, że kiedyś, jakiś bibliotekarz, katalogujący pomniki polskiego dziedzictwa, będzie mógł nie wiedzieć, kto brał faktycznie udział w przygotowaniu dzieła tej rangi co "O ustanowieniu i upadku konstytucji 3 maja" i -- w ramach "bibliotekarstwa kreatywnego" -- będzie współtwórców domniemywać na podstawie jakiegoś nawiasu przydanego do przypadkowego tekstu przez nie całkiem poważnego wydawcę.

Chciałbym prosić dyżurnego oficera w WBC o sprostowanie tej bzdury zarówno w imię prawdy dziejowej, jak i sprawności działania BC -- aby przy kwerendach dotyczących np. Jana Śniadeckiego nie były zwracane jakieś fantomiczne teksty, których nigdy nie napisał i których nikt mu, poza WBC, nie przypisuje.

A przy okazji, za jednym zamachem -- proszę o sprostowanie wiadomości, jakoby Leksykon Jana Mączyńskiego, pierwsze dojrzałe dzieło polskiej leksykografii, zastało wydane drukiem w Kaliningradzie w 1564 roku. Wierzę, że nie jest oficjalne stanowisko WBC w tej sprawie sprawie, ale tylko -- załóżmy -- pogląd pewnego działacza TPPR, który kiedyś opisywał mikrofilm z leksykonem reprodukowany dziś w WBC. Mikrofilm jest mocno przetarty i nie nadaje się do odczytu. Nota związku z tym niczego nie służy. TPPR-u już nie ma. Pozostał jeszcze Kaliningrad i różne bzdety po PRL. Postuluję, aby nie przenosić tych bzdetów do środowiska polskich bibliotek cyfrowych.



Z poważaniem

Włodzimierz Wypych, Epublica

........................................................................

Powyższe uwagi chciałem przesłać wprost do WBC w prywatnym liście, ale okazało się to niemożliwe z powodu źle skonfigurowanej poczty (zakładka "kontakt" na stronie głównej WBC). -- Same nieszczęścia w tym Poznaniu! -- Nie pozostało mi więc nic innego jak tylko opublikować ten list na niniejszym forum z nadzieją, że ktoś z WBC go dostrzeże i przekaże moje uwagi komu trzeba w tej zasłużonej dla Polski Cyfrowej bibliotece.

PS. Leksykon Mączyńskiego w całkiem czytelnej postaci dostępny w PBI.
widzę, że temat poszedł w trochę innym kierunku niż chciałam, ale to nic
jak zapewne zauważyliście nie do wszystkich pytań są odpowiedzi jak i nie wszystkie pytania są konkretne... umieszczam rzeczy które udało mi się znaleźć jak do tej pory i mam nadzieję, że pojawią się osoby, które także chcą mieć kompletny test

NIEBIESKA

OTWARTE:

1.kto sprawował władzę w krajach koronnych austrii? cesarz

2. w jakich latach napoleon sprawował rządy dyktatorskie? od rep. konsularnej 9.11.1799-1814/15

3. jaką funkcję pełniły pruskie kamery wojny i domen? dokumenty, administracja, którą wprowadzili prusacy po przejęciu rządów w regionie (Białystok) (???)

4.co to była suspensa, stanowiła całkowite zawieszenie mocy ustawy w stosunku do wszystkich osób

5.jak nazywał się akt wydany w Anglii w 1701r., ustawa o sukcesji

6. kiedy przyznano prawa wyborcze kobietom w USA, nowela XIX 1920r.

7. początek I rzeszy niemieckiej, 962r.

8. który prezydent USA jako pierwszy odmówił 3 kadencji, Jerzy Waszyngton

10. gdzie i kiedy rewolucja bolszewicka, Rosja (Piotrogród) z 6 na 7 listopada 1917r.

ZAMKNIETE

3. kto brał udział przy tworzeniu konstytucji 3 maja, Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Hogo Kołłątaj

4. jaką funkcje pełnił brat Stanisława Augusta Poniatowskiego, Michał Jerzy Poniatowski Sekretarz Wielki Koronny od 1768r., biskup potocki od 1773r., ostatni prymas RP od 1784r., wolnomularz.

5.który car po raz pierwszy i kiedy przyjął tytuł cara w Rosji? 1721r. Piotr I Wielki

11.odp ministrów w konst 3 maja przed jakimi organami? odp. konst. (prawna) przed sądem sejmowym, a odp. parlament. (polit.) przed sejmem

to tyle ja
mam jeszcze wątpliwości co do pytania "jak nazywamy okres w ANGLII za panowania LUDWIKA FILIPA ORLEAńSKIEGO"
szczerze mówiąc pasuje mi to do FRANCJI w okresie monarchii lipcowej... ale mogę się mylić
i co do Sejmu Krótkiego w Anglii, Karol I w jakich latach to miało miejsce? bo znalazłam tylko wiadomości o Długim Parlamencie...

[ Dodano: 2008-08-22, 12:06
nikt nie jest zainteresowany?!
Konstytucja 3 maja 1791 roku
Magdalena JUJECZKA, Przybroda
Ustawa Rządowa z 1791 roku została uznana za jedno z trzech najważniejszych wydarzeń "Epoki Rewolucji". Obok konstytucji USA z 17 września 1787 roku i konstytucji francuskiej z 14 września 1791 roku - polska Ustawa Rządowa 3 Maja 1791 roku weszła do historii jako powszechnie uznana jedna z "trzech latarń ideowych epoki" oświecenia.
Na mocy zawartego układu między Rosją, Austrią i Prusami w 1772 roku dokonano pierwszego rozbioru Polski. Najcenniejsze dla Polski ziemie zagarnęły Prusy i Austria. Prusy zagarnęły część Wielkopolski oraz Pomorze bez Gdańska i Torunia, natomiast Austriacy kopalnie soli w Wieliczce i Bochni. Po tym tragicznym wydarzeniu światli ludzie w Polsce zdali sobie sprawę z konieczności przeprowadzenia reform. Należało ratować kraj przed całkowitym upadkiem. Dzięki zaangażowaniu się dwóch naszych zaborców, Rosji i Austrii, w wojnę z Turcją, powstała możliwość zwołania do Warszawy sejmu (1788-1792), który miał zdecydować o nowym ustroju Rzeczypospolitej. Zbawieniem dla Polski miała okazać się uchwalona podczas owego sejmu, zwanego również Sejmem Wielkim, Ustawa Rządowa czyli Konstytucja 3 Maja.
Po dziś dzień nie jest jasne, kto zdecydował ostatecznie o treści przyszłej Ustawy Rządowej i kto sformułował jej ostateczne brzmienie. Powszechnie za autora uważany jest marszałek litewski, szef stronnictwa patriotycznego Ignacy Potocki oraz współpracownicy Hugona Kołłątaja. Dlaczego Konstytucja 3 Maja jest dla Polaków taka ważna? Czy dlatego, że była pierwszą w Europie? Czy może dlatego, że wprowadzała Polskę do grona "normalnych" ustrojowo państw Europy? A może dlatego, że dawała nadzieję? Z pewnością treść ustawy dla dobra Rzeczypospolitej była niezwykle ważna. Stawaliśmy się monarchią konstytucyjną. Wprowadzono zasadę trójpodziału wzajemnie niezależnych władz (ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza), czerpiących mandat każda z osobna z woli narodu - "wszelka władza społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu". Konstytucja zniosła liberum veto i wolna elekcję.
Jednakże najbardziej znamienne na tle nie tylko ówczesnego, ale i późniejszego ustawodawstwa konstytucyjnego całego świata, było postanowienie, iż co 25 lat, na zwołanym specjalnie w tym celu sejmie musi nastąpić rewizja i zmiana Konstytucji. Twórcy ustawy zakładali, że upływ ćwierćwiecza na pewno spowoduje zmiany ideowe i światopoglądowe i konstytucja będzie musiała się do tych zmian dostosować. Gdyby Ustawa Rządowa 3 Maja się utrzymała, Rzeczpospolita dysponowałaby ustrojem politycznym wyjątkowo elastycznym i przystosowanym do wymogów każdej sytuacji dziejowej. Dla wszystkich pokoleń Polaków Konstytucja 3 Maja stała się jednak przede wszystkim symbolem samodzielnego i niepodległego decydowania o losie Rzeczypospolitej. Była świadectwem odzyskania niepodległości i wiarą we własne siły. I to właśnie bardziej aniżeli konkretne postanowienia ustrojowe nadało dziełu 3 Maja zasadniczy walor historyczny.
W 32 rocznicę Konstytucji (maj 1823 roku), piętnastoletni uczeń gimnazjum w Wilnie, Michał Plater, napisał na tablicy w klasie: "Vivat Konstytucja 3 Maja!", a paru kolegów dopisało poniżej: "Jak słodkie wspomnienie dla nas rodaków, lecz nie masz, kto by się o nią upomniał". To błahe z pozoru wydarzenie stało się początkiem zaciekłego śledztwa Nikołaja Nowosilcowa, które ściągnęło prześladowania na młodzież litewską, objęło Filomatów, skończyło się zsyłką wielu osób w głąb Rosji. Było to pierwsze notowane w historii wydarzenie, w którym tradycja Konstytucji 3 Maja odegrała mobilizującą rolę polityczną. Od tej chwili rocznica 3 Maja nigdy już nie będzie w Polsce zapomniana.